Los Angeles Kings
| Los Angeles Kings | |
|---|---|
 | |
| Fundación | 1967 |
| Cidade |  Os Ánxeles  (California) Estados Unidos |
| Estadio | Staples Center (18 118 espectadores) |
| Liga | National Hockey League |
| Conferencia | Oeste |
| División | Pacific |
| Campionatos | 2 (2011-12), (2013-14) |
| Propietario(s) | Los Angeles Kings Hockey Club, L.P., do grupo AEG (Philip Anschutz, presidente) |
| Director |  Rob Blake |
| Adestrador | vacant |
| Afiliado(s) | Manchester Monarchs (AHL) Ontario Reign (ECHL) |
| Cores | Negro, prata, branco |
| Na rede | |
| http://kings.nhl.com/ | |
    | |
Los Angeles Kings (do inglés: Os reis dos Ánxeles) é un equipo profesional de hóckey sobre xeo dos Estados Unidos dos Ánxeles (California). A franquía foi fundada en 1967 como un equipo de expansión, e asentouse en Inglewood até o ano 1999, cando se trasladaron ao Staples Center no centro da cidade. O equipo xoga na National Hockey League encadrado na División Pacífico.
Historia
[editar | editar a fonte]Era do púrpura e dourado (1967 a 1987)
[editar | editar a fonte]A cidade dos Ánxeles estivo interesada por albergar unha franquía na NHL, xa que o estado de California xa contaba con varios equipos de hockey en diversas ligas locais. Cando a liga Nacional decidiu expandirse, o empresario canadense Jack Kent Cooke, propietario de Los Angeles Lakers, pagou dous millóns de dólares por ter unha do seis prazas que se outorgaban. Cooke decidiu instalar o seu equipo na cidade angelina, xa que á comunidade de afeccionados ao hockey había que sumar un importante número de cidadáns procedentes de estados norteños da costa oeste nos Estados Unidos e o Canadá. O novo club chamouse Los Angeles Kings, adoptou o púrpura e dourado como cores principais e xogarían en The Forum.
Durante as súas primeiras tempadas participaron xogadores como Bill Flett, Eddie Joyal, Eddie Shack e Real Lemieux entre outros. Durante as súas primeiras tempadas os Kings conseguiron confirmarse como un equipo competitivo, pero a partir da década de 1970 o seu xogo empeorou sensiblemente. Existiu unha mala xestión deportiva, pola que o equipo prefería fichar xogadores nos seus últimos anos de carreira profesional, e non se recuperaron até 1974 cando, baixo o mando de Bob Pulford, volveron clasificarse para un playoff. Pouco despois, as fichaxes de Marcel Dionne e Rogie Vachon axudaron para que os Kings terminasen en segunda posición da División Norris en 1975. Dionne formou en 1979 unha tripla liña coñecida como Tripla Coroa, xunto aos novatos Dave Troyes e Charlie Simmer, que serviu para que Os Ánxeles tivese un dos mellores ataques da NHL.
En 1979 o ex deportista Jerry Buss comprou a Cooke os Lakers, Kings e The Forum por un total de 67.5 millóns de dólares. O novo propietario mantivo o bloque do equipo intacto, polo que a Tripla Coroa dominou o campionato de 1980 con 146 goles e 182 asistencias entre o seu tres estrelas, logrando entrar no Equipo das Estrelas xunto ao seu porteiro Mario Lessard. Pero a pesar do éxito individual dos seus xogadores, os Kings nunca pasaron da primeira rolda dos playoff até 1982.
Era do negro e prateado (1987 a 1997)
[editar | editar a fonte]
En 1987 o empresario e coleccionista numismático Bruce McNail, comprou Los Angeles Kings. O novo dono realizou unha renovación completa coa intención de loitar polo título, e fichou en agosto de 1988 ao mellor xogador da NHL: Wayne Gretzky. As cores e escudo tamén se cambiaron, pasando á prata e negro. Gretzky foi o líder dos Kings, e na súa primeira tempada conseguiu o Hart Memorial Trophy. Na tempada 1990-91 Los Angeles logrou o seu primeiro título como campións da tempada regular. Con todo, caeron en playoffs.
Na tempada 1992-93 os Kings conseguiron asinar unha sensacional campaña regular, liderados por Gretzky, Luc Robitaille, e varias fichaxes procedentes dos Edmonton Oilers. Kings conseguiu proclamarse campión da Conferencia Oeste, pero non venceu na final da Copa Stanley porque perdeu en cinco partidos ante Montreal Canadiens. A situación non só foi positiva para o persoal: McNail conseguiu chegar a altos cargos directivos da NHL, e a liga outorgou novas franquías en California a raíz do éxito dos Kings.
Pero a partir de 1993 a situación cambiou para mal. McNail estivo inmerso en varias polémicas que lle obrigaron a dimitir dos seus cargos na liga, e a economía do club empeorou até o punto de declararse en bancarrota en 1995. Houbo que vender múltiples estrelas do equipo, quedándose a franquía só con Gretzky e poucos xogadores máis.
Era Staples Center (Desde 1998)
[editar | editar a fonte]O equipo foi comprado en 1995 por Phillip Anschutz e Edward Roski, quen comezaron unha fase de renovación. Gretzky foi traspasado un ano despois aos Saint Louis Blues a cambio de tres xogadores e dúas eleccións de draft. Devandito traspaso non foi moi bo para o equipo de Missouri, xa que Wayne xogou só dezaoito partidos antes de fichar polos New York Rangers.
Tras varias campañas sen chegar ás fases finais, prodúcese un punto de inflexión cando os Kings trasládanse a Staples Center. En 1999-2000 Kings conseguiron a clasificación para os playoff, con xogadores como o defensa Rob Blake, e obterían a clasificación até 2002. Dende ese ano, Los Angeles Kings non se meteu na fase final da NHL, e terminou nas últimas prazas da División Pacífico.
Personalidades
[editar | editar a fonte]Xogadores
[editar | editar a fonte]Números retirados
[editar | editar a fonte]| Nº | Xogador | Posición | Carreira | Data da retirada |
|---|---|---|---|---|
| 16 | Marcel Dionne | C | 1975–87 | 8 de novembro de 1990 |
| 18 | Dave Taylor | RW | 1977–94 | 3 de abril de 1995 |
| 20 | Luc Robitaille | LW | 1986–94 1997–2001 2003–06 |
20 de xaneiro de 2007 |
| 30 | Rogie Vachon | G | 1972–78 | 14 de febreiro de 1985 |
| 99 | Wayne Gretzky 1 | C | 1988–96 | 9 de outubro de 2002 |
- Notas:
- 1 O número 99 de Wayne Gretzky foi retirado de todos os equipos pola NHL.
Membros do Hall of Fame
[editar | editar a fonte]Dende 1945, o Hockey Hall of Fame recoñece ás personalidades do hóchey sobre xeo que marcaron este deporte.
Xogadores
[editar | editar a fonte]14 xogadores dos Kins forman parte do Hall of Fame:[1]
| Ano de entrada |
Nome | Posición | Período(s) nos Kins |
|---|---|---|---|
| 1971 | Terry Sawchuk[2] | G | 1967–1968 |
| 1979 | Harry Howell[3] | D | 1971–1973 |
| 1991 | Bob Pulford[4] | LW | 1970–1972 |
| 1992 | Marcel Dionne[5] | C | 1975–1987 |
| 1993 | Steve Shutt[6] | LW | 1984–1985 |
| 1993 | Billy Smith[7] | G | 1971–1972 |
| 1995 | Larry Robinson[8] | D | 1989–1992 |
| 1999 | Wayne Gretzky[9] | C | 1988–1996 |
| 2001 | Jari Kurri[10] | RW | 1991–1996 |
| 2003 | Grant Fuhr[11] | G | 1995 |
| 2004 | Larry Murphy[12] | D | 1980–1984 |
| 2004 | Paul Coffey[13] | D | 1991–1993 |
| 2006 | Dick Duff[14] | C | 1970 |
| 2009 | Luc Robitaille[15] | LW | 1986–1994, 1997–2001 e 2003–2006 |
Red Kelly foi introducido no Hall of Fame en 1969 como xogador, aínda que non xogou nos Kings foi o seu adestrador xefe entre 1967 e 1969.[16]
Estadio
[editar | editar a fonte]Loss Angeles Kings disputa os partidos no Staples Center, con capacidade para 18.118 persoas. Este estadio, máis coñecido por ser o fogar de Los Angeles Lakers e Los Angeles Clippers (NBA), alberga partidos de baloncesto, hóckey, fútbol americano cuberto e outros usos. Anteriormente o equipo xogou en The Forum.
Trofeos
[editar | editar a fonte]Trofeos colectivos
[editar | editar a fonte]Stanley Cup
- 2011-12
Clarence S. Campbell Bowl
- 1992–93, 2011-12 e 2013-14
Trofeos individuais
[editar | editar a fonte]
Art Ross Trophy
- Marcel Dionne: 1979–80
- Wayne Gretzky: 1989–90, 1990–91, 1993–94
Bill Masterton Memorial Trophy
- Butch Goring: 1977–78
- Bob Bourne: 1987–88
- Dave Taylor: 1990–91
Calder Memorial Trophy
- Luc Robitaille: 1986–87
Hart Memorial Trophy
- Wayne Gretzky: 1988–89
James Norris Memorial Trophy
- Rob Blake: 1997–98
King Clancy Memorial Trophy
- Dave Taylor: 1990–91
Lady Byng Memorial Trophy
- Marcel Dionne: 1976–77
- Butch Goring: 1977–78
- Wayne Gretzky: 1990–91, 1991–92, 1993–94
Lester B. Pearson Award
- Marcel Dionne: 1978–79, 1979–80
Lester Patrick Trophy
- Terry Sawchuk: 1970–71
- Bruce McNall: 1992–93
- Wayne Gretzky: 1993–94
NHL Plus/Minus Award
- Marty McSorley: 1990–91
Equipamento e imaxe
[editar | editar a fonte]Ao longo da súa historia, Los Angeles Kings contou con tres tipos de equipamento. A primeira, correspondente á época de Cooke, era púrpura e amarela. A segunda foi un equipamento prateado e negro. Na actualidade, o equipo viches de negro (local) e branco (visitante) con toques púrpuras en ambos os equipamentos. O seu escudo, unha coroa, tamén cambiou co paso do tempo, aínda que mantivo sempre a mesma identidade.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ www.legendsofhockey.net (ed.). "Legends of Hockey -- Honoured Members -- Players -- Los Angeles Kings" (en inglés). Consultado o 8 de xuño de 2014.
- ↑ "The Legends-Players: Terrance Gordon (Terry) Sawchuk". Hockey Hall of Fame. Arquivado dende o orixinal o 19 de agosto de 2014. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Henry Vernon (Harry) Howell". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Robert Jesse (Bob) Pulford". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Marcel Elphege Dionne". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Stephen John Shutt". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: William (Bill) John Smith". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Larry Robinson". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Wayne Douglas Gretzky". Hockey Hall of Fame. Arquivado dende o orixinal o 10 de setembro de 2010. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Jari Pekka Kurri". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Grant Fuhr". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Larry Thomas Murphy". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Paul Douglas Coffey". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Dick Duff". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Luc Robitaille". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
- ↑ "The Legends-Players: Leonard Patrick (Red) Kelly". Hockey Hall of Fame. Consultado o 2012-10-31.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Los Angeles Kings  |
