Kuupik Kleist

Kuupik Kleist
	;
Biografía
Nacemento	31 de marzo de 1958 (66 anos); Groenlandia, Dinamarca
4º Primeiro ministro de Groenlandia
	2 de xuño de 2009 – 4 de abril de 2013 ; ← Hans Enoksen – Aleqa Hammond →
Deputado do Parlamento de Groenlandia
	8 de febreiro de 2002 – abril de 2013
Deputado do Parlamento de Dinamarca
	20 de novembro de 2001 – ; Lexislatura: Folketing 2001–2005 (en) ; Circunscrición electoral: Groenlandia
Deputado do Parlamento de Dinamarca
	; Lexislatura: Folketing 2005–2007 (en) ; Circunscrición electoral: Groenlandia
Datos persoais
Relixión	Catolicismo
Educación	Universidade de Roskilde ; escola intermedia ; escola primaria
Actividade
Ocupación	político
Partido político	Inuit Ataqatigiit
Premios
	(2017) premio Ebbe Munck; (17 de maio de 2010) Nersornaat de Ouro; Nersornaat (en) ;

Jakob Edvard Kuupik Kleist, nado o 31 de marzo de 1958, é un político groenlandés que exerceu como o cuarto primeiro ministro de Groenlandia entre 2009 e 2013. É membro do partido Inuit Ataqatigiit, converténdose no primeiro primeiro ministro non afiliado con Siumut.

Dende 2018, serviu como o primeiro presidente do Fondo de Cinema Indíxena do Ártico.^[1]

Traxectoria

Kleist naceu o 31 de marzo de 1958, fillo dun telegrafista dinamarqués e unha nai groenlandesa de Qullissat, e foi criado polos seus tíos.^[2]^[3] Asistiu á escola primaria en Qullissat dende 1966 até 1972 cando a cidade mineira foi abandonada e logo asistiu ao ensino secundario en Sisimiut até 1975. Cando tiña 17 anos, foi enviado a Dinamarca, só e sen coñecementos previos da lingua dinamarquesa.^[3] Asistiu á Escola Estatal de Birkerød en Dinamarca de 1975 a 1978. Kleist graduouse na Universidade de Roskilde en 1983 cun mestrado en traballo social. Ensinou xornalismo en Nuuk de 1988 a 1991.

Carreira política

En 1996, Kleist foi nomeado director do Ministerio de Asuntos Exteriores do Goberno de Autonomía de Groenlandia (Direktør for hjemmestyrets udenrigskontor). Foi membro do Parlamento dinamarqués dende o 20 de novembro de 2001 até o 13 de novembro de 2007, representando o partido Inuit Ataqatigiit (IA). IA será o primeiro partido en gobernar o territorio autónomo dinamarqués en virtude dun acordo de autonomía ampliado coñecido como "autogoberno" (selvstyre). Aínda que o acordo de autogoberno foi referido a un paso cara á eventual independencia total de Dinamarca, preveuse que a administración de Kleist poñería "calquera impulso pola independencia [...] en segundo plano", dada a súa promesa de centrarse en cuestións sociais como o alcoholismo, a violencia doméstica e unha alta taxa de suicidios.^[4]

Kleist subiu ao poder cunha axenda que incluía a limpeza tras os escándalos gobernamentais.^[5]

Como primeiro ministro

Dende 2007, foi o líder de Inuit Ataqatigiit, un partido político de esquerda que traballou para lograr a eventual autonomía total de Groenlandia respecto de Dinamarca. O partido foi o que recibiu máis votos nas eleccións de 2009. En xuño de 2009, o parlamento groenlandés elixiu a Kleist como quinto primeiro ministro de Groenlandia. Kleist tamén tivo unha elección moi exitosa e gañou 5.461 votos persoais en comparanza cos só 1.413 votos para o primeiro ministro en funcións Hans Enoksen.^[6]^[7]

A finais de agosto de 2009, Kleist reuniuse co almirante Tim Sloth Jørgensen e co xeneral Walter Natynczyk, os xefes do persoal de defensa de Dinamarca e o Canadá, respectivamente.^[8] O almirante Jørgensen e o xeneral Natynczyk estaban realizando un percorrido polas bases militares dinamarquesas e canadenses no Ártico.

Notas

↑ Mitchell, Wendy (2018-03-09). "First board for Arctic Indigenous Film Fund revealed (exclusive)". Screen International. Consultado o 2024-01-26.
↑ The Necessary Voice of Greenland - Information.dk. Consultado o 14 de febreiro de 2012.
↑ ^3,0 ^3,1 Thomas Borchert: "Troubled Greenland looks inward amid greater autonomy" Arquivado 10 de decembro de 2012 en Archive.is - Deutsche Presse Agentur. 18 de xuño de 2009
↑ Self-rule introduced in Greenland - BBC News. Publicado o 21 de xuño de 2009. Consultado o 21 de xuño de 2009.
↑ Greenland Votes to Get Tough on Investors; New Ruling Party Campaigned to Backtrack on Country's Recent Opening to Investment From Foreign Mining Ventures 13 de marzo de 2013 WSJ
↑ Landsstyreformand Enoksen træder tilbage - DR Forside (en dinamarqués) - DR.dk. Publicado o 3 de xuño de 2009. Consultado o 14 de febreiro de 2012.
↑ IA vandt stort i Grønland - DR Forside (en dinamarqués) - DR.dk. Publicado o 3 de xuño de 2009. Consultado o 14 de febreiro de 2012.
↑ "The Danish Chief of Defence, Admiral Jørgensen, pays a visit to Nunavut and Greenland to plan for future defence of the region". Canadian American Strategic Review. 2009-08-20. Arquivado dende o orixinal o 2009-10-07.

Véxase tamén

Outros artigos

[AIFF-1] Mitchell, Wendy (2018-03-09). "First board for Arctic Indigenous Film Fund revealed (exclusive)". Screen International. Consultado o 2024-01-26.

[information-2] The Necessary Voice of Greenland - Information.dk. Consultado o 14 de febreiro de 2012.

[DPA-3] 3,0 ^3,1 Thomas Borchert: "Troubled Greenland looks inward amid greater autonomy" Arquivado 10 de decembro de 2012 en Archive.is - Deutsche Presse Agentur. 18 de xuño de 2009

[selvstyre-4] Self-rule introduced in Greenland - BBC News. Publicado o 21 de xuño de 2009. Consultado o 21 de xuño de 2009.

[5] Greenland Votes to Get Tough on Investors; New Ruling Party Campaigned to Backtrack on Country's Recent Opening to Investment From Foreign Mining Ventures 13 de marzo de 2013 WSJ

[6] Landsstyreformand Enoksen træder tilbage - DR Forside (en dinamarqués) - DR.dk. Publicado o 3 de xuño de 2009. Consultado o 14 de febreiro de 2012.

[7] IA vandt stort i Grønland - DR Forside (en dinamarqués) - DR.dk. Publicado o 3 de xuño de 2009. Consultado o 14 de febreiro de 2012.

[CasrJørgensen-8] "The Danish Chief of Defence, Admiral Jørgensen, pays a visit to Nunavut and Greenland to plan for future defence of the region". Canadian American Strategic Review. 2009-08-20. Arquivado dende o orixinal o 2009-10-07.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]