Igrexa de Sant Joan del Mercat
| Igrexa de Sant Joan del Mercat | |
|---|---|
 | |
| País | España |
| Localización | Valencia |
| Coordenadas | 39°28′27″N 0°22′45″O / 39.47421667, -0.37915833 |
| Diocese | arquidiocese de Valencia |
| Estilo | Valencian Gothic e arquitectura barroca |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
A igrexa de Sant Joan del Mercat ou Església dels Sants Joans (en galego Igrexa dos Santos Xoanes) é unha das igrexas máis antigas da cidade de Valencia, situada fronte a Llotja de la Seda e á beira do Mercat Central. Monumento Histórico-Artístico dende 1942, erixiuse a partir de 1240 sobre o terreo onde había primeiro unha mesquita. A causa dos incendios reedificarase durante o século XIV en estilo gótico, e reformarase completamente durante os séculos XVII e XVIII, feito que lle conferiu o aspecto barroco actual. En 1936 padeceu un novo incendio. Agora se atopa en proceso de restauración.
Localización e denominación
[editar | editar a fonte]
A fachada de diante de Sant Joan del Mercat mira cara a placa de la Ciutat de Bruxas, e a de atrás á plaça del Mercat, xusto enfronte da extraordinaria Llotja de la Seda, monumento Patrimonio da Humanidade. A beira sur do templo mira á rúa vell de la Palla e ao Mercat Central. Segundo Joan Francesc Mira (p. 82-84), os tres edificios, Sant Joan del Mercat, Llotja de la Seda e Mercat Central, forman un dos conxuntos artísticos máis excepcionais da cidade. A beira nordeste da igrexa sae ao canellón de Llutxent e o noroeste á praciña da Comunió de Sant Joan.
Chámase oficialmente Església dels sants Joans (Igrexa dos Santos Xoanes), por atoparse baixo a advocación dos santos Xoán Evanxelista e Baptista. Ademais, popularmente coñécese como Sant Joan del Mercat (San Xoan do Mercado). O engadido del Mercat deriva do feito que en Valencia cidade hai outra igrexa homónima, la de Sant Joan de l'Hospital, tamén bastida durante o século XIII sobre o terreo dunha antiga mesquita.
Época gótica, 1311-1592
[editar | editar a fonte]
Despois de ser mesquita en tempos dos musulmáns, cara ao 1240, xa en tempos de Xaime I, comezou a edificación dunha modesta ermida extramuros, na barriada da Boatella. En 1311 incendiouse e refixo de novo, até tomar a estrutura gótica que hoxe en día aínda conserva, aínda que moi cambiada polos engadidos barrocos posteriores. Despois da construción da muralla en 1365 por Pere el Cerimoniós, a igrexa queda intramuros, case no belo centro da Ciutat Vella.
Da estrutura gótica orixinal só se conserva a disposición típica do estilo gótico mediterráneo ou gótico catalán, cunha soa nave con capelas laterais entre contrafortes. Tamén resta un grande rosetón cegado, coñecido como O de Sant Joan, que nunca se chegou a abrir, pode ser por falta de cartos ou porque que afundiuse toda la fachada dianteira. Tamén son góticos dous arcos oxivais na fachada norte e unha xanela redonda no corpo inferior da torre campanario. En 1592 incendiase por segunda vez, feito que motivou unha reestruturación que se prolongou durante máis dun século. En 1702 a igrexa tomou definitivamente a actual fisionomía barroca.
Engadidos recentes
[editar | editar a fonte]Ao comezo da Guerra Civil, en 1936, a igrexa sufriu o terceiro incendio na súa historia. O retablo maior e algunhas estatuas desapareceron e as pinturas de Palomino quedaron ennegrecidas. Na actualidade a igrexa atópase en fase de restauración. Despois da limpeza da fachada posterior e das estatuas do interior, pretendese recuperar o inmenso fresco de Palomino e tornarlle o esplendor orixinal, despois dunha nefasta restauración desta levada a termo en 1960.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Igrexa de Sant Joan del Mercat  |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Mira i Casterà, Joan Francesc: València per a veïns i visitants. Bromera, Col·lecció Grans Obres, Alzira. Segona edició, maig del 2007, planes 82-84.
