Dereitos fundamentais
Os dereitos fundamentais son un grupo de dereitos que foron recoñecidos cun alto grao de protección contra a intrusión. Estes dereitos identifícanse especificamente nunha Constitución ou atópanse baixo o debido proceso legal. Non obstante, hai casos de violación destes dereitos en todo o mundo e as Nacións Unidas estimaron un total de 357 asasinatos e 30 desaparicións forzadas de defensores dos dereitos humanos, xornalistas e sindicalistas en 47 países en 2019.[1] O Sustainable Development Goal 16 subliña o vínculo entre promover os dereitos humanos, que é unha parte integral da Axenda 2030 e manter a paz.[2]
Listaxe de dereitos
[editar | editar a fonte]Algúns dereitos recoñecidos universalmente como fundamentais, é dicir, contidos na Declaración Universal dos Dereitos Humanos, no Pacto Internacional de Dereitos Civís e Políticos ou no Pacto Internacional de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais da Organización das Nacións Unidas inclúen:
- Dereito de autodeterminación[3]
- Dereito á liberdade[4]
- Dereito ao debido proceso legal[4]
- Dereto á libre circulación[5]
- Dereito á intimidade[6]
- Dereito á liberdade de pensamento[7]
- Dereito á liberdade de culto[7]
- Dereito á liberdade de expresión[8]
- Dereito á liberdade de reunión[9]
- Dereito á liberdade de asociación[10]
Colisión de dereitos fundamentais
[editar | editar a fonte]Supoñendo que non hai xerarquía entre as diferentes normas constitucionais, non hai conflito entre as normas constitucionais no plan normativo. Por exemplo, non hai conflito entre as normas que garanten o dereito á liberdade de prensa e o dereito á privacidade. O que pode ocorrer é que o seu impacto nunha determinada situación xere unha colisión entre dereitos fundamentais.[11]
Segundo Canotilho, "considérase que existe unha auténtica colisión de dereitos fundamentais cando o exercicio dun dereito fundamental por parte do seu titular choca co exercicio do dereito fundamental por outro titular".[12]
Tendo en conta que non hai dereitos fundamentais absolutos, para resolver unha colisión entre dereitos fundamentais é necesario facelos compatibles. Isto pódese facer empregando o principio de proporcionalidade ou empregando un acordo práctico. Coa aplicación do acordo práctico, o exercicio combinado dos dereitos fundamentais pode producirse coa redución do ámbito de aplicación de ambos (colisión coa redución bilateral) ou, se a aplicación da primeira técnica non é posible, o exercicio combinado destes mediante a relativización de só un deles (colisión coa redución unilateral). Mesmo pode ocorrer que a realización simultánea de dereitos en colisión sexa imposible, xa que o exercicio dun deles exclúe o outro, producíndose así unha colisión excluínte.[13][14][11][15]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Martin. "Peace, justice and strong institutions". United Nations Sustainable Development (en inglés). Consultado o 2020-09-25.
- ↑ Doss, Eric. "Sustainable Development Goal 16". United Nations and the Rule of Law (en inglés). Consultado o 2020-09-25.
- ↑ "International Covenant on Civil and Political Rights Article 1".
- ↑ 4,0 4,1 "International Covenant on Civil and Political Rights Article 9".
- ↑ "International Covenant on Civil and Political Rights Article 12".
- ↑ "International Covenant on Civil and Political Rights Article 17".
- ↑ 7,0 7,1 "International Covenant on Civil and Political Rights Article 18".
- ↑ "International Covenant on Civil and Political Rights Article 19".
- ↑ "International Covenant on Civil and Political Rights Article 21".
- ↑ "International Covenant on Civil and Political Rights Article 22".
- ↑ 11,0 11,1 Sampaio Gomes Rolim, Luciano. "Colisão de direitos fundamentais e princípio da proporcionalidade" (en portugués). Consultado o 27 de xaneiro de 2010.
- ↑ Gomes Canotilho, J.J. (1999). Direito Constitucional e Teoria da Constituição (en portugués) (3.ª ed.). Almedina. p. 1191.
- ↑ Luzivan Falcão Cabral Magalhães. "A ilicitude probatória em conflito: a proporcionalidade como meio de superação" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 19 de agosto de 2009. Consultado o 27 de xaneiro de 2010.
- ↑ Consultor Jurídico. "Liberdade de imprensa pode ser limitada em casos de seqüestro" (en portugués). Consultado o 27 de xaneiro de 2010.
- ↑ Descovi Pacheco, Eliana. "Colisão entre direitos fundamentais e formas de solucioná-los" (en portugués). Consultado o 27 de xaneiro de 2010.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Dubey, Jacques (2017). Droit fondamentaux. Notion, garantie, restriction et juridiction (en francés) I. Bâle: Helbing Lichtenhahn. p. 406. ISBN 978-3-7190-4024-6.
- Dubey, Jacques (2017). Droit fondamentaux. Libertés, garanties de l’État de droit, droits sociaux et politiques (en francés) II. Bâle: Helbing Lichtenhahn. p. 1264. ISBN 978-3-7190-4025-3.
- Duffar, Jean; Oberdorff, Henri (2009). Droits de l'homme et libertés fondamentales. Domat. París: Montchrestien. p. 908. ISBN 978-2-7076-1617-3.
- Dupré de Boulois, Xavier (2010). Droits et libertés fondamentaux. Licence. París: PUF. pp. 304. ISBN 978-2-13-057500-9.
- Favoreu, Louis; Gaïa, Patrick; Ghévontian, Richard; Mélin-Soucramanien, Ferdinand; Pena, Annabelle (2012). Droit des libertés fondamentales. Précis. Dalloz. p. 728. ISBN 978-2-247-12062-8.
- Oberdorff, Henri (2013). Droits de l'homme et libertés fondamentales. Manuel. París: L.G.D.J. p. 576. ISBN 978-2-275-03875-9.
- Rouvillois, Frédéric (2012). Libertés fondamentales. Champs université. París: Flammarion. ISBN 978-2-08-129004-4.
- Schmidt Noël, Aline; Mahon, Pascal (2011). La limitation des droits fondamentaux en droit constitutionnel comparé (pdf). Neuchâtel: Universidade de Neuchâtel. p. 341.
