Boris Gorbatov

Boris Gorbatov
	;
Biografía
Nacemento	2 de xullo de 1908 (Xuliano) ; Pervomaisk, Ucraína (pt)
Morte	20 de xaneiro de 1954 (45 anos); Moscova, Rusia
Causa da morte	ictus
Lugar de sepultura	cemiterio Novodevichii
Actividade
Campo de traballo	Escrita creativa e profesional, guión cinematográfico e jornalismo de guerra (pt)
Ocupación	escritor, correspondente de guerra, guionista de cinema, dramaturgo, xornalista, guionista, escritor de contos
Partido político	Partido Comunista da Unión Soviética (1930–)
Membro de	USSR Union of Writers (en) ; Q4127432
Xénero artístico	Conto, novela curta, novela e sketch story (en)
Carreira militar
Conflito	Fronte Oriental (segunda guerra mundial)
Familia
Cónxuxe	Tatiana Okunevskaya ; Nina Nikolajewna Archipowa
Premios
	(1978) Lenin Komsomol Prize (en) ; (1952) Premio Stalin, premiado polo traballo The Miners of Donetsk (en) ; (1946) Premio Stalin; (23 de setembro de 1945) Orde da Guerra Patria de 1ª Clase; (21 de febreiro de 1942) Orde da Estrela Vermella; (19 de setembro de 1936) Orde da Insignia de Honra; Medalha pela captura de Berlim (pt) ; Medalha "Pela Libertação de Varsóvia" (pt) ; Medal "For the Defence of Odessa" (en) ; Medalla da vitoria sobre Alemaña na gran guerra patriótica 1941-1945; Medalha "Pela Defesa do Cáucaso" (pt) ; Medalla Conmemorativa do 800º Aniversario de Moscova ;
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Горбатов Борис Леонтьевич); Russian literature of the 20th century. Volume 1, 2005 (en) , (p.524-526) >>>:ГОРБАТОВ Борис Леонтьевич, ; Enciclopedia soviética armenia, volume 3, (p.163)

Boris Gorbatov, nado o 15 de xullo de 1908 e finado o 20 de xaneiro de 1954, foi un escritor e xornalista soviético.

Traxectoria

Naceu na conca do Don, en Ucraína, comezou a escribir de moi novo, en 1928 publicou o seu primeiro libro importante, a novela Ячейка (A célula). Correspondente en Siberia e os Urais do diario Pravda, escribiu varios libros con artigos xornalísticos e ensaios. En 1933 publicou Мастера (Os mestres) e en 1934 Мое поколение (A miña xeración). A partir de 1936 botou tempadas en observatorios do Ártico, desas experiencias saíu o libro Обыкновенная Арктика (O Ártico cotián). Durante a segunda guerra mundial foi correspondente de guerra, entrou en Berlín coas tropas soviéticas. A súa experiencia durante a guerra deixoulle unha fonda pegada que se concretou en obras como Алексей Куликов, боец (O soldado Alexei Culicov, 1942) ou Непокоренные (Os indomables, 1943).