Spoleto

comuna italiana

Spoleto é unha cidade de Italia na rexión de Umbría, provincia de Perugia, cunha poboación a 31 de decembro de 2004 de 38.563 habitantes. Está a 385 m sobre o nivel do mar no somonte dos Apeninos.

Modelo:Xeografía políticaSpoleto
Imaxe

Localización
Editar o valor en Wikidata Mapa
 42°44′N 12°44′L / 42.73, 12.73
PaísItalia
RexiónUmbría
ProvinciasProvincia de Perugia Editar o valor en Wikidata
Capital de
Poboación
Poboación36.271 (2023) Editar o valor en Wikidata (104,19 hab./km²)
Lingua oficiallingua italiana Editar o valor en Wikidata
Xeografía
Superficie348,14 km² Editar o valor en Wikidata
Altitude396 m Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Santo padrónPontianus (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal06049 Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Prefixo telefónico0743 Editar o valor en Wikidata
Identificador ISTAT054051 Editar o valor en Wikidata
Código catastral italianoI921 Editar o valor en Wikidata
Outro
Irmandado con

Sitio webcomune.spoleto.pg.it Editar o valor en Wikidata

Historia

editar

Spoletum ou Spoletium (Σπωλήτιον) foi unha cidade da Umbría, entre Interamna (Terni) e Trebia (Trevi) a uns 15 km ao sur do nacemento do Clitumnus.

Non se mencionada antes do establecemento da colonia romana (de dereito latino) o -240 xusto despois do final da primeira guerra púnica. O -217 despois da batalla do Lago Trasimeno, Haníbal avanzou ata as portas da cidade e asaltouna pero foi rexeitado.

O -209 foi unha das colonias que se distinguiu pola súa fidelidade. Despois case non se fala nada dela, pero sábese que foi unha cidade importante. O -167 o senado escolleuna como lugar de confinamento do rei Xentio de Iliria e os seus fillos, pero a cidade rexeitou o honor e entón serían levados a Iguvium.

Na guerra civil entre Gaio Mario e Sila sufriu severamente. O -82 librouse unha batalla entre Pompeio e Craso, xenerais de Sila, e Carrinas, lugartenente de Carbo, xusto diante da cidade, e o segundo foi derrotado e tívose que refuxiar tras os muros da cidade. Despois da vitoria de Sila a cidade foi castigada severamente, e o seu territorio foi confiscado para o establecemento dunha colonia militar.

Floro chámaa nesta época “municipia Italiae splendidissima” seguramente unha esaxeración retórica. Cicerón ao cabo dun tempo menciónaa como “colonia Latina in primis sinatura te illustris”. A Lei Xulia fíxoa municipio como outras colonias latinas e o título de colonia xa non o vai obter máis malia que recibiu diversas colonias.

Á guerra de Perugia (-41) foi lugar de retirada de Munacio Planco despois de ser derrotado por Octavio.

Baixo o imperio continuou sendo un municipio importante e próspero. Emiliano estaba acampado preto da cidade cando a morte dos seus rivais Galo e Volusiano lle deu o imperio, e aquí mesmo foi asasinado polos seus soldados despois dun reinado de só tres meses.

Á caída do Imperio (476), e despois do período de Odoacro, pasou aos ostrogodos (493) ata que o 534 foi recuperada por Belisario. O 543 recuperouna Tótila e destruíu parcialmente as súas fortificacións; cando Narsés a conquistou o 555 restaurou as murallas destruídas. O 570 foi ocupada polos longobardos e estableceron nela a sede dun ducado longobardo.

Ver: Ducado de Spoleto.

Foi unida ao Reino napoleónico de Italia (1805) e constituíu o departamento do Trasimeno o 1809. Volveu ao Papa o 1814. O 1860 pasou ao Reino de Sardeña que moi logo se había volver Reino de Italia.