پرش به محتوا

گرایش (زیست‌شناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گرایش به سمت نور در نوعی قارچ‌های زیگومیکوتا

گرایش پاسخ اندام‌های در حال رویش به محرک‌های خارجی مانند نور، گرما، آب، مواد شیمیایی و جاذبه زمین است. گیاه به سوی این عوامل، یا به سمت مخالف آن، خم می‌شود.

نورگرایی، زمین گرایی، شیمی گرایی، آب گرایی و گرما گرایی از انواع جنبش‌های گرایشی است. حرکت‌ها گرایشی جزئی از حرکت‌های فعال هستند. این نوع حرکت هارا حرکت‌های القایی نیز می‌نامند و از دیگر حرکت‌های القایی می‌توان به حرکت‌های تاکتیکی و حرکت‌های تنجشی اشاره نمود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]