کاوشگر فرابنفش فرین
ظاهر
فهرست نامها | Explorer 67 |
---|---|
گونه مأموریت | اخترشناسی فرابنفش |
اپراتور | ناسا |
شناسهٔ کوسپار | 1992-031A |
شماره ستکات | ۲۱۹۸۷ |
وبگاه | |
مدت مأموریت | 9 years |
ویژگیهای فضاپیما | |
Bus | Multimission Modular Spacecraft |
سازنده | Berkley University SSL |
جرم خشک | ۳٬۲۷۵ کیلوگرم (۷٬۲۲۰ پوند) |
آغاز مأموریت | |
تاریخ راهاندازی | ۷ ژوئن ۱۹۹۲ |
موشک | دلتا ۲[۱] |
سایت پرتاب | دماغه کاناورال مجتمع شماره ۱۷ پرتاب موشک پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال[۱] |
پایان مأموریت | |
Disposal | پایان مأموریت |
پایان فعالیت | ۳۱ ژانویه ۲۰۰۱ |
مشخصات مداری | |
سامانه مرجع | مدار زمینمرکزی |
رژیم مأموریت | مدار نزدیک زمین |
خروج از مرکز | ۰٫۰۱۱۵۲ |
حضیض gee | ۵۱۵ کیلومتر (۳۲۰ مایل) |
اوج gee | ۵۲۷ کیلومتر (۳۲۷ مایل) |
انحراف مداری | ۲۸٫۴ درجه |
تناوب | ۹۴٫۸ دقیقه |
مبدأ | 11 July 1992[۲] |
تلسکوپ اصلی | |
گونه | تلسکوپ ولتر |
طول موج | فرابنفش (۷–۷۶ نانومتر) |
کاوشگر فرابنفش فرین (انگلیسی: Extreme Ultraviolet Explorer) که به اختصار EUVE نامیده میشود، تلسکوپی فضایی بود که در اخترشناسی فرابنفش مورد استفاده قرار میگرفت و در ۷ ژوئن ۱۹۹۲ به فضا پرتاب شد. این کاوشگر مجهز به ابزارهای سنجش تابش فرابنفش در طول موج بین ۷ تا ۷۶ نانومتر بود و نخستین مأموریت ماهوارهای ویژه جهت سنجش طول موج کوتاه فرابنفش بهشمار میرود.
کاوشگر فرابنفش فرین پیش از آنکه در ۳۱ ژانویه ۲۰۰۱ از خدمت خارج شود، بررسی کاملی از آسمان که شامل ۸۰۱ هدف نجومی بود، انجام داد. این کاوشگر مجدداً در ۳۰ ژانویه ۲۰۰۲ وارد جو زمین شد.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "EUVE". Encyclopedia Astronautica. Retrieved 18 July 2013.
- ↑ McDowell, Jonathan. "Satellite Catalog". Jonathan's Space Page. Retrieved 18 July 2013.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Extreme Ultraviolet Explorer». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۱ اوت ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- صفحه کاوشگر فرابنفش بسیار دور در وبسایت ناسا بایگانیشده در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine