پارک لاله
| پارک لاله | |
|---|---|
 پارک لاله در تابستان | |
 |
پارک لاله که تا پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، پارک فرح نام داشت،[۱] از بوستان‌های بزرگ شهر تهران است. این پارک در سال ۱۳۴۵ به در خواست فرح پهلوی از محمدرضا پهلوی بنیان شد. پیش از آن یک منطقه نظامی بود که برای سوارکاری و رژه مورد استفاده ارتش قرار داشت و باغ جلالیه نامیده می‌شد. مساحت بوستان ۳۵ هکتار است.[۲] در این پارک گونه‌های متفاوت گیاهی موجود است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: چنار، اقاقیا و کاج.[۳] پارک لاله یکی از پارک‌های زیبا، قدیمی و خاطره انگیز تهران است که در محدوده جغرافیایی منطقه ۶ شهرداری پایتخت واقع شده است[۴]
تاریخچه
[ویرایش]
زمینهای پارک لاله از گذشته در اختیار ارتش بوده است. زمین مزبور معروف به میدان اسب دوانی جلالیه و برای رژه از آن استفاده می‌شد. ارتش زمینهای مورد اشاره را در ازای مطالبات وزارت دارایی به آن وزارت خانه انتقال داد. وزارت آبادانی و مسکن وقت، مأموریت یافت که برای این منطقه، طرحی تهیه نماید. قسمت شمال پارک برای تأسیسات فرهنگی عمومی و قسمت جنوبی صرفاً برای پارک در نظر گرفته شد. طرح آن به وسیلهٔ طراح معروف فرانسوی «ژوفه» و سایر طراحان پارک سازی و همکاران ایرانی تهیه گردید. سایر عملیات اجرایی به عهده شهرداری گذاشته شد. عملیات اجرایی ساخت پارک از روز پنج شنبه ۲ مهر ۱۳۴۳ با حضور محمدرضا شاه و فرح آغاز شد.[۵] شهرداری عملیات اجرایی را طبق طرح ادامه داد تا سرانجام در سال ۱۳۴۵ پارک فرح تأسیس گردید.[۶] پس از انقلاب، در بهمن ۱۳۵۷ نام این پارک ابتدا به پارک خسرو گلسرخی و سپس به بوستان لاله تغییر یافت.
ساختمان اولین کتابخانه کودک در ایران توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در بخشی از زمینهای بوستان فرح ساخته‌شد.[۷][۸]
موقعیت جغرافیایی
[ویرایش]این بوستان در محدوده منطقه ۶ شهرداری تهران و در محله امیرآباد واقع شده است.
این بوستان از شمال به خیابان فاطمی، از جنوب به بلوار کشاورز، از غرب به خیابان کارگر شمالی (خیابان امیرآباد) و از شرق به خیابان لس آنجلس (حجاب) محدود می‌شود. در همسایگی این بوستان، مرکز خرید لاله، موزه هنرهای معاصر، موزه فرش ایران و هتل لاله یا " هتل اینترکنتیننتال " (سابق) واقع شده است.[۲]
امکانات و فضاها
[ویرایش]
بخش جنوب شرقی این پارک به شیوه پارک‌های ژاپنی طراحی شده و دارای آب‌نما و جویبارهای مارپیچ است. در خیابان‌های شمالی پارک محوطه میزهای شطرنج و پینگ پونگ جای داده شده است و به شدت پدیده خیز است. زمینهای ورزشی پارک شامل زمینهای بسکتبال و والیبال نیز در بخش شمالی جای گرفته است. در این پارک همچنین یک مرکز تئاتر عروسکی، یک کتابخانه زیر پوشش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و یک مسجد دایر می‌باشد. مجسمه‌ها و تندیس‌های گوناگونی نیز در این پارک وجود دارد که نامدارترین آن‌ها تندیس خیام و تندیس ابوریحان بیرونی است.[۳]
تندیس خیام از آثار ابوالحسن صدیقی است که در سال ۱۳۵۱ و در کشور ایتالیا (به سفارش انجمن آثار ملی) ساخته شده است. این تندیس پس از جابجایی به ایران به این پارک منتقل شد و در بازدید همگانی قرار گرفت و پس از آن چندین بار به دستان فریدون صدیقی (فرزند آفریننده اثر) بازسازی شد.[۹]
نگارخانه
[ویرایش]-
-
-
-
-
-
-
-
-
تندیس حکیم عمر خیام در پارک لاله
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ «انقلاب نام کدام خیابان‌ها را عوض کرد؟». خبرگزاری ایسنا. ۱۶ بهمن ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ یوسفی، ۱۳۷۶
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ پورتال شهرداری تهران، ۱۳۸۷
- ↑ «معرفی پارک لاله در مرکز تهران تهران». بانک جامع اطلاعات گردشگری تهران. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ آوریل ۲۰۱۸.
- ↑ «عملیات ساختمانی پارک فرح آغاز شد». روزنامه اطلاعات شماره ۱۱۴۹۷. مؤسسه اطلاعات. ۴ مهر ۱۳۴۳.
- ↑ به نقل از تابلوی تاریخچه پارک لاله نصب شده در ورودی پارک لاله.
- ↑ گفتگو با لیلی امیرارجمند، نخستین مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ کانون پرورش فکری؛ پنجاه سالگی یک نهاد متفاوت، دویچه وله فارسی
- ↑ گودرزی، ۱۳۸۶
منابع
[ویرایش]- حسن یوسفی (۱۳۷۶)، دیدنی‌های تهران، موسسه کتاب همراه، ص. ص ۵۰، شابک ۹۶۴۶۰۳۴۳۵۷
- نامعلوم. «بررسی و شناخت ویژگی‌های کلی منطقه ۶». گزارش. پورتال شهرداری تهران. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ ژوئیه ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۱ شهریور ۱۳۸۷. پیوند خارجی در
|ناشر=وجود دارد (کمک) - امیر گودرزی (۲۲ آبان ۱۳۸۶). «شهرداری تهران اعلام کرد مجسمه خیام در پارک لاله می‌ماند». روزنامه اعتماد ملی. ص. ص ۱۷ (جامعه). بایگانی‌شده از اصلی (خبر) در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۱ شهریور ۱۳۸۷.
