مجذوب تبریزی

محمد بن‌ محمدرضا مجذوب تبریزی (درگذشتهٔ ۱۰۹۳ هجری قمری) شاعر، عارف و صوفی پارسی‌گوی سدهٔ یازدهم قمری و از جمله شاعران سبک هندی است.

تأثیر و تأثر

تأثیر مجذوب از حافظ، سعدی و فردوسی بسیار است و عناصر بسیاری از تعالیم مولوی نیز در اشعار وی دیده می‌شود.

آثار

آثار او در سدهٔ حاضر تاکنون سه بار به چاپ رسیده:

• مثنوی شاهراه نجات، تهران: وزارت فرهنگ و هنر، ۱۳۴۵.
• دیوان عارف نامی مولانا محمدجعفر قره‌گوزلو کبودرآهنگی همدانی معروف به مجذوب‌علی‌شاه کبودرآهنگی ، (تصحیح:) کاظم کاظم‌زاده ایرانشهر، تهران: انتشارات اقبال، ۱۳۶۱.

این اثر تا سال ۱۳۸۷ چهار بار با نام اشتباه تجدیدچاپ گردید و سپس ناشر با اشاره به این‌که آن چاپ شامل بخش‌هایی از دیوان اشعار مجذوب تبریزی بوده و اشتباهاً به نام مجذوب‌علی‌شاه کبودرآهنگی به چاپ رسیده، برای اصلاح اشتباه، تصحیح جدیدی ارائه داد:

• دیوان مجذوب تبریزی، (تصحیح:) سجاد رسولی نوده، تهران: انتشارات اقبال، ۱۳۹۰.

نمونه شعر

یک شب آتش در نیستانی فتاد		سوخت چون اشکی که بر جانی فتاد
شعله تا سرگرم کار خویش شد		هر نی‌ای شمع مزار خویش شد
نی به آتش گفت: کاین آشوب چیست؟		مر تو را زین سوختن مطلوب چیست؟
گفت آتش بی‌سبب نفروختم		دعوی بی‌معنی‌ات را سوختم
زانکه می‌گفتی نی ام با صد نمود		همچنان در بند خود بودی که بود
با چنین دعوی چرا ای کم عیار		برگ خود می ساختی هر نوبهار
مرد را دردی اگر باشد خوش است		درد بی‌دردی علاجش آتش است

منابع

• مجذوب تبریزی، محمد (۱۳۴۵). مثنوی شاهراه نجات. تهران: وزارت فرهنگ و هنر.
• مجذوب تبریزی، محمد (۱۳۹۰). رسولی نوده، سجاد، ویراستار. دیوان مجذوب تبریزی. تهران: انتشارات اقبال. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۰۶-۳۰۶-۰.
• مجذوب تبریزی، محمد (۱۳۶۱). کاظم‌زاده ایرانشهر، کاظم، ویراستار. دیوان عارف نامی مولانا محمدجعفر قراگوزلو کبودرآهنگی همدانی معروف به مجذوب‌علی‌شاه. تهران: انتشارات اقبال. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۰۶-۲۲۶-۱.