پرش به محتوا

قانون گودهارت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قانون گودهارت (انگلیسی: Goodhart's law) یک مثل است که از نام چارلز گودهارت بریتانیایی ریشه گرفته‌است که این که این ایده را در مقاله‌ای در سال ۱۹۷۵ بر روی سیاست پولی در انگلستان، مشکلات مدیریت پول: تجربه انگلستان مطرح کرد. این قانون چنین بیان می‌شود.

هرگونه نظم آماری مشاهده شده در صورتی که با هدف کنترل، تحت فشار قرار گیرد، مستعد فروریختن خواهد بود.[۱]

این مفهوم در ابتدا برای انتقاد به سیاست‌های پولی دولت مارگارت تاچر نخست‌وزیر بریتانیا، مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر نیز در بسیاری از حوزه‌های اقتصادی کاربرد دارد.[۲] برای مثال وقتی اهداف و سیاست‌های به خصوصی را تعیین می‌کنیم، افراد تلاش خواهند کرد تا رفتار خود را بر مبنای آن‌ها بهینه کنند و به سایر خروجی‌ها و نتایج توجه نخواهند کرد.[۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. اقتصاد, روزنامه دنیای (2018-12-15). "قانون گودهارت و چارچوب پولی ایران". روزنامه دنیای اقتصاد. Retrieved 2021-05-28.
  2. نت, فرصت. "قانون گود هارت (Goodhart's law) چیست؟". فرصت امروز. Retrieved 2021-05-28.
  3. "قانون گودهارت (Goodhart's law) چیست؟".