فهرست سفیران ایران
ظاهر
این فهرست سفیران کنونی ایران است.
- اردن (علیاصغر ناصری، کاردار)[۱]
- ازبکستان (محمدعلی اسکندری)[۲]
- افغانستان (حسن کاظمی قمی)
- امارات متحده عربی (رضا عامری)
- هند (ایرج الهی دهقی)
- سرکنسولگری حیدرآباد (مهدی شاهرخی)[۳]
- سرکنسولگری بمبئی (ابوالفضل محمدعلیخانی)[۴]
- بحرین (قطع روابط سیاسی و بدون سفیر)
- برونئی (محمد تقی رجبی)[۵]
- بنگلادش (منصور چاوشی)[۶]
- پاکستان (رضا امیریمقدم)[۷]
- تاجیکستان (علیرضا حقیقیان)[۸]
- تایلند (ناصرالدین حیدری)[۹]
- ترکمنستان (علیمجتبی روزبهانی)[۱۰]
- تیمور شرقی (محمد بروجردی، سفیر آکردیته)[۱۱]
- ژاپن (پیمان سعادت)
- سریلانکا (علیرضا دلخوش)[۱۲]
- سوریه (حسین اکبری)
- عراق (محمدکاظم آل صادق)[۱۳]
- سرکنسولگری اربیل (نصرالله رشنودی)[۱۴]
- سرکنسولگری سلیمانیه (محمد محمودیان)[۱۵]
- سرکنسولگری نجف (سید رضیالدین کاظمی مازندرانی)[۱۶]
- عربستان سعودی (علیرضا عنایتی)[۱۷]
- سرکنسولگری جده (حسن زرنگار ابرقویی)[۱۸]
- عمان (موسی فرهنگ)[۱۹]
- دولت فلسطین (بدون سفیر)
- فیلیپین (یوسف اسماعیلزاده)
- قرقیزستان (غلامحسین یادگاری)[۲۰]
- قزاقستان (علیاکبر جوکار)[۲۱]
- سرکنسولگری آلماتی (محسن فغانی)
- سرکنسولگری آکتائو (غلامرضا هاشمی)[۲۲]
- قطر (علی صالحآبادی)[۲۳]
- کامبوج (بدون سفیر)
- کره شمالی (بدون سفیر)
- کره جنوبی (سعید کوزهچی)
- کویت (محمد توتونچی)[۲۴]
- لائوس (ناصرالدین حیدری، سفیر آکردیته)[۲۵]
- لبنان (مجتبی امانی)[۲۶]
- مالزی (ولیالله محمدی نصرآبادی)[۲۷]
- مغولستان (محسن بختیار[۲۸]، سفیر آکردیته)
- میانمار(ناصرالدین حیدری، سفیرآکردیته) [۲۹]
- نپال (بدون سفیر)
- ویتنام (علیاکبر نظری)
- یمن (علیمحمد رضایی)[۳۰]
- چین (محسن بختیار)
- سرکنسولگری هنگ کنگ (علیرضا اسماعیلزاده)
- اندونزی (محمد بروجردی)[۳۱]
- سنگاپور (بهنام بلوریان)[۳۲]
- آفریقای جنوبی (منصور شکیب مهر)[۳۳]
- آنگولا (مهدی آقاجعفری، سفیر آکرودیته)[۳۴]
- اتیوپی (صمدعلی لکیزاده)
- اریتره (بدون سفیر)
- الجزایر (محمدرضا بابایی سیاهکل)[۳۵]
- اوگاندا (مجید صفّـار)
- بنین (بدون سفیر)
- بوتسوانا (بدون سفیر)
- بورکینافاسو (مجتبی فقیهی)[۳۶]
- بوروندی (بدون سفیر)
- تانزانیا (حسین الوندی)
- تونس (میر مسعود حسینیان)[۳۷]
- جمهوری دموکراتیک کنگو (امیر حسینی)[۳۸]
- جمهوری کنگو (بدون سفیر)
- کیپ ورد (حسن عسگری، سفیر آکرودیته)[۳۹]
- رواندا (بدون سفیر)
- زامبیا (بدون سفیر)
- زیمبابوه (عباس نوازانی)
- ساحل عاج (امیرحسین نیک بین)
- سائوتومه و پرنسیپ (بدون سفیر)
- سنگال (حسن عسگری)
- سیشل (حسن علیبخشی، سفیر آکرودیته)
- اسواتینی (بدون سفیر)
- سودان (حسن شاه حسینی)[۴۰]
- سیرالئون (سید خلیل ساداتی امیری)
- غنا (بیژن گرامی)
- کامرون (بدون سفیر)
- کنیا (علی غلامپور)[۴۱]
- گابن (بدون سفیر)
- گامبیا (بدون سفیر)
- گینه بیسائو (بدون سفیر)
- گینه (جمشید پرویزی)[۴۲]
- لسوتو (بدون سفیر)
- لیبریا (بدون سفیر)
- لیبی (عین الله سوری)[۴۳]
- ماداگاسکار (حسن علیبخشی )
- موریتانی (جواد ابو)
- مالی (حسین طالشی صالحانی)[۴۴]
- مالاوی (بدون سفیر)
- مصر (محمد حسین سلطانی فرد، رئیس دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره)[۴۵]
- مراکش (بدون سفیر)
- موریس (حسن علیبخشی، سفیر آکرودیته)[۴۶]
- موزامبیک (مهدی آقاجعفری، سفیر آکرودیته)[۴۷]
- نامیبیا (سید علی شریفی ساداتی)
- نیجر (علی تیزتک)[۴۸]
- نیجریه (محمدعلی بک)
- آرژانتین (امیرهوشنگ کریمی، کاردار)[۴۹]
- اروگوئه (جواد حیدری)
- اکوادور (سعادت آقاجانی)[۵۰]
- برزیل (عبدالله نکونام)[۵۱]
- بلیز (بدون سفیر)
- بولیوی (بهرام شهابالدین)[۵۲]
- پاراگوئه (بدون سفیر)
- پاناما (بدون سفیر)
- پرو (بدون سفیر)
- جامائیکا (بدون سفیر)
- جمهوری دومینیکن (بدون سفیر)
- سورینام (حجتالله سلطانی، سفیر آکردیته)[۵۳]
- شیلی (محمود بابائی، کاردار)[۵۴]
- کلمبیا (احمدرضا خیرمند)[۵۵]
- کوبا (سید محمدهادی سبحانی)
- گواتمالا (علیرضا قزیلی، سفیر آکردیته)[۵۶]
- مکزیک (علیرضا قزیلی)
- نیکاراگوئه (مجید صالحی)
- ونزوئلا (حجتالله سلطانی)
- هائیتی (بدون سفیر)
- استرالیا (احمد صادقی)
- فیجی (بدون سفیر)
- نیوزیلند (رضا نظرآهاری)
- جمهوری آذربایجان (بدون سفیر)[۵۷]
- سرکنسولگری نخجوان (عزیز منصوری)[۵۸]
- آلبانی (بدون سفیر)
- آلمان (محمود فرازنده)
- اتریش (عباس باقرپور اردکانی)
- ارمنستان (مهدی سبحانی)
- اسپانیا (رضا زبیب)[۵۹]
- استونی (بدون سفیر)
- اسلواکی (عباس باقرپور اردکانی، سفیر آکرودیته)[۶۰]
- اسلوونی (جواد کچوئیان، کاردار)[۶۱]
- اوکراین (منوچهر مرادی)
- انگلستان (علی متینفر، کاردار)[۶۲]
- ایتالیا (محمدرضا صبوری)[۶۳]
- جمهوری ایرلند (کاظم شریف کاظمی، کاردار)[۶۴]
- ایسلند (علیرضا یوسفی، سفیر آکرودیته)[۶۵]
- بلاروس (علیرضا صانعی)[۶۶]
- بلژیک (سید محمدعلی رباط جزی)[۶۷]
- بلغارستان (علیرضا ایروش)[۶۸]
- بوسنی و هرزگوین (ابوذر ابراهیمی ترکمان)[۶۹]
- پرتغال (سیدمجید تفرشی)[۷۰]
- ترکیه (محمدحسن حبیبالله زاده)[۷۱]
- جمهوری چک (سیدمجید قافله باشی)[۷۲]
- دانمارک (سید محمدرضا سجادی)[۷۳]
- روسیه (کاظم جلالی)
- رومانی (سید حسین سادات میدانی)
- سوئد (احمد معصومیفر)
- سوئیس (محمود بریمانی)[۷۴]
- صربستان (رشید حسنپور بائی)
- فرانسه (محمد امیننژاد)[۷۵]
- فنلاند (معصومه آباد)
- قبرس (علیرضا سالاریان)[۷۶]
- کرواسی (سعید خطیبزاده)[۷۷]
- گرجستان (محمود ادیب)[۷۸]
- سرکنسولگری باتومی (حسین ظفرقاسم پور)[۷۹]
- لتونی (بدون سفیر)
- لوکزامبورگ (سید محمدعلی رباط جزی، سفیر آکرودیته)[۸۰]
- لهستان (حسین غریبی)[۸۱]
- لیختناشتاین (محمود بریمانی، سفیر آکرودیته)[۸۲]
- لیتوانی (بدون سفیر)
- مالت (محمدرضا صبوری، سفیر آکرودیته)[۸۳]
- مجارستان (مرتضی مرادیان)[۸۴]
- مقدونیه شمالی (علیرضا ایروش، سفیر آکرودیته)[۸۵]
- مولداوی (بدون سفیر)
- مونتهنگرو (بدون سفیر)
- موناکو (بدون سفیر)
- نروژ (علیرضا یوسفی)
- واتیکان (محمدحسین مختاری)[۸۶]
- هلند (هادی فرجوند)[۸۷]
- یونان (ملک حسین گیوزاد)[۸۸]
سازمانهای بینالمللی
- سازمان ملل متحد (امیرسعید ایروانی)[۸۹]
- دفتر سازمان ملل متحد در وین (محسن نذیریاصل)[۹۰]
- دفتر سازمان ملل متحد در ژنو (علی بحرینی)[۹۱]
- سازمان همکاری اسلامی
- اوپک
- سازمان همکاری اقتصادی
فهرست سفیران تاریخی
سازمانهای بینالمللی
آسیا
آمریکا
اروپا
- در اول شهریور ۱۳۴۵ روابط سیاسی بین ایران ولائوس برقرار شد و سفرای ایران در تایلند در وین تیان آکردیته شدند.[۹۲]
- پس از اعلام استقلال مالت در ۱۳۵۳، سفرای ایران در لندن در والتا سفیر آکردیته شدند. پس از انقلاب، سفرای ایران در ایتالیا در مالت آکردیته میباشند.[۹۳]
- در ۷ اردیبهشت ۱۳۲۸ مناسبات سیاسی بین ایران و ایسلند برقرار شد و سفرای ایران در سوئد در ریکیاویک سفیر آکردیته شدند.[۹۴]
- دولت ایران در ۱۳۵۲ با نیوزیلند مناسبات سیاسی برقرار کرد و سفرای ایران در استرالیا در ولینگتون آکردیته شدند.[۹۵]
- از مرداد ۱۳۱۴ که سفارت ایران در آرژانتین تأسیس شد، سفرای ایران در آن کشور در سانتیاگو آکردیته شدند.[۹۶]
- در ۶ تیر ۱۳۵۶ جمهوری جیبوتی به استقلال دست یافت و سفرای ایران در یمن شمالی در جیبوتی آکردیته شدند.[۹۷]
- در آبان ۱۳۵۲ روابط سیاسی بین ایران و جمهوری اسلامی موریتانی برقرار شد و سفرای ایران در سنگال، در نواکشوت آکردیته شدند.[۹۸]
- از سال ۱۳۵۴ روابط سیاسی بین ایران و جمهوری کلمبیا برقرار شد و سفرای ایران در ونزوئلا در بوگوتا آکردیته شدند.[۹۹]
- در بهمن ۱۳۵۴ مناسبات سیاسی بین ایران و جمهوری ایرلند برقرار شد و سفرای ایران در هلند در دوبلین سفیر آکردیته شدند.[۱۰۰]
- مناسبات سیاسی با کامرون در ۱۳۵۴ برقرار شد و سفرای ایران در زئیر در یائونده آکردیته شدند.[۱۰۱]
- در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۰ برقراری روابط سیاسی بین ایران و مغولستان اعلام گردید و سفرای ایران در اتحاد شوروی در اولان باتور آکردیته شدند.[۱۰۲]
- روابط سیاسی بین دو کشور از مرداد ماه ۱۳۳۸ برقرار شد و سفرای ایران در بروکسل بلژیک در لوکزامبورگ وزیر مختار آکردیته شدند. در حال حاضر نیز سفیر ایران در بلژیک در لوکزامبورگ آکردیته میباشد.[۱۰۳]
- سفرای ایران در سریلانکا در ماله آکردیته میباشند.
پیوند به بیرون
- وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران
- http://www.farsnews.ir/newstext.php?nn=13921014000474. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک)
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ https://jordan.mfa.gov.ir/
- ↑ https://uzbekistan.mfa.gov.ir/
- ↑ https://hyderabad.mfa.ir/
- ↑ https://mumbai.mfa.gov.ir/
- ↑ «تقدیم استوارنامه سفیر ایران به پادشاه برونئی». ایسنا. ۲۹ مرداد ۱۴۰۳.
- ↑ https://bangladesh.mfa.gov.ir/
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14020317000826
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14020605000368
- ↑ «تقدیم استوارنامه سفیر ایران به پادشاه تایلند». ایسنا. ۳ تیر ۱۴۰۳.
- ↑ «سفیر جدید ایران رونوشت استوارنامه خود را به وزیر خارجه ترکمنستان تقدیم کرد». خبرگزاری فارس. ۱۶ آبان ۱۴۰۲.
- ↑ «تسلیم استوارنامه سفیر اکردیته ایران به رئیس جمهور تیمور شرقی». ایرنا. ۱ اسفند ۱۴۰۲.
- ↑ https://www.mehrnews.com/news/5920898
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14020705000116
- ↑ https://mfa.gov.ir/portal/product/6134/360
- ↑ https://sulaymaniyah.mfa.gov.ir/
- ↑ https://najaf.mfa.ir/
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14020301001089
- ↑ «آغاز به کار سرکنسولگری ایران در جده پس از ۸ سال». ایرنا. ۲۰ آذر ۱۴۰۲.
- ↑ «سفیر جدید ایران در عمان رونوشت استوارنامه خود را تقدیم کرد». خبرگزاری مهر. ۱۸ بهمن ۱۴۰۲.
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14020412000094
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14011224000703
- ↑ https://aktau.mfa.gov.ir/
- ↑ https://www.isna.ir/news/1402071208037
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14020224000264
- ↑ https://thailand.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4318
- ↑ https://lebanon.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4965
- ↑ «تقدیم استوارنامه سفیر ایران به پادشاه مالزی». خبرگزاری تسنیم. ۲ فروردین ۱۴۰۳.
- ↑ «سفیر اکردیته ایران در مغولستان استوارنامه خود را تسلیم کرد». ایسنا. ۲۵ آبان ۱۴۰۲.
- ↑ https://thailand.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4318
- ↑ «رئیس شورای عالی سیاسی یمن، استوارنامه سفیر کشورمان در صنعا را دریافت کرد». ایرنا. ۱۱ شهریور ۱۴۰۳.
- ↑ https://indonesia.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4310
- ↑ https://www.irna.ir/news/84619327
- ↑ «سفیر جدید ایران استوارنامه خود را تقدیم رئیسجمهور آفریقای جنوبی کرد». خبرگزاری ایمنا. ۲۲ فروردین ۱۴۰۳.
- ↑ https://www.isna.ir/news/1400082922881
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14020117000617
- ↑ «سفیر ایران استوارنامه خود را تقدیم رئیس دولت انتقالی بورکینافاسو کرد». خبرگزاری فارس. ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲.
- ↑ «دیدار سفیر جدید ایران با وزیر خارجه تونس». ایسنا. ۲ فروردین ۱۴۰۳.
- ↑ «سفیر ایران در کنگو استوارنامه خود را به رییس جمهور این کشور داد». خبرگزاری مهرنیوز. ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳.
- ↑ «تسلیم استوارنامه سفیر کشورمان در دماغه سبز به رئیس جمهور این کشور». خبرگزاری صاحب خبران. ۱۲ اسفند ۱۴۰۲.
- ↑ «تقدیم رونوشت استوارنامه سفیر جدید ایران در خارطوم به قائم مقام وزارت خارجه سودان». ایسنا. ۱۱ تیر ۱۴۰۳.
- ↑ «سفیر ایران در کنیا استوارنامه خود راتقدیم رییس جمهور این کشور کرد». خبرگزاری مهر. ۱۸ آذر ۱۴۰۲.
- ↑ «سفیر ایران در گینه استوارنامه خود را تحویل داد». خبرگزاری دانشجو. ۱۴ مهر ۱۴۰۲.
- ↑ «سفیر جدید ایران در لیبی استوارنامه خود را تقدیم کرد». خبرگزاری صاحب خبر. ۹ تیر ۱۴۰۳.
- ↑ https://www.irna.ir/news/84849066
- ↑ https://cairo.mfa.ir/portal/generalcategoryservices/4877
- ↑ https://www.iribnews.ir/fa/news/3887709
- ↑ https://www.irna.ir/news/85162693
- ↑ «تسلیم رونوشت استوارنامه سفیر جدید ایران به وزیر امور خارجه نیجر». ایسنا. ۱۰ فروردین ۱۴۰۳.
- ↑ https://buenosaires.mfa.ir/portal/generalcategoryservices/4708
- ↑ https://quito.mfa.ir/portal/GeneralCategoryServices/14494
- ↑ «تسلیم استوارنامه سفیر جدید ایران به قائم مقام وزیر خارجه برزیل». ایسنا. ۲ فروردین ۱۴۰۳.
- ↑ https://mfa.gov.ir/portal/product/4887/356
- ↑ https://venezuela.mfa.gov.ir/portal/viewpage/4676
- ↑ https://mfa.gov.ir/portal/product/4910/356
- ↑ https://colombia.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/15265
- ↑ https://mexico.mfa.gov.ir/portal/NewsView/645288
- ↑ «پایان مأموریت سفیر ایران در آذربایجان همزمان با افتتاح سدهای مشترک». ایسنا. ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳.
- ↑ https://nakhchivan.mfa.ir/
- ↑ https://spain.mfa.gov.ir/
- ↑ https://www.isna.ir/news/1402040905115
- ↑ https://slovenia.mfa.gov.ir/
- ↑ «انتصاب سرپرست و کاردار جدید سفارت ایران در انگلیس». ایرنا. ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۳.
- ↑ https://italy.mfa.gov.ir/
- ↑ https://mfa.gov.ir/portal/product/5425/357
- ↑ https://oslo.mfa.ir/portal/generalcategoryservices/4635
- ↑ https://belarus.mfa.gov.ir/
- ↑ «سفیر ایران استوارنامه خود را تقدیم پادشاه بلژیک کرد». ایرنا. ۱۸ بهمن ۱۴۰۲.
- ↑ https://www.farsnews.ir/news/14020504000713
- ↑ «تقدیم استوارنامه سفیر جدید کشورمان به رئیس شورای ریاست جمهوری بوسنی و هرزگوین». خبرگزاری ایران پرس. ۲ آبان ۱۴۰۲.
- ↑ https://portugal.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4424
- ↑ https://turkey.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4830
- ↑ https://mfa.gov.ir/portal/product/4895/357
- ↑ «سفیر ایران استوارنامه خود را تقدیم پادشاه دانمارک کرد». ایسنا. ۱۷ آبان ۱۴۰۳.
- ↑ https://switzerland.mfa.gov.ir/
- ↑ «محمد امیننژاد سفیر ایران در فرانسه شد». خبرگزاری راهبرد معاصر. ۱۷ اسفند ۱۴۰۲.
- ↑ https://mfa.gov.ir/portal/product/4919/357
- ↑ https://mfa.gov.ir/portal/product/4923/357
- ↑ https://georgia.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4522
- ↑ https://batumi.mfa.ir/
- ↑ «اعطای استوارنامه سفیر ایران به دوک لوکزامبورگ». سفارت جمهوری اسلامی ایران ـ بروکسل. ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳.
- ↑ https://mfa.gov.ir/portal/product/4933/357
- ↑ https://switzerland.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4485
- ↑ «سفیر ایران استوارنامه خود را تقدیم رئیس جمهوری مالت کرد». ایرنا. ۲ آذر ۱۴۰۲.
- ↑ «تقدیم استوارنامه سفیر جدید کشورمان به رئیسجمهور مجارستان». ایسنا. ۲۷ آبان ۱۴۰۲.
- ↑ https://sofia.mfa.ir/portal/generalcategoryservices/4102
- ↑ «سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در واتیکان استوارنامه خود را تسلیم پاپ فرانسیس کرد». خبرآنلاین. ۵ دی ۱۴۰۲.
- ↑ https://netherlands.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/4636
- ↑ https://greece.mfa.gov.ir/
- ↑ https://www.alef.ir/news/4010609022.html
- ↑ https://viennaun.mfa.gov.ir/portal/generalcategoryservices/10814
- ↑ «خبرگزاری فارس | سفرای جدید ایران که با رئیسجمهور دیدار کردند +اسامی». www.farsnews.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۴.
- ↑ «از سال 45 تا 57 سفیر ایران در تایلند سفیر اکردیته لائوس شدند».[پیوند مرده]
- ↑ «[[رده:صفحههای دارای پیوند مرده]][[رده:صفحههای دارای پیوند مرده ]][[[ویکیپدیا:پیوندهای مرده|پیوند مرده]]». تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 28 تا 57 سفیر ایران در سوئد سفیر اکردیته ایسلند شدند».[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 52 تا 57 سفیر ایران در استرالیا سفیراکردیتهزلاندنو شدند».[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 14 تا 57 سفیر ایران در آرژانتین سفیر اکردیته شیلی».[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 56 تا 57 سفیر ایران در یمن شمالی سفیر اکردیته جیبوتی بود».[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 52 تا 57 [1352// - 1357//] سفیر ایران در سنگال سفیر اکردیته موریتانی شد».[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 54 تا 57 [1357//-1354//] سفیر ایران در ونزوئلا سفیر اکردیته کلمبیا شدند».[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 54 تا 57 سفیر ایران در هلند سفیر اکردیته جمهوری ایرلند شدند».[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 54 تا57 سفیر ایران در زئیر سفیر اکردتیه کامرون شدند».[پیوند مرده]
- ↑ «از سال 1350 تا 1357 سفیر ایران در اتحاد شوروی سفیراکردیته مغولستان شد».[پیوند مرده]
- ↑ «چگونگی برقراری روابط سیاسی بین ایران و لوکزامبورگ از سال 1338 تا حال».[پیوند مرده]