پرش به محتوا

فلسفه بودایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دانشگاه و صومعه بودایی نالاندا که از سده پنجم تا دوازدهم میلادی مرکز اصلی یادگیری در هند بود.[۱]

فلسفه بودایی به تحقیقات فلسفی و نظام‌های فکری اشاره دارد که در میان مکاتب مختلف بودایی در هند پس از پاری‌نیروانا (یعنی مرگِ منجر به نیروانا) بودا ایجاد شد و بعداً در سراسر آسیا گسترش یافت. طریقت بودایی بودایی ترکیبی از استدلال فلسفی و مراقبه است.[۲] سنت‌های بودایی مختلف راه‌های مختلفی برای رستگاری ارائه می‌دهند. بحث‌های آنها در هند و متعاقباً در آسیای شرقی مشتمل بر موضوعات مختلفی مانند پدیدارشناسی، اخلاق، هستی‌شناسی، معرفت‌شناسی، منطق و فلسفه زمان است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Barua, Jyoti. Ancient Buddhist Universities in Indian Sub-Continent. Fulton Books, Inc. , 2016.
  2. Siderits, Mark. Buddhism as philosophy, 2007, p. 6

پیوند به بیرون

[ویرایش]