فسفوکرآتین
فسفوکرآتین | |
---|---|
N-Methyl-N-(phosphonocarbamimidoyl)glycine | |
دیگر نامها Creatine phosphate; phosphorylcreatine; creatine-P; phosphagen; fosfocreatine | |
شناساگرها | |
کوتهنوشتها | PCr |
شماره ثبت سیایاس | ۶۷-۰۷-۲ |
پابکم | ۵۸۷ |
UNII | 020IUV4N33 |
شمارهٔ ئیسی | 200-643-9 |
کد اِیتیسی | C01 |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C4H10N3O5P۱ |
جرم مولی | ۲۱۱٫۱۱ g mol−1 |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
Infobox references | |
|
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
فسفوکراتین (انگلیسی: Phosphocreatine) یا به اختصار «PCr» که با نام کراتین فسفات (CP) هم شناخته میشود، یک کراتین فسفریله است که منبعی از فسفاتهای پرانرژی جهت بازیافت آدنوزین تریفسفات در ماهیچههای اسکلتی، قلب و بافت مغز محسوب میشود و میتوان بهسرعت سوختوساز شود. این ماده منبع تأمین انرژی عضلانی در فعالیتهای بسیار شدید و کوتاهمدت (کمتر از ۳۰ ثانیه) مانند وزنهبرداری، پرشها، پرتابها و… که در طی آن فسفوکراتین (کراتین فسفات) تجزیه شده و فسفات آزاد شده از آن AMP را تبدیل به ADP و ATP کرده و انرژی لازم برای عضلات را تأمین میکند. اما چون ذخایر فسفوکراتین در عضلات بدن محدود است به همین خاطر این سیستم انرژی نمیتواند برای مدت طولانی انرژی عضلات بدن را تأمین کند، و باید از سیستمهای دیگر تولید انرژی مانند سیستم گلیکولیز بی هوازی قندها و سیستم هوازی سوختن قندها و چربیها استفاده شود.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ویکیپدیای انگلیسی