شرکت تلفن
شرکت تلفن که به رساننده خدمات تلفنی[۱] یا اپراتور راه دور نیز شناخته می‌شود نوعی رساننده خدمات ارتباطی یا به گونه دقیق‌تر، رساننده خدمات مخابراتی است که خدمات مخابرات مانند مکالمه راه دور و انتقال داده ارائه می‌کند. بسیاری از شرکت‌های تلفن، زمانی شرکت دولتی یا شرکت خصوصی اما در انحصار دولت بوده‌اند. بیشتر شرکت‌های دولتی تلفن، در ابتدا، ارائه‌کننده خدمات پست و تلگراف و تلفن بوده‌اند.
شرکت‌های تلفنی، حامل مشترک هستند که در ایالات متحده آمریکا به آن‌ها مرکز مبادله محلی گفته می‌شود. این شرکت‌ها با ظهور تلفن همراه، هم‌اکنون شامل حامل بی‌سیم یا اپراتور شبکه تلفن همراه نیز می‌شوند.
امروزه بسیاری از شرکت‌های تلفن، رساننده خدمات اینترنتی نیز هستند و با گذر زمان، ممکن است به خاطر همگرایی خدمات، فرق بین این دو نوع شرکت کاملاً از میان برود.
تاریخچه
[ویرایش]در سال ۱۹۱۳ انحصار تلفن به پایان رسید و بیش از ۲۰،۰۰۰ شرکت خصوصی تلفن توانستند از خطوط ترانک شرکت تلفن بل استفاده کنند.[۲]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Operability: Keeping Your Telephone Number When You Change Service Provider. FCC.gov. Retrieved on 2013-09-18.
- ↑ "This day in history". News & Record. 2015-12-21.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Telephone company». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Village Telco وب‌گاهی دربارهٔ شرکت‌های تلفن خرد
- Business Telecoms Company وب‌گاهی دربارهٔ کسب و کار پهنای باند
کتاب شناسی
[ویرایش]- Huurdeman, Anton A. The Worldwide History Of Telecommunications, Wiley-IEEE, 2003, ISBN 0-471-20505-2, ISBN 978-0-471-20505-0
 | این یک مقالهٔ خرد مهندسی مخابرات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |