پرش به محتوا

دعای مجیر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دعای مجیر یکی از دعاهایی است که شیعیان دوازده‌امامی در شب‌های ماه رمضان می‌خوانند. این دعا از پیامبر اسلام محمد بن عبدالله روایت شده‌است.[۱]

دعای مجیر هشتاد و هشت بند دارد که در هر بند عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ» به معنی «پناه بده من را از آتش ای پناه دهنده» تکرار شده‌است. خواندن این دعا در ایام البیض ماه رمضان (۱۳، ۱۴ و ۱۵ ماه رمضان) برای آمرزش گناهان توصیه شده‌است.

سند

[ویرایش]

دعای مجیر از محمد روایت شده و گفته می‌شود هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بود جبرئیل آن را برای او آورد. ابراهیم کفعمی در البلد الامین[۲] و «مصباح»[۳] و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان[۴] به این دعا اشاره کرده‌اند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «خواندن به موقع دعای مجیر تمام گناهان را می‌آمرزد+متن». مشرق نیوز. دریافت‌شده در ۱۴ تیر ۱۳۹۴.
  2. کفعمی، بلدالامین، ص 498 ـ 495
  3. کفعمی، مصباح، ص 358
  4. قمی، مفاتیح ص 153 ـ 146
  1. فارس نیوز- بزرگانی که مناجات‌خوانی را در کشور ریل‌گذاری کردند