داروهای ضدبارداری هورمونی
| داروهای ضد بارداری هورمونی | |
|---|---|
| کلیات | |
| روش پیشگیری | هورمونی |
| اولین کاربرد | ۱۹۶۰ |
| نرخ حاملگی (سال اول) | |
| کاربرد ایده‌آل | با هر روش فرق می‌کند و متغیر است: ۰٫۰۵–۲٪ |
| کاربرد متداول | با هر روش فرق می‌کند و متغیر است:۰٫۰۵–۹٪ |
| کاربرد | |
| مدت اثر | متغیر |
| قابلیت برعکس کردن | بعد از استفاده از مصرف |
| یادآوری به کاربران | باید برنامه تجویز را دنبال کرد |
| بررسی بالینی | بسته به روش استفاده، هر ۳ تا ۱۲ ماه |
| مزایا و معایب | |
| جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی | خیر |
| قاعدگی | خونریزی کمتر از دوره قاعدگی است، بعضی از روش‌ها به‌طور کلی جلوی خونریزی را می‌گیرد. |
| Weight | تأثیر اثبات شده‌ای ندارد |
داروهای ضد بارداری هورمونی (انگلیسی: Hormonal contraception) به روش‌های پیشگیری از بارداری اشاره دارد که بر روی دستگاه درون‌ریز عمل می‌کنند.
روش هورمونی اصلی - قرص ضدبارداری - اولین بار به عنوان وسیله‌ای برای جلوگیری از بارداری در سال ۱۹۶۰ به بازار عرضه شد. در دهه‌های پس از آن، بسیاری از روش‌های دیگر نیز توسعه‌یافته‌اند.
پیشگیری از بارداری بسیار مؤثر است: زمانی که در برنامه پیش از پیش تعیین‌شده مصرف می‌شود، مصرف‌کنندگان هورمون استروئیدی، میزان بارداری کمتر از ۱ درصد در سال را تجربه می‌کنند. استفاده از نرخ بارداری برای اغلب ضد بارداری‌های هورمونی، معمولاً حدود ۰٫۳ درصد یا کمتر است. در حال حاضر، روش‌های موجود تنها می‌توانند توسط زنان مورد استفاده قرار گیرند.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hormonal contraception». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۰.