خا-۳۸
| خا-۳۸ | |
|---|---|
 خا-۳۸ام‌ئی | |
| نوع | موشک هوابه‌سطح تاکتیکی |
| خاستگاه | روسیه |
| تاریخچه خدمت | |
| خدمت | ۲۰۱۲ (خا-۳۸ام‌ئی) ۲۰۱۹ (خا-۳۶) |
| استفاده‌شده توسط | روسیه |
| جنگ‌ها | |
| تاریخچه تولید | |
| طراح | شرکت موشک‌های تاکتیکی JSC |
| تاریخ طراحی | ۲۰۰۷ (خا-۳۸ام‌ئی) - ۲۰۱۵ (خا-۳۶) |
| سازنده | شرکت موشک‌های تاکتیکی JSC |
| تاریخ تولید | ۲۰۱۵ (خا-۳۸ام) - ۲۰۱۹ (خا-۳۶) |
| ویژگی‌ها | |
| وزن | ۵۲۰ کیلوگرم (۱٬۱۵۰ پوند) |
| طول | ۴٫۲ متر (۱۳ فوت ۹ اینچ)[۳] |
| قطر | ۰٫۳۱ متر (۱۲٫۲ اینچ)[۳] |
| طول بال | ۱٫۱۴ متر (۴۴٫۹ اینچ) |
| سر جنگی | انفجاری، کلاهک خوشه‌ای، نفوذ به زره |
| وزن سر جنگی | تا ۲۵۰ کیلوگرم (۵۵۱ پوند)[۳] |
سازوکار انفجار | فیوز تماسی |
| موتور | موشک سوخت جامد دو مرحله‌ای[۳] |
برد عملیاتی | تا ۷۰ کیلومتر (خا-۳۸ام‌ال),[۴] تا ۱۲۰ کیلومتر (خا-۳۶ گروم-ئی۱)[۵] |
| ارتفاع پرواز | ۲۰۰–۱۲۰۰۰ متر |
| بیشینهٔ سرعت | ۲٫۲ ماخ[۳] |
سامانهٔ هدایت | لیزری، راداری فعال، مادون سرخ، ماهواره، بسته به نوع |
سکوی پرتاب | خا-۳۸: سوخو-۳۴، سوخو-۲۵اس‌ام۳، سوخو-۵۷، کا-۵۲کی خا-۳۶: سوخو-۵۷، میگ-۳۵ |
خا-۳۸ (روسی: X-38) خانواده‌ای از موشک‌های هوابه‌سطح ایستاده است که قرار است جانشین خانواده موشک‌های خا-۲۵ و خا-۲۹ شود. خا-۳۸ همچنین به عنوان پایه‌ای برای خا-۳۶ بدون نیرو و موتور گلاید-بمب عمل می‌کند.[۶][۷]
طراحی و توسعه
[ویرایش]
پیکربندی اولیه خا-۳۸ام در نمایشگاه هوایی مسکو (MAKS) در سال ۲۰۰۷ نشان داده شد. اولین نمونه‌های اولیه این موشک در ابتدا دارای بال و دم تاشو برای حمل داخلی بودند و دارای سرهای جستجوگر متنوعی برای انواع مختلف بودند. همچنین می‌توان بر روی آن کلاهک‌های مختلف (تکه‌شکن، مهمات خوشه‌ای، نفوذی) نصب کرد. خا-۳۸ام قرار است جانشین خانواده موشکی خا-۲۵ و خا-۲۹ شود. این موشک می‌تواند توسط هواپیماهای جنگی مانند سوخو ۳۴ و سوخو-۵۷ استفاده شود و قرار است روی هلیکوپتر کاموف کا-۵۲کی ادغام شود. اولین شلیک آزمایشی در سال ۲۰۱۰ توسط سوخو-۳۴ انجام شد و دستور تولید آن در سال ۲۰۱۵ آغاز شد.[۳]
در یک نسخه متوالی که در نمایشگاه هوایی روسیه ۲۰۱۷ رونمایی شد، هر دو سطح کنترلی با سطوح ثابت بلندتر و باریک‌تر جایگزین شدند، راه حلی مشابه آنچه در موشک سلنیا آسپاید استفاده شده بود.[۸]
سابقه عملیاتی
[ویرایش]خا-۳۸ام اولین بار در طول مداخله نظامی روسیه در جنگ داخلی سوریه در نبرد مورد استفاده قرار گرفت.[۳] همچنین در طول تهاجم سال ۲۰۲۲ به اوکراین مورد استفاده قرار گرفت.[۹]
انواع
[ویرایش]خا-۳۸
[ویرایش]- خا-۳۸ام‌ای - رادار فعال، اینرسیال[۳]
- خا-۳۸ام‌کی - اینرسی، هدایت ماهواره‌ای[۳]
- خا-۳۸ام‌ال - هدایت لیزری اینرسی، نیمه فعال[۳]
- خا-۳۸ام‌تی - هدایت مادون قرمز تصویربرداری اینرسی[۳]
خا-۳۶
[ویرایش]- خا-۳۶ گروم-ئی۱ - نسخه کمک موشکی گروم-ئی۲. گاهی به عنوان یک بمب موشک هیبریدی گلاید نامیده می‌شود. مشتقات موشک کروز تاکتیکی ای‌اس-۲۳/ای‌جی‌ام با برد ۱۲۰ کیلومتر
- خا-۳۶ گروم-ئی۲ - بمب هدایت شونده ای‌اس-۲۳بی/کی‌ای‌بی با برد ۵۰ کیلومتر[۱۰]
هر دو نسخه گروم ۶۰۰ کیلوگرم هستند، با مکانیسم‌های مختلف هدایت، و هر دو بر اساس موشک تاکتیکی کوتاه برد خا-۳۸ام ایجاد شده و همچنین دارای ساختار مدولار، کلاهک و جستجوگر هستند. این سلاح اولین بار در نمایشگاه هوایی روسیه ۲۰۱۵ مشاهده شد و برای تجهیز انواع جنگنده‌ها از جمله میگ-۳۵ و سو-۵۷ در نظر گرفته شد.[۱۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Russia to test new missiles in Syria later this year". 14 September 2016.
- ↑ "Russian MiG-29Ks will employ Kh-38 in Syria – Alert 5". 15 September 2016.
- ↑ ۳٫۰۰ ۳٫۰۱ ۳٫۰۲ ۳٫۰۳ ۳٫۰۴ ۳٫۰۵ ۳٫۰۶ ۳٫۰۷ ۳٫۰۸ ۳٫۰۹ ۳٫۱۰ "[Actu] La bombe guidée 9A-7759 Grom". Red Samovar. 26 June 2018.
- ↑ https://x.com/GuyPlopsky/status/1795718984215777551 [bare URL]
- ↑ "Airborne guided missile "GROM-E1"". Archived from the original on 2022-07-26.
- ↑ Newdick, Thomas (14 May 2024). "Our Best Look At Russia's Kh-38 Missile Now Being Used In Ukraine". The War Zone.
- ↑ Butowski, Piotr (19 July 2023). "The Truth About Russia's Mysterious Winged Glide Bombs". The War Zone.
- ↑ "MAKS: Tactical Missiles Corporation shows Kh-38 changes - Russian aviation news". 20 July 2017.
- ↑ Newdick, Thomas (May 14, 2024). "Our Best Look At Russia's Kh-38 Missile Now Being Used In Ukraine". The War Zone. Retrieved 19 May 2024.
- ↑ "Airborne guided gliding bomb "GROM-E2"". 2021-07-20. Archived from the original on 2021-07-20.
- ↑ "Производитель раскрыл характеристики новейших авиационных средств поражения "Гром"". 6 August 2019.