تقیه صوریه
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
تَقیّه صُوریّه أمعلی تقیه بنت غَیث | |
---|---|
زادهٔ | مارس ۱۱۱۱م/ شعبان ۵۰۵ق |
درگذشت | ژانویه ۱۱۸۴م/ اوایل شوال ۵۷۹ق |
پیشه(ها) | ادیب، شاعر |
آثار | اشعار |
تَقیّه صُوریّه با ناموارهٔ ستِّ النِعَم (مارس ۱۱۱۱-ژانویه ۱۱۸۴م) (نسب: امعلی تقیه بنت ابیالفرج غیث بن علی) شاعربانو و ادیب عربی شامی در سدهٔ ششم هجری بود که بیشتر در مصر زیست.[۱][۲][۳][۴][۵]
تقیه صوریه پیش از سال ۵۶۹ق/۱۱۷۳م به مصر رفت و در اسکندریه ساکن شد. استادش در اسکندریه، حافظ سلفی بود. تقیه در ژانویه ۱۱۸۴م/ اوایل شوال ۵۷۹ق درگذشت.
پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۳۷۵–۶.
- ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۲. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۹۸.
- ↑ حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۲۶۵–۶۶. بایگانیشده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|access-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۱۷۰–۱.
- ↑ عبدالفتاح، علی (۲۰۱۰). أعلام المبدعين من علماء العرب والمسلمين. بیروت: دار ابن حزم. ص. ۴۸۵. شابک ۹۷۸۹۹۵۳۸۱۹۲۶۶.