آدفوویر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Hepsera |
AHFS/Drugs.com | monograph |
ردهبندی داروهای بارداری |
|
روش مصرف دارو | خوراکی |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | ۵۹٪ |
پیوند پروتئینی | <۴٪ |
نیمهعمر حذف | ۷٫۵ ساعت |
دفع | ادرار |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
NIAID ChemDB | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.106.235 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C8H12N5O4P |
جرم مولی | ۲۷۳٫۱۸۹ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
آدفوویر (انگلیسی: Adefovir) یک داروی ضد ویروسی است که برای درمان عفونتهای (مزمن) ویروس هپاتیت ب استفاده میشود.[۱][۲][۳] یک نوع پیشدارو از آدفوویر پیشتر bis-POM PMEA نامیده میشد و با نام تجاری Preveon و Hepsera به فروش میرسید. این دارو آنالوگ نوکلئوتیدی مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس (ntRTI) است و میتوان آن را به عنوان پیوکسیل پیشداروی آدفوویر دیپیووکسیل فرموله کرد.
آزمایشهای آدفوویر در بیماران مبتلا به HIV تاکنون نتیجه فایده روشنی نداشته است.[۴][۵]
ساز و کار
[ویرایش]آدفوویر با مسدود کردن آنزیم رونوشتبردار معکوس که یک آنزیم مهم برای تولید مثل HBV در بدن است نقش مهمی را ایفا میکند. این دارو برای درمان هپاتیت ب مزمن در بزرگسالان با شواهدی از تکثیر فعال ویروسی یا شواهدی از افزایش مداوم آمینوترانسفرازهای سرم (در درجه اول ALT) یا بیماریهای بافت شناسی فعال تأیید شده است.
مزیت اصلی آدفوویر نسبت به لامیوودین (نخستین NRTI که برای درمان HBV تأیید شده است) این است که مدت زمان طولانی تری طول میکشد تا ویروس در برابر آن مقاومت کند.
آدفوویر دیپیووکسیل حاوی دو واحد پیوالویلاکسیمتیل است که آن را به یک فرم پیشدارویی آدفوویر تبدیل میکند.
منابع
[ویرایش]- ↑ Marcellin P, Chang TT, Lim SG, Tong MJ, Sievert W, Shiffman ML, et al. (February 2003). "Adefovir dipivoxil for the treatment of hepatitis B e antigen-positive chronic hepatitis B". The New England Journal of Medicine. 348 (9): 808–16. doi:10.1056/NEJMoa020681. PMID 12606735.
- ↑ Manolakopoulos S, Bethanis S, Koutsounas S, Goulis J, Vlachogiannakos J, Christias E, et al. (February 2008). "Long-term therapy with adefovir dipivoxil in hepatitis B e antigen-negative patients developing resistance to lamivudine". Alimentary Pharmacology & Therapeutics. 27 (3): 266–73. doi:10.1111/j.1365-2036.2007.03567.x. PMID 17988233.
- ↑ "US Adefovir Dipivoxil label" (PDF). FDA. April 2013. Retrieved 12 February 2017.
- ↑ ADHOC International Steering Committee (October 2002). "A randomized placebo-controlled trial of adefovir dipivoxil in advanced HIV infection: the ADHOC trial". HIV Medicine. 3 (4): 229–38. doi:10.1046/j.1468-1293.2002.00111.x. PMID 12444940.
- ↑ Fisher EJ, Chaloner K, Cohn DL, Grant LB, Alston B, Brosgart CL, et al. (September 2001). "The safety and efficacy of adefovir dipivoxil in patients with advanced HIV disease: a randomized, placebo-controlled trial". AIDS. 15 (13): 1695–700. doi:10.1097/00002030-200109070-00013. PMID 11546945.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Adefovir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۳ اوت ۲۰۲۱.