حزب باد
حزب باد یا فرصتطلبی (به انگلیسی: Opportunism) عملی است که از شرایط استفاده میکند - بدون توجه به اصول یا عواقب آن برای دیگران. اقدامات اپورتونیستی، اقدامات مصلحتی هستند که عمدتاً با انگیزه های منافع شخصی هدایت می شوند. این اصطلاح را می توان در مورد انسان ها و موجودات زنده، گروه ها، سازمان ها، سبک ها، رفتارها و گرایش ها به کار برد. فرصتطلبی یا «رفتار فرصتطلبانه» یک مفهوم مهم در زمینههای مطالعاتی مانند زیستشناسی، اقتصاد هزینه تراکنش، نظریه بازی، اخلاق، روانشناسی، جامعهشناسی و سیاست است.
فرصتطلبی به تغییر جهت دادن بر حسب دگرگونی اوضاع و همچنین به خاطر سود شخصی دلالت دارد.
کسانی را عضو حزب باد (اپورتونیست) مینامند که همواره به سوی قدرتِ وقت گرایش دارند و پایبند اصولی نیستند یا اصول خود را فدا میکنند.
مفاهیم اخلاقی
اپورتونیسم به عنوان یک سبک رفتار انسانی، معنای فقدان صداقت، یا انجام کاری غیرمنطقی (ناسازگار) را دارد. فکر اساسی این است که بهای پیگیری بی بند و باری خودخواهی، ناسازگاری رفتاری است. بنابراین، اپورتونیسم شامل به خطر انداختن برخی یا دیگر اصولی است که معمولاً رعایت میشوند. با این حال، تعیین مرز بین منفعت شخصی مشروع و خودخواهی نامطلوب (یا ضد اجتماعی) می تواند دشوار باشد. تعریف متکی بر دیدگاه است.[۱]
برخی افراد یک موضع فرصت طلبانه را به عنوان یک انتخاب مشروع می دانند. بنابراین، محافظهکار بریتانیا دولتمرد استنلی بالدوین قرار است به طعنه گفته باشد:[۲]
من ترجیح میدهم فرصتطلب باشم و شناور باشم تا اینکه با اصولی که در گردنم است به سمت پایین بروم. - استنلی بالدوین[۳]
در اپورتونیسم، زندگی به عنوان یک مقدار بی نهایت فرصت در نظر گرفته می شود که در آن الگوی پاسخ های فرد به هر یک هویت آنها را مشخص می کند. همچنین می توان آن را تلاش برای تحقق یا بیان برخی اصول دانست. با این حال، معضل اخلاقی که توسط اپورتونیسم مطرح میشود، به «تضاد» منافع شخصی با منافع دیگران یا پیروی از یک اصل مربوط میشود: یا انجام آنچه میخواهد یا انجام «آنچه که باید انجام شود». بدین ترتیب، به طور ماهوی، اپورتونیسم به عمل به فرصت ها به شیوه ای منفعت طلبانه، جانبدارانه یا یک جانبه اشاره دارد که به نحوی با یک یا چند قاعده، قانون، هنجار یا اصل کلی «تعارض» یا «تضاد» دارد.
این واقعیت که کنش منفعتخواهانه این تعارض را برمیانگیزد، نشان میدهد که تمایل به استفاده از فرصتها به نفع «بیش از حد» یا «نادرست» است و نتیجه آن کمبود شخصیت یا عدم تناسب است. از این رو اصطلاح اپورتونیسم اغلب مفهوم تحقیرآمیز را دارد. اخلاقگرایان ممکن است از اپورتونیسم بیزار باشند، تا آنجا که اپورتونیسم متضمن نقض یک اصل اخلاقی است.
پانویس
- ↑ لوئیز لوکاس و اندرو باندز، حرکت بازنشستگی یونیلور باعث اعتصاب می شود. فایننشال تایمز، ۹ دسامبر ۲۰۱۱.
- ↑ این نقل قول به بالدوین نسبت داده شده است، بر اساس فرهنگ لغت پنگوئن از نقل قول، اما منبع دقیق نامشخص است.
- ↑ به نقل از دانیل سینگر، «آیا سوسیالیسم محکوم است؟ معنی میتران». انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۱۹۸۸، ص. ۱۸۹. شاید این نقل قول به خطی در جان میلتون بهشت گمشده اشاره داشته باشد که بر اساس آن، سلطنت در جهنم بهتر از خدمت در بهشت است.
- ذهن جای خودش است و خودش در آن است
- می تواند بهشت جهنم، جهنم بهشت بسازد.
- مهم کجاست، اگر من همچنان همان باشم،
- و آنچه من باید باشم، همه به جز او کمتر
- تندر چه کسی را بزرگتر کرده است؟ حداقل اینجا
- ما آزاد خواهیم بود. خدای متعال نساخته است
- در اینجا برای حسادت او، ما را از این رو هدایت نمی کند
- در اینجا ما ممکن است امن و به انتخاب من سلطنت کنیم
- حکومت کردن ارزش جاه طلبی دارد، هرچند در جهنم
- بهتر است در جهنم سلطنت کنید، سپس در بهشت خدمت کنید. (کتاب 1)
منابع
- داریوش آشوری (۱۳۸۵)، دانشنامه سیاسی، تهران: انتشارات مروارید، شابک ۹۶۴-۶۰۲۶-۲۲-۲