Yassine Bounou

Yassine Bounou
(2023) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Montreal, 1991ko apirilaren 5a (33 urte)
Herrialdea	Maroko
Lehen hizkuntza	marokoar arabiera
Hezkuntza
Hizkuntzak	arabiera frantsesa gaztelania marokoar arabiera
Jarduerak
Jarduerak	futbolaria
Ibilbidea Taldeak Urteak J G Wydad Casablanca 2010 / 2012 10 0 Morocco national under-23 football team 2011 / 2012 4 0 Morocco national under-20 football team 2011 / 2012 4 0 Club Atlético de Madrid 2012 / 2016 0 0 Atlético Madril B 2012 / 2014 47 0 Marokoko futbol selekzio nazionala 2013 / 63 0 Real Zaragoza 2014 / 2016 35 0 Girona Fútbol Club 2016 / 2020 83 0 Sevilla Fútbol Club 2019 / 2020 6 0 Sevilla Fútbol Club 2020 / 2023ko abuztuaren 17a 90 1 Al Hilal SFC 2023ko abuztuaren 17a / ezezaguna 17 0
Parte-hartzailea 2012ko Udako Olinpiar Jokoak 2017 Africa Cup of Nations (en) 2018ko Munduko Futbol Txapelketa 2019 Africa Cup of Nations (en) 2021 Africa Cup of Nations (en)
Posizio edo espezialitatea	futbol atezaina
Kirol zenbakia	37
Altuera	195 zentimetro
Jasotako sariak	ikusi Officer of the Order of the Throne  (2022ko abenduaren 20a)

Yassine Bounou apirilaren 5an jaio zen 1991. urtean Montreal, Quebec. Bounouk Kanadako nazionalitatea dauka, baita Marokokoa ere; baina Marokoko futbol selekzioan jolastu zuenean Marokoko nazionalitatea lortu zuen. Orain Al-Hílal Saudi F. C jolasten ari da futbolera Saudiko liga profesionalean.

Ibilbidea

Wydad AC

Kanadatik Marokora joan zen bere aiten herrialdera. Zazpi urtegaz sartu zen Wydad Casablanca de Casablanca futbol taldean, 2010. urtean debutatu zuen. Geroago, Niza frantzes futbol taldera joan zen hamazazpi urterekin; hala ere, burokratikoko arazoak euki zituen eta horregaitik berriro Wydad ACfutbol taldera bueltatu zen.

Atlético de Madrid

Atlético de Madrid fitxatu zen beraz Toloneko futbol txapelketa batean. Ekainaren 15an  Madrilera joan zen; hala ere, Atlético de Madrid-B jolastu zuen. Urte batzuk pasa eta gero entrenatzilea ez zuen zenbatzen beragaz.

Zaragoza (transferituta)

• Simeonek udako fitzatzeko egunetan bi atezain fitzatu ebazan, Moya eta Oblack,eta horregaitik Irailaren 1an Real Zaragoza taldera joan zen transferituta, 2014. urtean. Urte batez Zaragozara etorri zen taldeko 3. atezaina izateko. Apurka-apurka bigarren atezaina izan zen. Azkenean, 2015-ko urtarrilaren 11an debutatu zuen , U.D Las palmas kontra. Azkenean 5-3 galdu eben eta ekainaren 30an Atlético de Madrid taldera bueltatu zen; baina aste batzuk geroago Zaragozara bueltatu zen uztailaren 23 an 2015. urtean, beste urte batez jolasteko.

Girona F.C

Gero eta Zaragozan egotea,  Atlético de Madrid taldera bueltatu zen eta aste batzuk geroago Girona F.C taldera joan zen fitzatuta, ekainaren 12an 2016. urtean. Gironan ez zen atezain bakarra eta René Roman atezainegaz ordezkatezen zen, partidu kopuru berdina jokatuz Lehenengo mailara igotzeko kanpaian.

2017-18 futbol kanpaian Girona lehenengo mailan egoan eta Gorka Iraizozfitzageagaz atezain bat joan egin behar zen. Azkenean Bonoren errendimendu ona dela eta, René Román joan egin behar zen eta Bono bigarren atezainaz geratu zen. Gero eta, bederatzi partidu jokatu ostean eta bere jarduera onekaz, Gorkari lehenengo postua kendu eutsan eta horrela Gironako momunturik onenak pasatu zituen.

Sevilla F.C

Bere sasoi onaren ondorioz Gironan irailaren 2an Sevilla F.C.-ra lortu zuen transferituta joatea fitztzea aukerarekin 2019. urtean. Debutatu zuennh UEFA Europa League conpetizinoan Apole Nicosiaren kontra. Azkenean Sevilla F.C lortu zuen fitztzea 2024ra arte eta beragaz Sevilla 2020. urtean UEFA Europa league lortu zuen Bono ezker. 2020-21 kanpaian lehenengo mailan gol bat egin zuen Valladolid taldeari eta ori esker partidu hori bardindu eben. 2021. urtean izan zen munduko bere atea 0 itzi zuen gehien atezaina. 2021-22 kanpaian izan zen Sevillako taldeko lehenengo atezaina Zamora saria irabaztea eta kanpai berdinan Yashin sarialortu zuen ere. Urrengo kanpaian UEFA Europa leagueirabazi zuen baina Mendilibar etortzeagaitik hirugarren atezaina izatea pasatu zuen eta abustuaren 17an Al-Hílal Saudi F.C taldera joan zen fitzatuta.

Selekzio nazionala

Bono internazionala izan zen Marokogaz sub 20 eta sub 23 mailetan jolastu zuen eta abuztuaren 14an debutatu zuen Marokoko selekzio absolutuagaz 2013. urtean Burkina Faso kontra jokatu zuen lagunarteko partidu batean ala ere debut ofiziala izan zen nazio arteko Afrikako kopan, 2016. urtean Santo Tomé eta Principe contra eta 2-0 irabazi zuen.

Marokoko saelekzioa Catarko mundialera joateko eta mundialeko partiduetan adierazgarria izan zen. Finaleko Zortzirenetan Espainari eliminate eben penaltietan 2 penalti gelditu zituen, Cristiano Ronaldoren Portugalari ere irabazi eutzan 1-0baina semifinaletan galdu zuen 2-0 Frantzia kontrabaita Croaciarenkontra 3. eta 4. postua lortzeko. Azkenean Marokoko selekzioa 4. postuan geratu zen.

Erreferentziak

1. ↑ (Gaztelaniaz) «Bono - Perfil del jugador 23/24» www.transfermarkt.es (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
2. ↑ (Gaztelaniaz) «Noticias» www.realzaragoza.com (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
3. ↑ «BONO: Yassine Bounou (Portero)» www.aupaathletic.com (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
4. ↑ (Gaztelaniaz) AStv. (2021-03-20). «El gol del empate del Sevilla en el minuto 94... ¡obra de Bono!» Diario AS (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
5. ↑ (Gaztelaniaz) «Bono, primer Trofeo Zamora de la historia del Sevilla: "Es algo muy importante"» MARCA 2022-09-28 (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
6. ↑ (Gaztelaniaz) Sevilla, Diario de. (2023-08-18). «Bono ya habla como jugador del Al Hilal: "Vengo a hacer historia"» Diario de Sevilla (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
7. ↑ (Gaztelaniaz) «España es eliminada por Marruecos y un gigante Bono en los penales: resultado y resumen de los octavos de final de la Copa Mundial Qatar 2022» Mundo Deportivo USA 2022-12-06 (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
8. ↑ (Gaztelaniaz) Torres, Diego. (2022-12-10). «Marruecos destruye a Portugal y mete a África en sus primeras semifinales de un Mundial» El País (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
9. ↑ (Gaztelaniaz) «Francia - Marruecos: resumen, resultado y goles | Mundial de Qatar: ¡Les Blues a la final!» Mundo Deportivo 2022-12-14 (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).
10. ↑ (Gaztelaniaz) Cudeiro, Juan L.. (2022-12-17). «Croacia se consuela con el tercer puesto ante la dignidad de Marruecos» El País (Noiz kontsultatua: 2023-11-15).

• Orriaren azken aldaketa: 16 azaroa 2023, 11:17.