Bainujantzi

Emakume batzuk soinean bainujantziak zeramatzatela 1944an

Bainujantzia igeritarako edo eguzkia hartzeko jantzia da. Sexu-organoak erabat estaltzen dituen arropa-jantzia da, eta igeri egiteko, bainatzeko edo eguzkia hartzeko erabiltzen da, hala nola hondartzetan, ibaietan edo igerilekuetan.

Gizonek, emakumeek eta haurrek mota desberdinak erabil ditzakete. Urpekaritza, surfa eta wakeboardinga bezalako neoprenozko jantzia behar duten kiroletan, bainujantzi bat barruko arropa gisa erabil daiteke. Bainujantziak ezaugarri fisikoak erakusteko ere erabil daitezke, hala nola edertasun- edo kulturismo-lehiaketetan, eta glamourreko argazki eta aldizkarietan.

Bainuontzi modernoen aukera zabala dago, eta aldatu egiten dira itxurari eta materialari dagokienez. Estiloaren aukeraketa gaur egungo moden eta lehentasun pertsonalen araberakoa izan daiteke. Aukera hori ere kontuan hartuko da, adibidez, eguzki-bainurako edo surf-txapelketarako bezalako jarduera baterako erabiliko den.

Historia

Gaur egun ezinezkoa dirudi gizonek eta emakumeek mendeetan bainuaren plazera ez ezagutzea. XIX. mendeko sei piezako soinekotik, 60ko hamarkadatik aurrera bikinietara, janzkiak bilakaera handia izan zuen eramaileen eskubide eta askatasunak handitu ahala. XIX. mendearen amaieratik gaur egun arte, bainu-jantzia eboluzionatuz joan da mundu mailan, eta gure herrialdeak modaren joera horien berri eman zuen.

Sorrera

Bainujantzia ez zen XIX. mendera arte agertu, eta gorputza erabat estaltzen zuen jantzi bezala hasi zen. Haren bilakaera XX. mendeko ohituren aldaketekin oso bat datorren zerbait izan zen, hala nola emakumeak bizitza punikoan sartzea, kirola eta higienea ezagutaraztea, gazteek modan zuten eragina eta, batez ere, ideien liberaltasuna, hemeretzigarren mendeko bainu-jantzietatik gaur egungo jantzi laburretara pasatzea ahalbidetu baizuen.

XX. mendea

XX. mendeko hamarreko urteetan, emakumeek hegal luzeak eta kortseak utzi eta mahuka motzak erabiltzen hasi ziren, eta, aldi berean, bainu-jantziaren eskoteak handitu eta gomazko oinetakoak aurkitu zituzten. Gizonek, berriz, kirolaren eraginari esker, barruko arroparen aldaerak eramaten dituzte hondartzara.

Tableau, bainurako jantzia, Fortepan hondartza

Jantzen enpresak 1920an egin zuen lehen emakume-bainularia ehun elastikoan, baina igerilari profesionalentzat bakarrik geratu zen. Arazo moralak eta eguzkiak azala hondatzen zuelaren ideiak eragotzi egin zuten soinekoak belaunetatik eta besaurreetatik harago ikustea. Hamarkada horretan, emakumezkoen bainuontzia modernizatzen hasi zen, marinel-motiboak sartuz eta formei kirol-ukitu handiagoa emanez. 1928an, puntuzko bainularien lehen bilduma kaleratu zen, gorputzari itsatsita, gomazko txano elastikoekin eta albornoce-ekin osatua, eta “igeri egiteko estiloa” definitu zuten.

1935ean, Estatu Batuetan, bi piezako emakumezkoen lehen bainu-jantzia egin zen. 1940an, Hollywoodeko aktoreek bainulari erdielastiko doituak zituzten gerrian ebakita, eta “bi piezek” osatzen zuten; gizonek, berriz, oztoporik gabe erakusten zuten enborra.

Jacques Heim moda-diseinatzaileak, 1946ko maiatzean, bi piezako bainu-jantzia sortu zuen, “Atomo”, "munduko txikiena" bezala ezaguna. Eskandalu bat izan zen, eta haren erabilera ez zen mundu osoan zabaldu ia hogei urte geroago arte.

XXI. mendea

XXI. mendean zehar, bainujantziaren forma, estiloa eta osagaiak aldatzen joan dira eta aldatzen jarraitzen dute. Hala nola, emakumezkoetan bi piezako jantziak ikusten dira gehien bat eta gizonezkoetan, aldiz, pieza batekoak, bularra kanporatuz. Hasierako bainujantziekin zerikusi gutxi dute gaur egunongo bainujantziek.

Motak

Gizonentzat

• Sunga
• Bermudak
• Boxerrak
• Tanga
• Slip

Emakumeentzat

• Bainujantzi (zati batekoa)
• Bikini (bi zatikoa)
• Monokini
• Trikini
• Culotte
• Brasiliar slip
• Mikrokini

• Tanga
• Burkini

Unisex

• Likra
• Neoprenozko jantzia eta jantzi lehorra
• Lasterketako bainujantziak

Modak

XIX. mendea

1860an sortu zen lehen bainu-jantzia. Galtza luze, ertain eta kamisola ziren haren atalak, bai gizonezkoek bai emakumezkoek erabiltzen zituztenak. Orain deserosoa iruditu arren, ordura arte uretan sartzeko erabiltzen zena baino askoz hobea zen, bainulariak guztiz jantzita itsasoan sartzen baitziren "bainu bat hartzera". Emakumeek gurdi batzuetatik sartu behar zuten itsasora, gizakien begiradetatik babesteko.

1910

Bainularia hondartzan

1910etik aurrera, batzuk bainu-jantzietako maiak eta galtzerdiak kentzen hasi ziren. Hori eskandalua izan zen agintarientzat, eta isunak eta zigorrak jartzen hasi ziren, moralaren aurka egiten zutela uste baitzuten. Orain jantzi preziatutzat hartuko genukeena XX. mendearen hasieran zerbait berezia, ausarta eta ikusi gabekoa zen, gaizki ikusia ere zenbait ikuspuntutan.

1920

Urte hauetan, Coco Chaneli esker, pentsamoldea aldatu egin zen mundu mailan; beltzaran egotea ez da klase apalekotzat hartuko, eta gero eta klase aberatsenek horren alde egingo dute. Orduan, trajeak laburtzen hasi ziren eta izterraren erdira arte estaltzen zuten bodieak bihurtzen hasi ziren, azala beltzago jartzeko helbururarekin. Ehuna artilezkoa zen eta, beraz, jantziak bustitzean hiru kilo ere har zitzaketen, gaur egun izugarri desatsegina iruditu ahal zaigun zerbait.

1950

Hamarkada horretan, bikiniaren sorreraren ondorioz, bi piezako bainu-jantziak ezagun bihurtzen hasi ziren. Baina, lotsaz, aurkeztutako jatorrizko eredua baino askoz atzerago daude. Espainian edo Italian, esaterako, debekatuta egon zen erlijio katolikoaren eragin handiagatik, Vatikanoak "bekaduntzat" jo baitzuen; hala ere, zenbait hiri, haien artean Benidorm, atzerriko turisten etorrerak bultzatuta, araua hautsi eta hura erabiltzeko aukera ematen zuten.

1960

Fitxategi:Pamela Anderson, plavky.jpg

Pamela Anderson "Hondartzako zaintzaileak" telesaileko bainujantziarekin

Mugimendu feministek lehendik errotuta zeuden arau asko birplanteatu zituzten eta egitura berriak sortzen hasi ziren. Minifalda aurkeztu zen hamarkada berean agertu zen Rudi Gernreichek sortutako monokinia. Pieza bakarra zen, gorputz-enborraren behealdea estaltzen zuena eta bularra agerian uzten zuten tiranteekin lotzen zena. Hamarkada horretan, topless kontzeptua agertu eta bikinia onartzeaz gain, lycra sortu zen.

1990

Garai honetan bainuontzia lehen lerrora itzuli zen indarrez. Carmen Electrak edo Pamela Andersonek Hondartzako zaintzaileak telesailean erabilitako bainujantziak oso modan jarri ziren eta arrakasta izugarria izan zuten. Forma atletikoa edertasun-kanon berria zen; beraz, "Bikini operazioa" esamoldea, ordura arte ezezaguna zena, zabaltzen hasi zen.

2000

Versace, Yves Saint Laurent eta antzeko diseinatzaileek trikinia berreskuratu zuten. Urte horietan sortu zen burkinia Australian, Aheda Zanetti australiar-libanoarrak asmatua eta musulmanen artean gailentzen dena, eta, aldi berean, mendebaldeko polemika hasi zen jantzi horrekin, haren erabilera atzerakada gisa interpretatzen baita emakumearen askatasunean.

Gaur egun

Inguruko modak, gorputz idealizatuek eta pantailaren bestaldean ikusten dugunak gugan izugarrizko eragina dauka, eragin zuzena. Horrela, argi dago gure bainu-jantziak urteetan zehar aldatu egin direla, eta aldaketa horrek emakumearen askatasunaren eta eskubideen aldeko borroka islatzen du.

Materialak

Bainujantzia ia guztiak gutxienez bi materialez egindako nahasketa batez egiten dira: polimero arin bat, erresistentea, bainujantzia gorputzez hornitzen duena eta muskuluak konprimitzeko elastikoa den beste bat. Hauek dira bainujantziak eratzerako garaian erabiltzen diren material esanguratsuenak:

Emakumezkoa bikinian

1. Poliesterra: Bainujantzia eta bestelako kirol-jantzietan aurki dezakegun polimero ohikoenetako bat. Leuna ukitzean, mantendu forma luzatu eta uzkurtu gabe, eta azkar lehortzen da, xurgatzeko ahalmen txikia duelako. Jatorri sintetikoa du eta oso erabilia da, erraz sublimatzen baita kolore eta diseinu desberdinekin.
2. Poliamida: Bainulari eta kirol-jantzietan zein eguneroko beste objektu batzuetan dagoen polimeroa. Nylon gisa da ezagunagoa material hau. Oso erresistentea da, erresistentzia/arintasun erlazio oso ona du, eta, horregatik, ezin hobea da kirol-jantzien kanpoko geruzentzat, oso gogorrak izan behar baitute. Poliesterra baino elastikotasun handiagoa du, baina zaila da material horretan sublimatzea.
3. Elastanoa edo lycra: Oso ohikoa da bainujantzietan poliesterra edo poliamida baino proportzio txikiagoan. Elastikotasuna ematen dio erabiltzen duenari, konpresio-ahalmena eta erresistentzia maximoa gordez.

Erabilera

Bainujantziaren erabilera hainbatekoa izan daiteke, bakoitzak daukan helburuarekin aldatzen joanaz. Hasteko, bainujantzia hondartzan edo toki irekietan eguzkia hartzeko erabili daiteke. Hemen bainujantziak ez du zertan elastikoa izan behar, eguzkia hartzen ez dugulako inongo mugimendu handirik egiten. Beraz, ezaugarri honek ez digu zertan eragin behar. Kasu honetarako ohikoenak diren bainujantzi motak bermudak (gizonezkoetan) eta bikinia, trikinia edo mikrokinia (emakumezkoetan hiru hauek) izango lirateke. Jantzi honi eman ahal zaion beste erabilera bat, igeri egiteko izan daiteke. Horrekin batera, uretako beste kirol batzuetarako ere erabil dezakegu, besteak beste, waterpolo edo igeriketa sinkronizaturako. Hemen bainujantziek zenbait ezaugarri bete behar dituzte kirol hau praktikatzerakoan eroso senti gaitezen. Bete behar dituzten ezaugarriak, besteak beste, elastikoa izatea, arina izatea eta erresistentea izatea dira. Honetarako, bainujantzi ohikoenak slip edo sunga izango lirateke gizonezkoen kasuan, eta emakumezkoen kasuan, aldiz, zati bateko bainujantzia. Bukatzeko, beste erabilera bat ere eman ahla zaio bainujantziari: neoprenoaren azpian jartzea. Surflari askok aukera hori hautatzen dute, erosotasuna medio delarik gehien bat.

Higienea

Bainu-jantzi bustietan germenak eta bakterioak bezalakoak ugaritu daitezke. Bainu hezeko jantzi bat denbora luzez erabiltzeak infekzioak eta larruazaleko erupzioak eragiten ditu. Bustita dauden bainujantziak aldatzeak emakumeengan baginako infekzioak eta azkura prebenitzen lagun dezakeela iradokitzen dute medikuek, bai eta gizonengan ere. Gaur egun, mikrozuntzezko bainujantzietako ehunak oso azkar lehortzen dira.

Nudismoa

Nudismoa espazio publikoetan, naturan zein kalean, biluzik agertzeko eskubidea, praktika defendatu eta bultzatzen dituen gizarte jarrera da. Nudismoa praktikatu duen pertsonari nudista deitzen zaio. Biluzik egoteko ohiko modua eremu jakin batzuetan eta komunitate edo talde baten barruan egiten da. Eremu horiek kanpinak, herriak, igerilekuak edo hondartzak izan daitezke, besteak beste. 1995ean, Zigor Kode berria (demokraziarena) onartu zenean, behin betiko berretsi zen "eskandalu publikoa" delitua izateari utzi ziola. Beraz, egindako erreforma honen ondorioz, erabat legezkoa da nudismoa, hondartza, ibai, parke eta abarretan, edozein egoeratan. Hala ere, kontradizio bat badirudi ere, nudismoa munduko zenbait herrialdetan guztiz debekatuta dago, herrialdeko legeen arabera. Hauek dira debeku hori aurrera eramaten duten herrialde batzuk: Errusia, Txina, India, Saudi Arabia, Maroko, Kenya, Tanzania, Madagaskar, Bielorrusia eta Oman.

Nudismoa Fuerteaventuran

Gai honekin oso lotuak daude hurrengo galderak: Zergatik tapatu behar gara? Behar kultural bat da? Gizartean gaizki ikusita dago nudismoa? Hainbat eta hainbat dira honen inguruan sortzen diren zalantzak eta honen inguruan ausnartzea beharrezkoa da. Izan ere, askotan ez dugu honen inguruan pentsatzen edo gogoetarik egiten, baina, zein da nudismoa ez praktikatzeko arrazoi nagusia? Nudismoak pertsonekiko errespetua sustatzen du, eta ez du definitzen aukera politiko edo erlijiosorik. Nudismoaren zati batek ere gizarte-berdintasuna sustatzen du, kasu askotan arropak oztopo artifizialak jartzen dituela edo pertsonen arteko harremana zailtzen duela argudiatuz. Nudismoaren helburua sozialki eraikitzailea den eta mundu guztia errespetatzen duen filosofia izatea da.

Kanpo estekak

• Datuak: Q212989
• Multimedia: Swimwear / Q212989