G
G edo g (ge ahoskatzen da) euskal alfabetoko zazpigarren letra da. G (larriz) eta g (xehez) idazten da.
 | |
| Euskal alfabetoa | |
|---|---|
| A a • B b • C c • (Ç ç)1 • D d E e • F f • G g • H h • I i • J j K k • L l • M m • N n • Ñ ñ • O o P p • Q q • R r • S s • T t • U u V v • W w • X x • Y y • Z z | |
Digramak: dd • tt • ts • tx • tz | |
| Beste irudikapen batzuk | |
| Braille | ⠛ |
| ASL |  |
| Kodeak | morse kodea: --. NATO alfabeto fonetikoa: Golf Braille ASCII (en)  : G |
1ç letra, c letraren aldaera da euskal alfabetoan. | |
Erabilera idatzia historian
Euskara
G letra gaur egun euskaraz ezagutzen dugun soinua adierazteko aspalditik erabili izan da. Euskarazko lehen testuetan, adibidez 1545. urteko Bernart Etxepareren Linguae vasconum primitiae, jadanik ⟨ga⟩, ⟨go⟩ eta ⟨gu⟩ agertzen dira gaurko soinu bera adierazteko. Baina orduan ⟨gue⟩ eta ⟨gui⟩ idazten zen, harik eta 1783. urtean Martin Duhalde ⟨ge⟩ eta ⟨gi⟩ ere erabiltzen hasi zen arte[1].
Kanpo estekak
|
Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
- ↑ Zuazo, Koldo. (2005). Euskara batua. Ezina ekinez egina. Elkar ISBN 84-9783-316-3..