Vangoglatigo
Vangoglatigo aŭ vangostreĉigo (sulkoforiga operacio) estas nocio en la beliga kirurgio, dum kiu oni operacias vangon de la homo, plej ofte en narkozo aŭ loka anastezio. Celo estas streĉigo de la vanga haŭto kaj la konektiva histo sub tio.
La operacio okazas plej ofte per longa tranĉo super la frunto kaj malantaŭ la harara komenco aŭ malantaŭ la oreloj. Oni forigas la superfluajn haŭton, muskolojn. grasojn kaj la histo estas streĉita supren, malantaŭen.
Oni diferencigas supran (frunta streĉigo) kaj malsupran (tranĉo, streĉigo sub la mentono) vangoglatigon.
Risko de la operacio estas asimetraĵoj, cikatroj, ŝanĝiĝanta mimiko.
La unuaj vangoglatigaj operacioj okazis en la 1970-aj jaroj, ekde tiam la metodoj pliboniĝis, ĉefe malgrandigante la estiĝintan cikatrograndon.