Saltu al enhavo

Ottó Baditz

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ottó Baditz
Persona informo
Naskonomo Baditz Ottó
Naskiĝo la  19-an de marto 1849(nun 1849-03-19)
en Hungario Tótkeresztúr (Hungara reĝlando)
Morto la 21-an de aprilo 1936
en Hungario Magyarkeresztúr (Hungara reĝlando)
Ŝtataneco Hungario Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Akademio de Belartoj de Vieno (1870–1872) Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo pentristo Redakti la valoron en Wikidata
vdr

Ottó Baditz [badic], laŭ hungarlingve kutima nomordo Baditz Ottó estis hungara pentristo, ilustristo. Lia nobela antaŭnomo estis szentkirályszabadjai [sentkirAjsabadjai].

Memportreto de Ottó Baditz (1913)
Memportreto de Ottó Baditz (1920)

Ottó Baditz [1] naskiĝis la 19-an de marto 1849 en Tótkeresztúr (Hungara reĝlando, nuntempa Križevci (Gornji Petrovci) en Slovenio), li mortis la 21-an de aprilo 1936 en Magyarkeresztúr.

Biografio

[redakti | redakti fonton]

Ottó Baditz li akiris juran diplomon en Jura Akademio (Pozsony) en 1870, samtempe li lernis pentradon en la proksima Sopron. Post la diplomo li daŭris la pentrolernadon en akademioj de Vieno kaj Munkeno. Inter 1872 kaj 1890 li pentradis en propra ateliero en Munkeno. En 1890 li translokiĝis al Budapeŝto, jam kiel konata pentristo. Ekde 1911 li vivis en Magyarkeresztúr. Liaj pentraĵoj ricevis plurajn premiojn.

El solaj ekspozicioj

[redakti | redakti fonton]
  • Munkeno (1879, lia unua ekspozicio, lia pentraĵo Elítélve havis sukcesojn)

El grupaj ekspozicioj

[redakti | redakti fonton]
  • aŭtunaj ekspozicioj (Munkeno ekde 1878)
  • Arthalo Budapeŝto 1885 kun lia ĉefverko Angyalcsináló
  • ekde 1880 Vieno, Parizo, Londono
  • Internacia ekspozicio en Londono, kie li ricevis grandan premion

Elektitaj pentraĵoj

[redakti | redakti fonton]
  • Elítélve (1879)
  • A falu rossza (1880, en la sekva jaro ora medalo en Parizo)
  • Angyalcsináló (1881, vidu la suban bildon!)
  • Karácsony éjjele (1882 kun hungara eklezia premio)
  • Laborfalvi Róza portréja (1883)
  • Kihallgatás (1891 kun ekspozicia premio, vidu la suban bildon!)
  • Krisztus-fej (1899 kun premio)
  • Asszonyok a börtönben (1899, vidu la suban bildon!)
  • Krumpliszedés (1906)
  • Mater Dolorosa (1912)
  • Krisztus az olajfák hegyén (en preĝejoj de Szombathely kaj Szilsárkány)

Liaj ilustritaj libroj

[redakti | redakti fonton]
  • Kiss József: Mese a varrógépről (1884)
  • Szana Tamás: Petőfiné Szendrei Júlia (1891)
  • Bródy Sándor: Az ezüst kecske (1898)
  • Jókai Mór: Puskás Klári. Székely monda (1898)
  • Papp Zoltán: Muzsikaszó. Regény dalban (1911)