Brutioj

Brutioj
etno
Italikoj
Ŝtatoj kun signifa populacio

Bronza monero stampita de Brutioj en 215-205 kun grekaj motivoj kaj la vorto ΒΡΕΤΤΙΩΝ (brettion).

Brutioj aŭ Bretoj (en greka: Βρέττιοι, latinigite: Bréttioi, en Latino: Bruttii) estis popolo de la antikva Italio kiu okupis parton de la sudo de la duoninsulo kaj ludis gravan rolon en la historio de Antikva Romo; tiu popolo estas de Lukania deveno. Ili loĝis en la suda pinto de Italio, el la limoj kun Lukanio ĝis la Mesina Markolo kaj la elstaraĵo de Leŭkopetra, en la aktualo nomita Capo dell’Armi. Tio pli malpli korespondas kun la nuntempa regiono de Kalabrio. Kelkaj fakuloj sugestas pragrekan devenon de sklavaj ribeluloj kontraŭ Lukanoj, sed certe ĉiuokaze ili kunfandiĝis kun la unuaj grekaj kolonoj.

Bibliografio

• Smith, William, eld. (1854–1857). "Bruttii". Dictionary of Greek and Roman Geography. London: John Murray.