Baugé-en-Anjou

Baugé-en-Anjou
La fontano de Reĝo René La fontano de Reĝo René
komunumo en Francio (2016–) vd
Administrado
Lando	Francujo
Regiono	Luarlandoj
Departemento	Maine-et-Loire
Arondismento	Saumur
Kantono	Beaufort-en-Vallée
INSEE kodo	49018 [+]
Poŝtkodo	49150
En TTT	Oficiala retejo [+]
Politiko
Urbestro	Philippe Chalopin; 2014-2020
Demografio
Loĝantaro	11 757 (2021) [+]
Loĝdenso	44 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	47° 33′ N, 0° 6′ U (mapo)47.542777777778-0.10388888888889Koordinatoj: 47° 33′ N, 0° 6′ U (mapo) [+]
Areo	268,16 km² (26 816 ha) [+]
	Baugé-en-Anjou (Maine-et-Loire)
	Situo de Baugé-en-Anjou
	Baugé-en-Anjou (Francio)
	Situo de Baugé-en-Anjou
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Baugé-en-Anjou [+]
	v • d • r

Baugé-en-Anjou (proksimuma prononco: 'boĵE-an-anĵU') , esperante Baŭĝeo-en-Anĵuo, estas nova franca komunumo situanta en la departemento Maine-et-Loire en la regiono Luarlandoj.

Tiu nova komunumo naskiĝis la 1-a de januaro 2013 per grupigo de kvin malnovaj komunumoj de Baugé, Montpollin, Pontigné, Saint-Martin-d'Arcé kaj Le Vieil-Baugé, kiuj iĝas delegitaj komunumoj. Kiel ĝia ĉefa komunumo nomumiĝis Baugé.

La 1-a de januaro 2016, tiu grupigo etendiĝis al naŭ aliaj komunumoj de la antaŭa komunumaro de la kantono de Baugé. La nova komunumo nombras do 15 delegitajn komunumojn communes déléguées, t.e. hodiaŭ Baugé, Bocé, Chartrené, Cheviré le rouge, Clefs, Cuon, Échemiré, Fougeré, Guédeniau, Montpollin, Pontigné, Saint Martin d'Arcé, Saint Quentin lès Beaurepaire, Vieil Baugé kaj Vaulandry.

La Esperanto-kulturdomo Kastelo Greziljono situas apud Baugé.

Konsisto

Baugé (sidejo)
Bocé
Chartrené
Cheviré-le-Rouge
Clefs
Cuon
Échemiré
Fougeré
Le Guédeniau
Montpollin
Pontigné
Saint-Martin-d'Arcé
Saint-Quentin-lès-Beaurepaire
Vaulandry
Le Vieil-Baugé

Geografio

Ĝi situas en la orienta parto de la departemento Maine-et-Loire (Baugeois).

Situo

Baugé-en-Anjou, Anĵua komunumo de la Baŭĝea regiono, situas okcidente de Francujo, en la nord-orienta parto de la departemento Maine-et-Loire. Ĝi troviĝas je 35 km de Anĝevo, je 32 km de Saŭmuro, je 55 km de Manso, je 62 km de Tours kaj je 233 km de Parizo.

Geologio kaj reliefo

Ĝia teritorio havas areon de pli ol 268 km² (26 825 hektaroj) kaj ĝia altitudo varias de 27 (Le Vieil-Baugé) ĝis 103 metroj (Montpollin).

Situanta en la Pariza baseno, la teritorio de Baugé-en-Anjou troviĝas sur onda ebenaĵo, kie alternas termontetoj kaj mallarĝaj valoj. Ĝia subgrundo konsistas el aluvioj malnovaj kaj novaj, kaj norde etendiĝas senona teren-benko (sablo kaj grejso). Sur la teritorio de Saint-Martin-d'Arcé, oni trovas altajn deklivojn disigitajn de profundaj valoj, kun geologio konsistanta el terciara grejso kaj kalko.

La urbo Baugé situas en valo, sur la dekstra riverbordo de Couasnon.

Hidrografio

Tiun kamparan teritorion trafluas la rivero Couasnon, kies pejzaĝo konsistas el valeto kaj arbaretoj, kaj ankaŭ la rivero Altrée.

Vegetaĵaro

Baugé-en-Anjou situas rande de la arbaro Chandelais. Tiu ŝtata arbaro de 800 hektaroj konsistas el kverkoj kaj fagoj. +++ Situanta sur la ebenaĵo de la Baŭĝea areo, ĝia teritorio konsistas el pluraj protektoj:

Protekto reglamenta, area klasigita de la urba zono de Baugé ;
Aligo al la reto Natura 2000 de la grava loko de la subtera kavaĵo La Poinsonnière (Le Vieil-Baugé) ;
Inventario de naturaj zonoj je intereso ekologia, flaŭra kaj faŭna (ZNIEFF) por la zono de la arbareto kaj valo de Couasnon inter Baugé, Saint-Martin-d'Arcé kaj Pontigné, por la zono de la rivereto Le Verdun (Montpollin, Saint-Martin-d'Arcé), por la zono de la arbaro Chandelais kaj arbaretoj Vernus kaj Lanfray (Pontigné), kaj por la zono de la subteraj kavaĵoj La Poinsonnière kaj La Barangerie (Le Vieil-Baugé);
Akvoj kaj akvaj medioj, skemoj de akvaj aranĝado kaj administrado por la fluejoj de Authion kaj Loir (Baugé).

Klimato

La anĝeva klimato estas modera, je oceana tipo. Ĝi estas aparte milda, konsiderante ĝian situon inter la oceanaj kaj kontinentaj influoj. Ĝenerale la vintroj estas pluvaj, la frostoj raraj kaj la someroj sunaj.

La klimato de la Baŭĝea regiono estas pli kontinenta: pli seka kaj varma en la somero.

La lando Baŭgea

La Baŭĝea regiono estas la nord-orienta parto de la departemento Maine-et-Loire. Ĝin limas sude la valoj de Authion kaj Luaro, okcidente la valo de Sarthe. Baugé estas ĝia historia ĉefurbo.

Krom la riveroj Sarthe, Loir kaj Authion, la Baŭĝean landon trafluas Couasnon kaj ĝia alfluanto Altrée. Tiu rivero fontas en la komunumo Auverse kaj enfluas Authion en Beaufort-en-Vallée kaj en Mazé. Oni trovas en la regiono ankaŭ la riveretojn Marconne kaj Lathan.

La Baŭĝea regiono estas la plej arbarkovrita de la departemento. Ĝi konsistas el du ŝtataj arbaroj (Chandelais kaj Monnaie) kaj multaj arbaroj el kverkoj, kaŝtanoj, pinoj kaj poploj. Areoj de eksa arbaro cedis lokon al erikejoj.

Ĝia reliefo konsistas precipe el ebenaĵo, aŭ terenoj sablaj, silicaj aŭ kalkaj, karakterizita de larĝaj malfermejoj sedimentaj, kretaceaj, sablaj kaj kalkaj je helaj koloroj.

Toponimio

Toponimio de Baugé

Formoj malnovaj: Bellogaecum je la epoko merovida, Balgiacum castrum 1035, Ermenbertus de Balgi 1060, Baugeium 1100, Baugé 1575, kvankam oni trovas foje en skribaĵoj la ortografion Beaugé, Baugé en 1793.

La origino de la nomo « Baugé » povus veni de « bauge » (loko kota), subtenata per la fakto ke la komunumo situas je la kunfluejo de Couesnon kaj Altrée. La vorto « bauge » signifas ankaŭ « aprejo ».

Toponimio de Baugé-en-Anjou

La nomo de la nova komunumo estis decidita per la urba konsilantaro, ĉar ĝi vidigas la nomojn « Baugé » kaj « Anĵuo », karakterizas la teritorion kaj profitas renomon.

Historio

Prahistorio kaj Antikveco

Megalitejo situas ĉe Baugé, atestanto de la unuaj homaj okupadoj de tiu teritorio. Temas pri la dolmeno La Pierre-Couverte. Ĝi formiĝas el unusola ĉambro, antaŭita de vestiblo, kaj ĝiaj du tabloj apogiĝas sur kvin starŝtonoj.

Ĉeestas vestiĝoj de prahistoria okupado. Oni trovis en Pontigné dudek du hakilojn el polurita ŝtono, du menhirojn (detruitajn) kaj unu dolmenon (Pierre-Couverte), en Saint-Martin-d'Arcé dek hakilojn el polurita ŝtono kaj unu menhiron (Pierrefrite), kaj en Vieil-Baugé unu hakilon el polurita ŝtono.