André Glucksmann
| André Glucksmann | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| André Glucksmann | |||||
| Naskonomo | Joseph André Glucksmann | ||||
| Naskiĝo | 19-an de junio 1937 en Boulogne-Billancourt, Hauts-de-Seine,  Francio
| ||||
| Morto | 10-an de novembro 2015 (78-jaraĝa) en 10-a arondismento de Parizo, Parizo,  Francio
| ||||
| Mortis pro | Naturaj kialoj  vd
| ||||
| Mortis per | Kancero vd
| ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd
| ||||
| Alma mater | École normale supérieure de Fontenay-Saint-Cloud (en)  Lycée du Parc vd
| ||||
| Familio | |||||
| Patro | Rubin Glucksmann (mul) vd
| ||||
| Patrino | Martha Kessler Glucksmann (en) vd
| ||||
| Edz(in)o | Françoise Villette (en) (1981–) Christine Buci-Glucksmann (en) (1958–1974) vd
| ||||
| Infanoj | Raphaël Glucksmann (  Françoise Villette (en) ) vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | filozofo politikologo verkisto vd
| ||||
| Laborkampo | Eseo vd
| ||||
| |||||
| |||||
Filozofo 
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
André Glucksmann (naskiĝis la 19-an de junio 1937 en Boulogne-Billancourt, Francio, mortis la 10-an de novembro 2015 en Parizo) estis franca filozofo kaj politika sciencisto, reprezentanto de la novaj filozofoj. Post kiam li finis siajn studojn de filozofio sub la direkto de Raymond Aron li specialiĝis pri studado de nuklea strategio, minaco kaj milito. Li vidis sin kiel aktivulo fariĝinta intelektulo, pro kio pritrakti filozofion en pure akademia senco havis por li nenian valoron. Tial, la fokuso de lia scienca aktiveco estis ne filozofio, sed politiko.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]- Une rage d'enfant (2006)
- Le Discours de la haine (oktobro 2004)
- Ouest contre Ouest (aŭgusto 2003)
- Descartes c'est la France (oktobro 1987)
- Dostoïevski à Manhattan (januaro 2002)
- La Troisième Mort de Dieu (marto 2000)
- Cynisme et passion (januaro 1999)
- Le Bien et le mal (septembro 1997)
- De Gaulle où es-tu ? (marto 1995)
- La Fêlure du monde (decembro 1993)
- Le XIe commandement (januaro 1992)
- Silence, on tue (oktobro 1986) kun Thierry Wolton
- L'Esprit post-totalitaire, antaŭita de Devant le bien et le mal (majo 1986) kun Petr Fidelus
- La Bêtise (marto 1985)
- La Force du vertige (novembro 1983)
- Cynisme et passion (oktobro 1981)
- Les Maîtres penseurs (marto 1977)
- La Cuisinière et le Mangeur d'Hommes, réflexions sur L'état, le marxisme et les camps de concentration (1975)
- Discours de la guerre, théorie et stratégie (1967)