Margit G. Beke
Margit G. Beke, laŭ la hungarlingve kutima nomordo G. Beke Margit estis hungara tradukisto, verkisto. Ŝia patro estis Manó Beke, ŝia geedziĝa nomo estis (laŭ la hungarlingve kutima nomordo) Görögné Beke Margit.
| Margit G. Beke | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskonomo | Beke Margit |
| Naskiĝo | 11-an de julio 1890 en Gödöllő |
| Morto | 30-an de aŭgusto 1988 (98-jaraĝa) en Budapeŝto |
| Tombo | Tombejo Farkasrét, 2-8-134 
|
| Ŝtataneco | Hungario
|
| Familio | |
| Patro | Manó Beke
|
| Edz(in)o | Görög Imre (en)  (1908–1974)
|
| Infano | Ata Kandó (en)
|
| Okupo | |
| Okupo | tradukisto verkisto
|
Margit Beke naskiĝis la 11-an de julio 1890 en Gödöllő, ŝi mortis la 30-an de aŭgusto 1988 en Budapeŝto.
Biografio
redaktiMargit G. Beke maturiĝis en gimnazio en Budapeŝto en 1907, poste ŝi studis nur jaron en Scienca Universitato Péter Pázmány, pli poste ŝi okupiĝis nur pri literaturo. Ŝi estis memlernanto pri lingvoj sveda, norvega, dana, sed ŝi tradukis el dek lingvoj. Ŝiaj tradukoj aperis ekde 1911. Ŝiaj originaj verkoj estis fabeloj kaj teatraĵoj por infanoj. Ŝi edziniĝis en 1908 kaj naskis dufoje. Ŝi ricevis premion en 1983.
Elektitaj tradukoj
redakti- Knut Hamsun: Új föld (1920, 1928)
- Rudyard Kipling: A fény kialudt (1927)
- Selma Lagerlöf: Csodálatos utazás. Nils Holgersson útja a vadludakkal. (1937, 1958, 1963, 1977, 1992, 2003)
- Mika Waltari: Az asszony és az idegen (1941, 1993)
- Martin Andersen Nexø: Sorsjáték (1948)
- Maksim Gorkij: Az én egyetemeim. – A mester. (kunaŭtoro, 1952, 1955)
- Fjodor Dostojevskij: Krimo kaj puno (1958, 17-a eldono: 2008)
- Vilhelm Moberg: Telepesek (1963)
- Jean Renoir: Apám, Renoir (1968, 1972)
- Henri Perruchot: Van Gogh élete (1973)
- Henrik Ibsen: Hedda Gabler (1984)
Elektitaj originaj verkoj
redakti- Ata könyve (1915)
- Knut Hamsun 70 éves (1929)
- Alpesi rózsa (1938)
- A legerősebb Mese (1958)
- Északi hősök. Történetek az Eddából. (1975)
- Történetünk: történelem. Visszaemlékezések. (1986)
