Aldo
La voĉkategorio aldo (lat. altus = „alta“, vox alta = „alta voĉo“) signifas en la muziko la pli malaltan voĉon de ambaŭ inaj aŭ knabovoĉoj (knabaldo). La voĉamplekso proksimumas g-e’’.
| voĉaj registroj | |
| virinaj voĉoj | viraj voĉoj |
|---|---|
 Soprano (S) |
 Tenoro (T) |
 Mezosoprano |
 Baritono |
 Aldo (A) |
 Baso (B) |
La nomo devenas de la plurvoĉa virkantado precipe de la mezepoko, en kiu la aldo estis la plej alta voĉo, kantata kun brusta aŭ falseta-registro. la dua voĉo estas la t.n. kontratenoro aŭ –aldo. Vira aldo ofte ampleksas e-e’’ (kastritoj ofte antingas ankaŭ la d’’’).
Analoge al la kantvoĉa registro aldo ankaŭ ĉe muzikinstrumentoj ekzistas alda sonregistro.