Ĉina ceramiko
La Ĉina ceramiko estas artotipo disvolvigita ekde la dinastiaj periodoj. La unuaj ceremikoj estis fabrikitaj antaŭ ĉirkaŭ 20 000 jaroj,[1] dum la paleolitiko.
Ĝi estis ĉefe konata pro sia porcelano, el kio la ĉinoj estis inventistoj, kaj pro sia tuta longa tradicio de teknikoj, plinovigaĵoj kaj emajloj. La Jangŝao-kulturo de 4 000 jaroj a.K.[2] estas la unua kiu stampas la gravan nomon de la ĉinaj ceramikistoj, kvankam jam antaŭ multaj jaroj montriĝis elstaraj la kulturoj Ciŝan en Hebejo kaj Peiligang en Henano.[3] En la epoko de neolitiko, post la kulturo Janŝao, la kulturo Majiajao, la produktado de la kulturo Longŝan pruvis la uzadon de la tornilo, neanstaŭebla por realigi fajnecon kaj altecon de iaj pecoj de la prestiĝa tipo «ovoŝelo».[4]
Teknikoj
redaktiBildaro
redakti-
Kaolino, nome «ceramikosto», laŭ ĉinoj. -
Petuntse, «la karno de la porcelano», estas feldspato. -
Wu Shuang Pu dekoracio kun Ban Chao (32-102), Xianfeng periodo (1850-1861)
Notoj
redakti- ↑ Pallab Ghosh, La cerámica más antigua del mundo url=http://www.bbc.co.uk/mundo/noticias/2012/06/120628_ceramica_antigua_china_cocina_alcohol_jgc.shtml BBC Mundo, 29 de junio de 2012, alirita la 1an de julio 2012.
- ↑ url=http://arheologija.ff.uni-lj.si/documenta/pdf29/29chi.pdf Arkivigite je 2007-06-14 per la retarkivo Wayback Machine The discovery of early pottery in China, alirita la 21an de majo de 2012, Zhang Chi.
- ↑ He Li, La Céramique chinoise, 2006, paĝo 19
- ↑ Tour de potier et céramiques «coquilles d'œuf» dans la culture de Longshan. Arkivita el la originalo je 2011-07-28. Alirita 2013-04-03 .
Bibliografio
redakti- He Li (2006). La Cerámique chinoise. Thames & Hudson. ISBN 2-87811-270-9.