MAHUR BESTE
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı
Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
Geceler uzar hazırlık sonbahara
Atilla İlhan 6 mayıs 1972
Ahmet Kaya nın en sevdiğim şarkılarındandı belkide en sevdiğim...Şu an sözleri tekrar dinleyince hayretler içinde kaldım nasıl anlamamışım :((
MÜJGAN KİMDİR?
ATİLLA İLHAN anlatıyor.......
12 mart sonrası kahır günleriydi.Bir sabah radyoda duyduk ağır haberi: DENİZ’LERE kıymışlardı. Karşıyaka’dan İzmir’e geçmek için vapura bindim.
Deniz bulanıktı; simsiyah alçalmış bir gökyüzünün altında hırçın çalkalantılı....
Acı bir yel esintisinin ortasında aklıma düştü ilk mısra....vapurda sessiz bir köşe bulup yükses sesle tekrarladım. Vapurdan indikten sonra da rıhtım boyunca bu ilk mısraları tekrarlayarak yürüdüm.
Bir kadın ismi sanılan "Müjgan" eski dilde "KİRPİK" anlamına geliyor ve şairin " müjganla ağlaşmaktan" ne söylemek istediği orada çözülüyor.
O "DENİZLERE" AĞLIYORDU.............
d.n.... Fotoğraf görsellerden bilgi
burdan