Πόσο όμορφη θα ήταν η ζωή…
αν δεν υπήρχε
πείνα…
δίψα…
Θάνατος…
Ελπίζω… και ευχομαι
με ολη μου την ψυχή…
ότι ο Θεός και οι άνθρωποι…
πως μια μερα θα βοηθησουν
για αυτους τους ανθρωπους!!!
Διάλεξα ένα ψευδώνυμο… το zinaa kapa.
Η γέννηση μου, ήταν κάτω, από κάποιες παράξενες συνθήκες… μια μέρα, βρέθηκα με άλλους γονείς… θετούς…
και μετά με πραγματικούς…
μπερδεμένη κατάσταση σας λέω!
Μια ζωή από όσο μπορώ να θυμάμαι… πάντα φορούσα την μάσκα του παλιάτσου, έκανα νούμερα, τούμπες και αστεία…όλοι γελούσαν… μαζί τους και εγώ… αλλά η ψυχή μου, ποτέ δεν γέλασε θυμάμαι… να περπατάω, να σκοντάφτω,
να σηκώνομαι, να λυγίζω, να ματώνω….
και πότε-πότε να γελάω… να γελάω… η, να σιγοψιθυρίζω τραγουδάκια…
μόνο και μόνο, για να ξεγελάω τους φόβους μου…να ξεγελάω τον εαυτό μου
πως δήθεν είμαι καλά.
Πολλές φορές στη ζωή μου, ένιωσα θυμό, πίκρα, απογοήτευση... πόνο,
και άλλες τόσες φόρες, τ’ αρνητικά συναισθήματα μου,
με οδηγούσαν σε αδιέξοδο…
η, μάλλον σε ένα πολύπλοκο λαβύρινθο…
χωρίς διέξοδο…..