Rambler Classic
| Rambler Classic | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  AMC |
| Παραγωγή | 1961 — 1966 |
| Σεζόν | 1961 — 1966 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Επιβατικό αυτοκίνητο |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 2,743-2,845 χιλιοστά |
| Μήκος | 4,821-4,953 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1,839-1,892 χιλιοστά |
| Ύψος | 1,397-1,455 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 1,299-1,590 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Rambler Six & V8 Renault Frégate (Ευρώπη) |
| Επόμενο μοντέλο | AMC Rebel |
Το Rambler Classic (προφέρεται: [Ράμπλερ Κλάσικ]) ήταν μεσαίου μεγέθους επιβατικό αυτοκίνητο που κατασκευάστηκε και πωλήθηκε από την American Motors Corporation (AMC) από το 1961 έως το 1966. Το Classic αντικατέστησε τα μοντέλα Rambler Six και Rambler Rebel V8 στα τέλη του 1960, και σημείωσε αρκετά μεγαλύτερη επιτυχία από αυτά.
Όσο το Classic ήταν στην παραγωγή, ήταν το αυτοκίνητο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της ανεξάρτητης αυτοκινητοβιομηχανίας.
Αξιοσημείωτες ήταν οι δραστηριότητες της AMC στο εξωτερικό, οι οποίες ξεκίνησαν το 1961 και περιλάμβαναν τη συναρμολόγηση οχημάτων μετά από συμφωνία με την Renault σε εργοστάσιο της εταιρίας στο Βέλγιο, στην Industrias Kaiser Argentina (IKA) στην Αργεντινή και στην Australian Motor Industries (AMI) στην Αυστραλία. Οι ευρωπαϊκές εκδόσεις πουλιόντουσαν υπό την μάρκα "Rambler-Renault", αφού η Renault ήταν υπεύθυνη για την πούληση των αυτοκινήτων στην ευρωπαϊκή αγορά.
1961-1962
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Rambler Classic εξασφάλισε ότι η AMC ήταν σε θέση να αυξήσει τις πωλήσεις της και να κάνει περισσότερα κέρδη στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Το 1961, η Rambler ήταν η τρίτη μεγαλύτερη αμερικανική μάρκα αυτοκινήτων. Η εκτεταμένη σειρά μοντέλων Rambler μετονομάστηκε σε "Classic" το 1961 για να δημιουργήσει ισχυρότερη αναγνώριση μοντέλων. Το Classic ήταν διαθέσιμο τόσο με εν σειρά εξακύλινδρο κινητήρα όσο και με κινητήρα V8. Εκδόσεις με κινητήρα OHV 3,2 λίτρων με μπλοκ αλουμινίου προσφέρθηκαν προαιρετικά στα μοντέλα DeLuxe και Super. Τα Rambler διέθεταν συστήματα πέδησης διπλού κυκλώματος, μια λεπτομέρεια ασφαλείας που προσφερόταν μόνο σε λίγα αυτοκίνητα εκείνη την εποχή.
1963–1964
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1963 η σειρά μοντέλων αναθεωρήθηκε πλήρως και τώρα είχε πιο λεπτές φόρμες σώματος. Αυτά ήταν τα πρώτα μοντέλα της AMC που σχεδίασε ο Richard A. Teague, ο νέος επικεφαλής σχεδιαστής. Ήταν επίσης τα πρώτα εντελώς νέα αυτοκίνητα που ανέπτυξε η AMC από το 1956. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία της εταιρείας, ήταν πιο συμπαγείς (το καθένα 25 χιλιοστόμετρα πιο κοντό και στενό και 56 χιλιοστόμετρα χαμηλότερο) από τους προκατόχους τους, αλλά είχαν το ίδιο εσωτερικό μέγεθος και πορτμπαγκάζ. Τα "μεγάλα" αυτοκίνητα της AMC, το λίγο μεγαλύτερο Ambassador και το μεσαίο μεγέθους Classic, μοιράζονταν το πάτωμα και τα περισσότερα πάνελ αμαξώματος. Μόνο οι λωρίδες επένδυσης και ο βασικός εξοπλισμός διαφοροποιούσαν τα δύο μοντέλα.
Τα νέα αυτοκίνητα AMC πρόσφεραν ενδιαφέρουσες τεχνικές λύσεις, συμπεριλαμβανομένων των κυρτών πλαϊνών παραθύρων, καθιστώντας τα μεταξύ των πρώτων προσιτών οχημάτων που διαθέτουν αυτή τη λεπτομέρεια. Μια άλλη τεχνική ανακάλυψη ήταν ο συνδυασμός προηγουμένως χωριστά κατασκευασμένων εξαρτημάτων από λαμαρίνα σε ένα μονοκόκ με ένα μόνο τρύπημα. Παράδειγμα αυτού ήταν το πλαίσιο της πόρτας, το οποίο κατασκευάστηκε με ένα μόνο γραμματόσημο. Αυτό όχι μόνο αντικατέστησε 52 εξαρτήματα και μείωσε το βάρος και το κόστος κατασκευής, αλλά αύξησε επίσης τη σταθερότητα της δομής και βελτίωσε την εφαρμογή των θυρών.
Οι καινοτόμες μηχανολογικές λύσεις της AMC οδήγησαν το περιοδικό Motor Trend να απονείμει στο Classic και στο πανομοιότυπο Ambassador το διάσημο βραβείο Car of the Year του 1963.
Από τα μέσα του 1964 υπήρχε ένα ειδικό μοντέλο που ονομαζόταν Typhoon, το οποίο είχε το δίθυρο κουπέ αμάξωμα του Classic. Αυτό το μοντέλο διέθετε τον ολοκαίνουργιο εξακύλινδρο κινητήρα σε σειρά AMC 232 κυβικών εκατοστών. Εισάχθηκε κυβισμός (3,8 λίτρα). Ο αριθμός παραγωγής αυτού του μοντέλου περιορίστηκε σε 2,500. Τα οχήματα ήταν διαθέσιμα μόνο με ηλιόλουστη κίτρινη βαφή και μαύρη οροφή. Για να το ξεχωρίσουμε, το αυτοκίνητο είχε επίσης γράμματα «Typhoon» αντί του συνηθισμένου χαρακτηρισμού «Classic» και ειδική μάσκα ψυγείου με μαύρο πλέγμα. Όλος ο άλλος προαιρετικός εξοπλισμός - με εξαίρεση άλλους κινητήρες και χρώματα - ήταν διαθέσιμος για το Typhoon.
1965–1966
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα μοντέλα του 1965 δέχθηκαν ένα σημαντικό λίφτινγκ στην πλατφόρμα που παρουσιάστηκε το 1963. Το Rambler Classic ήταν πλέον πιο κοντό και πιο ξεκάθαρα διαφορετικό από το μοντέλο Ambassador, αν και μοιραζόταν τις κύριες δομές του αμαξώματος από την κολόνα Α έως το πίσω μέρος. Για πρώτη φορά υπήρχε και κάμπριο με τη σειρά εξοπλισμού 770 . Τα μοντέλα Classic του 1965 θεωρούνται ευαίσθητα και θεαματικά λόγω του νέου τους στυλ, των ισχυρών κινητήρων και της αυξημένης άνεσης και σπορτίφ. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη εικόνα ενός «απλώς οικονομικού» αυτοκινήτου.
Το 1966, το όνομα «Rebel» επανεμφανίστηκε για ένα ιδιαίτερα καλά εξοπλισμένο Classic δίθυρο κουπέ σκληρής οροφής με διορθωμένη γραμμή οροφής. Για πρώτη φορά υπήρχε ένα χειροκίνητο κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων και ένα ταχύμετρο τοποθετημένο στο ταμπλό.
Το όνομα Rambler Rebel αντικατέστησε το Classic όνομα σε ολόκληρη τη μεγάλη σειρά AMC το 1967 και το 1968 το Rebel μετονομάστηκε σε AMC Rebel καθώς η American Motors άρχισε να αποσύρει τη μάρκα Rambler.
