2892 Φιλιπένκο
Εμφάνιση
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | L.G. Karachkina |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 13 Ιανουαρίου 1983 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1983 AX2 , 1953 SB, 1953 SL, 1955 DO, 1957 KP, 1964 PA |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,207 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,174 AU (474,8 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,518 AU (376,7 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,829 AU (572,85 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2065,1 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 16,960 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
326,57 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 91,64 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 178,60 ° |
Ο Φιλιπένκο (Filipenko) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,20. Ανακαλύφθηκε το 1983 από τη Σοβιετική (Ουκρανή) αστρονόμο Λιουντμίλα Καράτσκινα, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Ρώσου χειρουργού Αλεξάνδρου Γκριγκόριεβιτς Φιλιπένκο, που είχε σώσει τη ζωή του συζύγου τής Καράτσκινα.
- Εξαιτίας και της σημαντικής εκκεντρότητας της τροχιάς του, ο Φιλιπένκο κατά το αφήλιό του φθάνει στα εξωτερικά (δηλαδή τα προς τον Δία) όρια της Κύριας Ζώνης.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μέση διάμετρος του Φιλιπένκο εκτιμάται σε 56,13 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι C (ανθρακούχος), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0466. Ο Φιλιπένκο περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 14 ώρες.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2891 Μακγκέτσιν | 2892 Φιλιπένκο | 2893 Πείροος |
---|