2135 Αρισταίος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Σελτ Μπας & Έλινορ Χέλιν |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 17 Απριλίου 1977 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1977 HA |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,503 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 1,5995 AU (239,3 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 0,7949 AU (118,9 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,404 AU (359,6 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 738,85 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 23,0588 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
191,24 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 290,84 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 218,826 ° |
Ο Αρισταίος (Aristaeus) είναι ένας Απολλώνειος αστεροειδής με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 18,259. Ανακαλύφθηκε το 1977 από τους Αμερικανούς αστρονόμους Σελτ Μπας και Έλινορ Χέλιν, που παρατηρούσαν από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, και πήρε το όνομά του από τον Αρισταίο, μυθικό γιο του Απόλλωνα.
Ως γεωπλήσιος αστεροειδής, ο Αρισταίος πλησιάζει σε τακτά διαστήματα τη Γη: Την 1η Απριλίου 1977 πέρασε σε απόσταση 4,81 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, μία προσέγγιση που συνετέλεσε στην ανακάλυψή του μερικές ημέρες αργότερα. Στις 30 Μαρτίου 2147 θα πλησιάσει ακόμα περισσότερο, σε απόσταση 4,497 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Πλησιάζει και τον πλανήτη Άρη, καθώς τέμνει και τη δική του τροχιά: στις 27 Ιουλίου 2039 ο Αρισταίος θα περάσει σε απόσταση 7,33 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Άρη.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Αρισταίου είναι άγνωστα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| 2134 Ντενισπάλμ | 2135 Αρισταίος | 2136 Τζούγκτα |
|---|