Φασκόμηλο
Φασκόμηλο | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Φασκόμηλο
| ||||||||||||||
Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Διώνυμο | ||||||||||||||
Salvia officinalis L. |
Το φασκόμηλο ή φασκομηλιά ('Σάλβια η φαρμακευτική, ελλ. Ελελίφασκος ο φαρμακευτικός, Salvia officinalis) ανήκει στο γένος των Αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών Ελελίφασκος (Salvia). Στα αγγλικά η κοινή του ονομασία είναι sage, ή garden sage, ή common sage. Το φασκόμηλο, πολυετές, θαμνώδες, με πολυάριθμα κλαδιά, ύψους μέχρι μισό μέτρο, βρίσκεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους. Καταναλώνεται σαν αφέψημα για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, που όμως σε κάποιες περιπτώσεις έχει παρενέργειες.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα φύλλα του είναι επιμήκη και παχιά, χρώματος λευκοπράσινου. Τα άνθη του φύονται κατά σπονδύλους, είναι χρώματος μοβ και ανθίζουν από τον Μάιο έως τον Ιούνιο.
Χρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το φυτό έχει έντονη αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του, ως αφέψημα και ως καρύκευμα. Τα φύλλα που είναι και το κατεξοχήν χρησιμοποιούμενο μέρος του φυτού συλλέγονται λίγο πριν ή κατά την αρχή της ανθοφορίας με ξηρό και ηλιόλουστο καιρό, τον Μάιο ή τον Ιούνιο και ξηραίνονται στη σκιά.
Περιέχει ως κύρια ουσία αιθέριο έλαιο, φασκομηλόλαδο, άχρωμο ή ερυθροκίτρινο, σαπωνίνες, πικρές ουσίες, τερπένια, ρητίνες, πικρά διτερπένια, ταννίνες, τριτερπένια, φλαβονοειδή και θουγιόνη (thujone, μια μονοτερπενική κετόνη).
Τα φύλλα έχουν αντισηπτικές, αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες. Το φυτό έχει στομαχικές, τονωτικές και καρδιοτονωτικές ιδιότητες ενώ χρησιμοποιείται και κατά των νευραλγιών. Η φασκομηλιά χρησιμοποιείται στη θεραπευτική με τη μορφή αφεψήματος εσωτερικά ως ανθιδρωτικό (ιδιαίτερα κατά του νυχτερινού ιδρώτα φυματικών και νευρασθενών).
Ως αφέψημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις περιοχές της Μεσογείου αποξηραίνεται και πίνεται ως αφέψημα, το γνωστό φασκόμηλο.
Το αφέψημα λαμβάνεται και σερβίρεται αμέσως μετά το βράσιμο. Αν παραμείνει αρκετή ώρα μαζί με τα φύλλα που έβρασαν, οι πικρές ουσίες μέσα στο αφέψημα αυξάνονται και η γεύση του γίνεται δυσάρεστη.
Στη μαγειρική χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό διαφόρων ζωμών, φαγητών και του ξιδιού ενώ θεωρείται και μελισσοτροφικό φυτό παρέχοντας μέλι εκλεκτής ποιότητας.
Παρενέργειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πάντως η χρήση του πρέπει να γίνεται με σύνεση γιατί υπάρχουν περιπτώσεις δηλητηρίασης από υπερβολική χρήση που οφείλεται κυρίως στην ουσία θουγιόνη που υπάρχει στο φυτό. Αυτή η χημική ουσία μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις, βλάβες στο συκώτι και το νευρικό σύστημα.[1][2] Σύμφωνα με τα επιτρεπτά όρια θουγιόνης που ορίζει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) δεν πρέπει να καταναλώνονται περισσότερα από 7-12 (ή με άλλη έρευνα 2-20) αφεψημάτα φασκόμηλου την ημέρα.[1][3]
Λόγω της εμμηναγωγού δράσης του φασκόμηλου δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από γυναίκες σε αναπαραγωγική προσπάθεια διότι μπορεί να προκαλέσει αποβολή.[2] Δεν πρέπει να καταναλώνεται από μικρά παιδιά και για τον ίδιο λόγο από γυναίκες που θηλάζουν.[4]
Είδη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το γένος περιλαμβάνει σύμφωνα με διάφορες πηγές γύρω στα χίλια είδη[5] που εξαπλώνονται σχεδόν σε όλες τις κυρίως εύκρατες περιοχές της γης. Μερικά είδη είναι τα ακόλουθα:
|
|
|
Λαογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην Κύπρο το φασκόμηλο ονομάζεται «σπατζιά», στην Όλυμπο της Καρπάθου «κυνομαλέα», στη Μέση και Κάτω Κάρπαθο «κυνομαλά», στη Ρόδο «αλεσφακιά»,στην Κέρκυρα "Βαγιομηλιά" και στην Ήπειρο «μουσφακίδι».
Ελλάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Από την Κρητική λαϊκή παράδοση, ένα απόσπασμα από Κρητική μαντινάδα:[6]
"Αρισμαρί και ρίγανη, φασκομηλιά, φλισκούνι,
θύμος, μυρθιά και καντιφές μ' ανοιξανε τ' αρθούνι."
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Φασκόμηλο: Οι κίνδυνοι από την υπερβολική κατανάλωση» από onmed.gr. Δημοσιεύθηκε 23/02//2018. Αρχειοθετήθηκε 26/02/2018. Ανακτήθηκε 29/09//2018.
- ↑ 2,0 2,1 Αναστασία Μοσχοβάκη, Ιατρός Ειδική Παθολόγος «Φασκόμηλο: Θεραπευτική χρήση και παρενέργειες» στο healthyliving.gr. Δημοσιεύθηκε 15/02/2016. Αρχειοθετήθηκε 28/02/2018. Ανακτήθηκε 29/09//2018.
- ↑ Σωτηροπούλου, Νεφέλη-Σοφία Δ., Αθήνα 2014, «Προσδιορισμός της θουγιόνης σε βότανα της ελληνικής χλωρίδας και στα αφεψήματα τους» από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δημοσιεύθηκε 24/09/2015. Αρχειοθετήθηκε 26/10/2017. Ανακτήθηκε 29/09//2018.
- ↑ Dr Ευφροσύνη Παπακωνσταντίνου, Ολιστική Παθολόγος – Ομοιοπαθητικός - Βελονίστρια, «Το φασκόμηλο στη θεραπευτική σήμερα» από iama.gr. Αρχειοθετήθηκε 24/07/2015. Ανακτήθηκε 29/09//2018.
- ↑ http://www.theplantlist.org/tpl/search?q=Salvia+
- ↑ Θεανώ Νίκου-Μεταξά, Το λουλούδι στη κρητική πατινάδα, εκδ. Δοκιμάκης, 2009, ISBN 978-960-98766-9-8
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λεξιλογικός ορισμός του φασκόμηλο στο Βικιλεξικό
- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Salvia officinalis στο Wikimedia Commons