Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σπόρος (Ρωμαίος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σπόρος
Γενικές πληροφορίες
Γέννησημεταξύ 49 και 51
Θάνατος69
Ρώμη
Αιτία θανάτουΑυτοκτονία
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΑπελεύθερος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝέρων
ΣύντροφοςΓάιος Νυμφίδιος Σαβίνος

Ο Σπόρος (Sporus, 49-51 - 69) ήταν ένα νεαρό αγόρι, ευνοούμενο του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα, ο οποίος θεωρείται ότι το ευνούχισε και το παντρεύτηκε[1][2][3][4].

Προέλευση του ονόματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα Σπόρος προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη σπορά, που σχετίζεται με τη λέξη σπόρος και σπείρειν. Σε όλες τις αναφορές σχετικά με αυτή την ιστορία, ονομάζεται πάντα με το αρσενικό όνομα Σπόρος, ενώ το θηλυκό θα ήταν Σπορά.

Ο Νέρων (Γλυπτοθήκη του Μονάχου)

Σύμφωνα με τους ρωμαϊκούς κανόνες ονοματοθεσίας, θα έπαιρνε το όνομα του πρώην αφέντη του και θα διατηρούσε και το προηγούμενο όνομά του ως επώνυμο. Σε αυτή την περίπτωση, αν υποτεθεί ότι ήταν ο Νέρων που τον απελευθέρωσε (το οποίο δεν είναι σαφές), τότε το πλήρες όνομά του θα ήταν Νέρων Κλαύδιος Σπόρος (από το Νέρων Κλαύδιος Καίσαρ Αύγουστος Γερμανικός).

Λίγα είναι γνωστά για το υπόβαθρο του Σπόρου, εκτός από το ότι ήταν νεαρός άνδρας που άρεσε στον Νέρωνα. Μπορεί να ήταν ένας puer delicatus, οι οποίοι μερικές φορές ευνουχίζονταν σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τις νεανικές τους ιδιότητες. Γενικά ο puer delicatus ήταν ένα παιδί-σκλάβος επιλεγμένο από τον κύριό του για την ομορφιά του και τη σεξουαλική του ελκυστικότητα.

Ο Σπόρος ήταν δούλος ή απελεύθερος σε εφηβική ηλικία. Το όνομά του συνδέεται με την έκφυλη ερωτική δραστηριότητα του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα. Ο Νέρων, μετά τον θάνατο της συζύγου του Ποππαίας, ερωτεύθηκε και τέλεσε έναν παράδοξο γάμο με τον Σπόρο, τον οποίο είχε ευνουχίσει. Στον γάμο αυτό ο Νέρων είχε τον ρόλο του ενεργητικού, ενώ ο Σπόρος τον ρόλο του παθητικού. Παράλληλα, στα πλαίσια ενός άλλου παράδοξου γάμου με άλλο άτομο, τον ρόλο του παθητικού είχε ο Νέρων.

  1. «Ancient History Sourcebook: Suetonius: De Vita Caesarum—Nero, c. 110 C.E.». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 
  2. Cassius Dio Roman History: LXII, 28 – LXIII, 12–13
  3. Edward Champlin, Nero, σελ. 145, Harvard University Press (2005) ISBN 978-0-674-01822-8
  4. William Smith, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, σελ. 897, C. C. Little & J. Brown (1849) LCCN 07038839.1849