Πολυποίτης
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Πολυποίτης | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Γονείς | Πειρίθους[1] και Ιπποδάμεια |
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πολυποίτης είναι γνωστός κυρίως ένας γιος του Πειρίθου και της Ιπποδαμείας, ένας από τους μνηστήρες της Ωραίας Ελένης, όπως και ο φίλος του ο Λεοντεύς.
Ο μύθος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πολυποίτης πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο, στον οποίο εξεστράτευσε επικεφαλής 40 πλοίων με άνδρες από την Άργισσα, τη Γυρτώνη, την Όρθη, την Ελασσόνα αναφερόμενη ως ολόλευκη Ολοσσών και άλλη μία θεσσαλική πόλη της οποίας ηγεμόνευε. Στον πόλεμο διακρίθηκε για τη γενναιότητά του. Λέγεται ότι ήταν ένας από τους άνδρες που μπήκαν μέσα στον Δούρειο Ίππο και μετά την άλωση της Τροίας ακολούθησε τον Κάλχαντα, εγκαθιστάμενος στην Παμφυλία και ιδρύοντας την πόλη `Ασπενδο. Ο Πολυποίτης αναφέρεται σε τρεις ραψωδίες της Ιλιάδας (Β 740, Μ 129 κ.ε., Ψ 836). Μνημονεύεται η παρουσία του στους επικήδειους αγώνες του Πατρόκλου.
Άλλα πρόσωπα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με το όνομα Πολυποίτης αναφέρονται επίσης τρία άλλα πρόσωπα:
- Ένας από τους μνηστήρες της Πηνελόπης.
- Ο γιος του Οδυσσέα και της Καλλιδίκης, της βασίλισσας των Θεσπρωτών.
- Ο γιος του Απόλλωνα και της Φθίας. Σκοτώθηκε από τον Αιτωλό.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Άλωση της Τροίας (Πολύγνωτος), αναπαράσταση πανοραμικής τοιχογραφίας μεγαλογραφίας του φημισμένου αρχαίου έλληνα ζωγράφου Πολύγνωτου.
- Ο αστεροειδής 3709 Πολυποίτης (3709 Polypoites), που ανήκει στην Τρωική Ομάδα και ανακαλύφθηκε το 1985, πήρε το όνομά του από το πρώτο από τα παραπάνω μυθικά πρόσωπα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Pirithous» (Ρωσικά)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σ. 747
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica τομ.50ος, σελ.135.