Παλάτσο ντελ Κουιρινάλε
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Παλάτσο ντελ Κουιρινάλε | |
|---|---|
| Palazzo del Quirinale | |
 | |
 | |
| Είδος | παλάτσο, αστικό ανάκτορο[1] και επίσημη κατοικία |
| Αρχιτεκτονική | κλασικισμός |
| Διεύθυνση | Piazza del Quirinale - Roma[2] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°54′0″N 12°29′15″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Τομέας 1 της Ρώμης[3] και Ρώμη[2] |
| Χώρα | Ιταλία[3][2] και Παπικά Κράτη |
| Έναρξη κατασκευής | 1574 |
| Χρήση | επίσημη κατοικία |
| Ιδιοκτήτης | Ιταλία |
| Αρχιτέκτονας | Ντομένικο Φοντάνα, Κάρλο Μαντέρνο, Οταβιάνο Νόνι και Φλαμίνιο Πόντζιο |
| Χρηματοδότης | Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄ |
| Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[2] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Παλάτσο ντελ Κουιρινάλε (ιταλικά: Palazzo del Quirinale: το Ανάκτορο του Κυρίνιου ή του Κυρινάλιου) χτίστηκε το 1583 από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄ σαν θερινή παπική κατοικία. Ο Πάπας ήθελε να βρει μια θέση μακριά από την υγρασία και τις αναθυμιάσεις του Τίβερη και τις ανθυγιεινές συνθήκες του Ανακτόρου του Λατερανού, έτσι ο Κυρίνιος ή Κυρινάλιος Λόφος ήταν ένα από τα καταλληλότερα μέρη στη Ρώμη. Υπήρξε παπική κατοικία και στέγασε τις κεντρικές υπηρεσίες της πολιτικής κυβέρνησης των Παπικών Κρατών μέχρι το 1870. Το Σεπτέμβριο του 1870 ό,τι είχε απομείνει από τις Παπικές Κτήσεις καταλύθηκε. Πέντε μήνες περίπου αργότερα, το 1871, η Ρώμη έγινε η πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιταλίας. Το ανάκτορο έγινε η επίσημη βασιλική κατοικία, αν και μερικοί μονάρχες, κυρίως ο Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ (βασίλευσε 1900 – 1946), στην πραγματικότητα ζούσαν σε ιδιωτική κατοικία κάπου αλλού και το Κυρινάλιο χρησιμοποιούνταν ως γραφείο και για κρατικές εκδηλώσεις. Η μοναρχία καταργήθηκε το 1946 και το ανάκτορο έγινε η επίσημη κατοικία και γραφείο των προέδρων της Ιταλικής Δημοκρατίας. To Κυρινάλιο είναι η σημερινή επίσημη κατοικία του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας. Έχει στεγάσει τριάντα πάπες, τέσσερις βασιλείς και έντεκα προέδρους της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Τα μέρη τού ανακτόρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ανατολική πτέρυγα, επί της οδού ντελ Κουιρινάλε: μεγάλη αίθουσα των θωρακοφόρων (salone dei corazzieri), όπισθεν αυτής η πρώτη αίθουσα των αντιπροσώπων (prima sala di rappresentanza), παρεκκλήσιο τού Αγ. Παύλου (capella Paolina), όπισθεν αυτής οι τέσσερις αίθουσες: των αρετών (delle virtù), της πλημμύρας (del diluvio), των στοών (delle logge) και των πυξίδων (dei bussolati). Νότια πτέρυγα, επί της πλατείας ντελ Κουιρινάλε: αίθ. τού εξώστη (del balcone), σαλονάκι τού Αγ. Ιωάννη (salottino San Giovanni), η κίτρινη αίθ. (sala gialla), τού Αυγούστου (di Augusto), των πρέσβεων (degli ambasciatori), τού Ηρακλή (d' Ercole), των ερμαρίων (degli scrigni). Δυτική πτέρυγα: κλίμακα τού προσωπείου (del mascarino), στοά των τιμών (loggia d' onore), αίθ. των μελισσών (delle api), τού Ζωδιακού (dello Zodiaco). Βόρεια πτέρυγα: αίθ. τού εργαστηρίου (των οικοδομικών σχεδίων) τού Παύλου Ε΄ (delle fabbriche di Paolo V), των ταπισερί (degli arazzi), τού Ευαγγελισμού (dell' Annunciata), των καθρεπτών (degli specchi), των εορτών/χορών (delle feste) και τέλος η κλίμακα των τιμών.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 10924. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 catalogo.beniculturali.it.
- ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 10924. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ Visita virtuale del palazzo del Quirinale