Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπορίς Ιοφάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπορίς Ιοφάν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση16ιουλ. / 28  Απριλίου 1891γρηγ.[1][2][3]
Οδησσός[4][5]
Θάνατος11  Μαρτίου 1976[1][6][7]
Barvikha[8]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι[8]
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[9]
ΣπουδέςΣχολή Τέχνης Γκρέκοφ της Οδησσού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[7]
Αξιοσημείωτο έργοHouse on the Embankment
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Οικογένεια
ΣύζυγοςOlga Iofan (από Δεκαετία του 1920)[10]
ΣύντροφοςOlga Iofan (από Δεκαετία του 1910)[10]
ΑδέλφιαDmitri Iofan
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Στάλιν
τάγμα του Λένιν
τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας
μετάλλιο "Για ηρωική εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945"
Λαϊκός αρχιτέκτονας της Σοβιερικής Ένωσης
μετάλλιο για την 800η επέτειο της Μόσχας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπορίς Μιχάιλοβιτς Ιοφάν (ρώσικα: Борис Михайлович Иофа́н, 16/28 Απριλίου 189111 Μαρτίου 1976) ήταν Εβραίος Σοβιετικός αρχιτέκτονας, «Αρχιτέκτονας του Λαού της ΕΣΣΔ» (1970) και μέλος του ΚΚΣΕ (από το 1926). Είναι κυρίως γνωστός από τα κτίρια του με Σταλινική αρχιτεκτονική όπως το House on Embankment (1931) και τα σχέδια του Palace of Soviets (1931-1933).

Ο Μπ. Μ. Ιοφάν γεννήθηκε στις 16/28 Απριλίου του 1891 στην Οδησσό. Το 1911 αποφοίτησε από τη Σχολή Τέχνης της Οδησσού και ξεκίνησε να εργάζεται στην Αγία Πετρούπολη ως βοηθός του αρχιτέκτονα Αλεξάντερ Ταμανιάν (Al. Tamanyan) και του αδερφου του Ντμίτρι Ιοφάν (D. Iofan). Στη συνέχεια σπούδασε στη Ρώμη, στο Ινστιτούτο Καλών Τεχνών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1916 με πτυχίο αρχιτέκτονα. Επέστρεψε στη Ρωσία το 1924, όντας ήδη έμπειρος τεχνίτης, με πλούσια αρχιτεκτονική και τεχνική κατάρτιση και ιδιαίτερα στο νεοκλασικισμό. Μέχρι τότε είχε ήδη ολοκληρώσει αρκετά έργα στην Ιταλία δουλεύοντας πλάι στον αρχιτέκτονα Αντρέα Μπρασίνι (A. Brasini) . Το 1926 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ). Ο Ιοφάν πέθανε στις 11 Μαρτίου 1976. Ο τάφος του βρίσκεται στο Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι.

Τα έργα του Ιοφάν καλύπτουν διάφορα στάδια της ανάπτυξης του σοσιαλιστικού κλασικισμού, μέρος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Η δραστηριότητά του στην Ιταλία έχει αξιολογηθεί ως απλή προετοιμασία για το έργο του στη Σοβιετική Ένωση. Τα πρώτα έργα του Ιοφάν στη Ρωσία είναι το κτίριο στην οδό Rusakovskaya,7 (1925) και το κτίριο διοίκησης της Γεωργικής Ακαδημίας Μόσχας K.A. Timiryazev (1927). Το 1927 επίσης ξεκινάει η οικοδόμηση του Σανατορίου Υγειονομικής Περίθαλψης του Κρεμλίνου “Barvikha” η οποία ολοκληρώνεται το 1935.

Κατά την περίοδο 1927-1931 ο Ιοφάν σχεδιάζει και επιβλέπει την κατασκευή ενός συγκροτήματος κατοικιών στον δρόμο Serafimovich, γνωστό ως “House on Embankment” (Дом на набережной : Οίκος σε Ανάχωμα). Αυτό είναι το πρώτο σοβιετικό σπίτι της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής και του Συμβουλίου Λαϊκών Επιτροπών (Sovnarkom) της ΕΣΣΔ.

Το Παλάτι των Σοβιέτ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1931 ο Ιοφάν μαζί με τον Vladimir Shchuko κέρδισε σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό την ανάθεση του σχεδιασμού του κτιρίου “Παλάτι των Σοβιέτ” (Дворец Советов), διοικητικό και συνεδριακό κέντρο κοντά στο Κρεμλίνο. Η κατασκευή του μεγάρου θα γινόταν εκεί που κάποτε βρισκόταν ο Ναός του Σωτήρος Χριστού. Το κτίριο υπολογιζόταν να είναι ύψους 420 μέτρων, ενώ στην κορυφή του θα υπήρχε άγαλμα του Λένιν ύψους 70 μέτρων, καθιστώντας το έτσι το ψηλότερο κτίριο του κόσμου.

Η κατασκευή του κτιρίου ξεκίνησε το 1937 και ως το 1941 ένας τεράστιος μεταλλικός σκελετός είχε ανεγερθεί. Ωστόσο η συμμετοχή της Ρωσίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σήμανε το τέλος στην κατασκευή και ο μεταλλικός σκελετός του κτιρίου κόπηκε και χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή οχυρώσεων και σιδηροδρομικών γεφυρών μέσα και γύρω από τη Μόσχα. Μετά το τέλος του πολέμου, έγινε πολύς λόγος για την ολοκλήρωση του έργου, αλλά, αν και το θέμα παρέμεινε ανοιχτό μέχρι το 1958, το Παλάτι των Σοβιέτ τελικά εγκαταλείφθηκε.

Σοβιετικά Περίπτερα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιοφάν σχεδίασε το Σοβιετικό Περίπτερο της Παγκόσμιας Έκθεσης στο Παρίσι (1937) και στη Νέα Υόρκη (1939). Συγκεκριμένα, στο Περίπτερο στο Παρίσι στέγασε ένα διάσημο ορόσημο της μνημειακής τέχνης και του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, “Ο Εργάτης και η Αγρότισσα” (“Worker and Kolkhoz Woman”) του Vera Mukhina.

  • 1938-1944: σταθμός Bauman του Μετρό της Μόσχας
  • 1944-1947: Ινστιτούτο για σωματικά προβλήματα P.L.Kapitza
  • Ανακατασκευή και αποκατάσταση του θεάτρου Vakhtangov
  • 1947-1948: Seven Sisters (Сталинские высотки), οι ουρανοξύστες του κεντρικού κτιρίου του Κρατικού Πανεπιστημίου Μόσχας
  • 1957: Κεντρική Κλινική Νοσοκομείου και Πολυκλινική του Προέδρου της Ρωσίας
  • 1972: Το Ινστιτούτο Φυσικής Αγωγής (τελευταίο έργο)
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Ανακτήθηκε στις 19  Ιουνίου 2017.
  3. 3,0 3,1 «Iofan, Boris» 13  Δεκεμβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά) Structurae. Ράτιγκεν. 1006105. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. 7,0 7,1 The Fine Art Archive. 18070. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. 8,0 8,1 8,2 bigenc.ru/c/iofan-boris-mikhailovich-18469b.
  9. «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 168712822. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2020.
  10. 10,0 10,1 «Русское присутствие в Италии в первой половине ХХ века» (Ρωσικά) ROSSPEN. 2019. ISBN-13 978-5-8243-2316-0.

Art of the Soviets, Manchester University Press

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]