Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρτσέλλο Τεγκαλλιάνο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρτσέλλο Τεγκαλλιάνο
Περίοδος717 - 726
ΠροκάτοχοςΠάολο Λούτσιο Αναφέστο
ΔιάδοχοςΌρσο
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Μαρτσέλλο Τεγκαλλιάνο (πέθανε το 726) ήταν σύμφωνα με την παράδοση ο δεύτερος Δόγης της Βενετίας (717 - 726). Ανακηρύχτηκε Δόγης στην Ερακλέα (717), τα επτά χρόνια που κυβέρνησε βρέθηκε σε σκληρή σύγκρουση με τους γείτονες Λομβαρδούς.[1] Πέθανε (726) και τον διαδέχθηκε ο τρίτος Δόγης της Βενετίας Όρσο.

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τον Μαρτσέλλο Τεγκαλλιάνο: πιθανότατα ήταν ο "Στρατιωτικός Μάγιστρος" που αναφέρεται στο σύμφωνο που υπεγράφη μεταξύ του Λοιουτπράνδου και του πρώτου δόγη Πάολο Λούτσιο Αναφέστο. Το όνομα "Τεγκαλλιάνο" του αποδόθηκε αργότερα, όπως επίσης και η υποτιθέμενη συγγένειά του με κάποια ενετική οικογένεια, τους Φονικάλλι ή τους Μαρτσέλλο. Όπως και με τον Πάολο Λούτσιο πρώτο δόγη κατά την παράδοση, η ύπαρξή του δεν είναι ιστορικά εξακριβωμένη: είναι πιθανό ο μύθος αυτός να δημιουργήθηκε για να εμφανίζεται ο τίτλος αυτός παλαιότερος απ'ότι ήταν πραγματικά. Την ίδια περίοδο ξεκίνησε στην περιοχή της λιμνοθάλασσας να γίνεται χρήση του όρου «dux» (δούκας) ο οποίος μετατράπηκε σε «δόγης» στην Ενετική διάλεκτο.

Αναμίχθηκε σε μια διαμάχη που προέκυψε μεταξύ των πατριαρχών της Ακουιληία και του Γκράντο, ενώ πήρε το μέρος του τελευταίου εμπρός στον Πάπα Γρηγόριο Β΄. Φαίνεται να απεβίωσε από φυσικά αίτια, η ταφή του έγινε στην Ερακλέα. Ο ιστορικός Τζον Τζούλιους Νόρυιτς (1929 - 2018) παρουσιάζει μιά διαφορετική εκδοχή με την οποία ο Πάολο Λούτσιο Αναφέστο ήταν Έξαρχος της Ραβένας, την ίδια εποχή ο Μαρτσέλλο Τεγκαλλιάνο ήταν "Στρατιωτικός Μάγιστρος".[2]

  1. Knight, σ. 234
  2. Norwich, σ. 13
  • Norwich, John Julius. A History of Venice. Alfred A. Knopf: New York, 1982.
  • The Penny Cyclopædia of the Society for the Diffusion of Useful Knowledge: Volume 26. Charles Knight: London, 1843.
Μαρτσέλλο Τεγκαλλιάνο
 Θάνατος: 727
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Πάολο Λούτσιο Αναφέστο
Δόγης της Βενετίας

717 - 726
Διάδοχος
Όρσο