Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κόνραντ φον Τύρινγκεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Κόνραντ φον Τύρινγκεν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Konrad von Thüringen (Γερμανικά)
Γέννηση1206
Θάνατος24  Ιουλίου 1240
Ρώμη
Τόπος ταφήςΕκκλησία Αγίας Ελισάβετ
Χώρα πολιτογράφησηςΑγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Θρησκευτικό τάγμαΤεύτονες Ιππότες
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΓονείςΕρμάνος Α΄ της Θουριγγίας και Σοφία του Βίττελσμπαχ
ΑδέλφιαΑγνή της Θουριγγίας
Ιουδήθ της Θουριγγίας
Ερρίκος Ράσπε της Θουριγγίας
Λουδοβίκος Δ΄ της Θουριγγίας
Ίρμγκαρντ της Θουριγγίας
ΟικογένειαΛουδοβικίδες
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜέγας Μάγιστρος των Τευτόνων Ιπποτών (1240–1244)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κόνραντ φον Τύρινγκεν (γερμανικά: Conrad von Thüringen, π. 1206 - 24 Ιουλίου 1240) από τον Οίκο των Λουδοβικιδών ήταν λάντγκραβος της Θουριγγίας (1231-34) και μετά ο 5ος μεγάλος μάγιστρος τού Τάγματος των Τευτόνων ιπποτών (1239-40). Ήταν ο πρώτος υψηλόβαθμος ευγενής, που εισήλθε σε στρατιωτικό Τάγμα.

+SIGILUM CUNRADI FRATRIS THURLAND GRA[F].

Ήταν ο τρίτος (επιζήσας) γιος τού Χέρμαν Α΄ λαντγκράβου της Θουριγγίας και της Σοφίας των Βίττελσμπαχ, κόρης τού Όθωνα Α΄ δούκα της Βαυαρίας. Ο πρωτότοκος αδελφός του Λουδοβίκος Δ΄ λάντγκραβος της Θουριγγίας απεβίωσε κατά την ΣΤ΄ Σταυροφορία το 1227 και τον διαδέχθηκε ο 4ετής γιος του Χέρμαν Β΄. Επίτροπος ανέλαβε ο δευτερότοκος αδελφός Ερρίκος Ράσπε και ο Κορράδος έγινε κόμης τού Γκούντενσμπεργκ στην Έσση, βοηθώντας τον αδελφό του στη διοίκηση της περιοχής.

Το 1231 απεβίωσε η Ελισάβετ της Ουγγαρίας, μητέρα τού Χέρμαν Β΄ και ο Ερρίκος Ράσπε ανέλαβε την εξουσία για τον εαυτό του· μαζί με τον Κορράδο εργάστηκε για την παγίωση της εξουσίας. Ο Κορράδος ενεπλάκη σε μερικές μάχες με τον Ζήγκφρηντ Γ΄ αρχιεπίσκοπο τού Μάιντς· μία φορά τον είχε περικυκλώσει και τον απειλούσε να τον κόψει στα δύο. Το 1232 πολιόρκησε την πόλη τού Φρίτσλαρ, σφαγιάζοντας τον πληθυσμό της και καίγοντας τον ναό.

Η σύζυγος τού Λουδοβίκου Δ΄, η Ελισάβετ της Ουγγαρίας, είχε ιδρύσει ένα νοσοκομείο στο Μάρμπουργκ και σκόπευε να το κληροδοτήσει στο Τάγμα των Ιωαννιτών, αλλά αυτό αποκρουόταν από τον Κορράδο του Μάρμπουργκ. Ο Πάπας Γρηγόριος Θ΄ έστειλε μία αποστολή για τη διευθέτηση τού ζητήματος, που αποφάσισε υπέρ τού Κορράδου τού Μάρμπουργκ το 1232. Όμως το 1234 ο Κορράδος φον Τϋρινγκεν ταξίδευσε στη Ρώμη και έπεισε την Κουρία να αλλάξει την απόφαση, ώστε να αποδώσει το νοσοκομείο και τον ενοριακό ναό τού Μάρμπουργκ στους Τεύτονες ιππότες, που είχαν ιδρύσει έναν οίκο στην πόλη το προηγούμενο έτος. Τον Νοέμβριο ο Κορράδος άφησε τον κοσμικό τίτλο του και εισήλθε στο Τευτονικό Τάγμα. Το επόμενο έτος ακολούθησε την επιτροπή στη Ρώμη, που συμμετείχε στην αγιοποίηση της Ελισάβετ της Ουγγαρίας. Ο Κορράδος έμεινε στην εκεί Αυλή ως την Πεντηκοστή τού 1235, οπότε η Ελισάβετ ανακηρύχθηκε αγία.

Έπειτα από το τέλος τού Χέρμαν φον Ζάλτσα, ο Κορράδος έγινε μεγάλος μάγιστρος τών Τευτόνων ιπποτών. Ενόσω ήταν σε ταξίδι στη Ρώμη στις αρχές τού θέρους τού 1240, ασθένησε και απεβίωσε. Τάφηκε στον ναό της Αγ. Ελισάβετ στο Μάρμπουργκ.

  • Nicolaus von Jeroschin, A History of the Teutonic Knights in Prussia 1190-1331, transl. Mary Fischer, (Ashgate Publishing, 2010), 120.
  • Nicholas Morton, The Teutonic Knights in the Holy Land, 1190-1291, (Boydell Press, 2009), 85.
  • Nicholas Morton, The Medieval Military Orders: 1120-1314, (Routledge, 2013), 95.
  • Germany in the Reign of Frederick II, Austin Lane Poole, The Cambridge Medieval History, Vol. IV, ed. J.R. Tanner, C.W. Previte-Orton and Z.N. Brooke, (Cambridge University Press, 1957), 102.