Καμάρινα
| Καμάρινα Σικελίας | |
|---|---|
 | |
  Καμάρινα Σικελίας | |
| Χώρα | Ιταλία |
| Διοικητική υπαγωγή | Βιτόρια |
| Ίδρυση | 599 π.Χ. |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Συντεταγμένες: 36°52′19″N 14°26′52″E / 36.87194°N 14.44778°E
Η Καμάρινα ήταν αρχαία ελληνική παραθαλάσσια αποικία των Συρακουσίων στη Σικελία[1].
Τοποθεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σήμερα υπάρχει αρχαιολογικός χώρος που βρίσκεται στο ανατολικό μέρος της νότιας ακτής της Σικελίας. Κοντά στο μέρος αυτό βρίσκονται το σύγχρονο χωριό Scoglitti της επαρχίας Ραγκούζα και το τουριστικό χωριό με το όνομα Καμάρινα. Η αρχαία Καμάρινα ήταν κτισμένη σε τρεις λόφους ανάμεσα στους ποταμούς Ιππάριο και Οάνη.
Ιστορική αναδρομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αρχαία αποικία πήρε το όνομά της από τη νύμφη Καμάρινα, η οποία κατοικούσε στην κοντινή λιμνούλα του ποταμού Ιππάριου. Στα αργυρά δίδραχμα της πόλης, στα τέλη του 5ου αι. π.Χ., απεικονίζεται επάνω σε έναν κύκνο, ενώ η πίσω όψη απεικονίζει το κεφάλι ενός εφήβου με κέρατα ταύρου που συμβολίζει την θεϊκή μορφή του ποταμού Ιππάριου.
- Ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι η Καμάρινα ιδρύθηκε το 598 π.Χ. από Συρακούσιους[2] με σκοπό μαζί με τις αποικίες τους Άκρες και Κασμένες να ελέγχουν τους Σικελούς και να περιορίσουν τις επεκτατικές βλέψεις των ανταγωνιστών τους της Γέλας (βλ. χάρτης αποικιών Σικελίας). Γρήγορα όμως ανεξαρτητοποιήθηκε, συμμάχησε με τους Σικελούς και ήρθε σε ρήξη με τους Συρακούσιους, οι οποίοι για τον λόγο αυτό την κατέστρεψαν το 553 π.Χ. και παραχώρησαν την περιοχή στον Ιπποκράτη της Γέλας[1].
- Η πόλις ξανακτίζεται το 492 π.Χ. από τον Ιπποκράτη, αλλά το 484 π.Χ. καταστρέφεται ξανά από τον Γέλονα τον τύραννο των Συρακουσών και όλος ο πληθυσμός της εκδιώκεται[1].
- Στη συνέχεια της ιστορίας της, η Καμαρίνα ξανακτίστηκε για τρίτη φορά το 461 π.Χ. με επέμβαση της Γέλας. Επεκτείνει την επιρροή της μέχρι τη σικελική πόλη Μοργαντίνη και η περίοδος αυτή θεωρείται η καλύτερη της πόλης, αλλά το 405 π.Χ. οι Καρχηδόνιοι την καταστρέφουν ξανά. Το 339 π.Χ. οι Συρακούσιοι την ξανάκτισαν, για να την καταστρέψουν οι Ρωμαίοι το 258 π.Χ..
Αρχαιολογικές ανασκαφές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις αρχές του 20ού αιώνα ξεκίνησαν ανασκαφές, που συνεχίστηκαν το 1958. Τα ευρήματα εκτίθενται στο τοπικό αρχαιολογικό μουσείο. Κοντά στην αρχαία πόλη, στην περιοχή Πάσο Μαρινάρο, βρέθηκε νεκρόπολη, από τον 5ο μέχρι τον 3ο π.Χ αιώνα, με πάνω από 2.905 τάφους με μεγάλη ποικιλία ευρημάτων, όπως βάζα από τερακότα, εδώλια και μεταλλικά νομίσματα.
Περιγραφή της πόλης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Καμάρινα ήταν περιστοιχισμένη από τείχη συνολικού μήκους 7 χιλιομέτρων που περικλύουν μια έκταση 150 εκταρίων[1]. Μέσα στα τείχη υπήρχαν οικισμός και ένας ναός της Αθηνάς.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Valerio M. Manfredi, Οι Έλληνες της Δύσης, Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη ΑΒΕ, 1997, σελ. 165-167
- ↑ ... αι Άκραι και αι Κασμέναι απωκίσθησαν υπό των Συρακουσίων, αι Άκραι εβδομήντα έτη μετά την ίδρυσιν των Συρακουσών, αι Κασμέναι είκοσι περίπου έτη μετά τας Άκρας. Η Καμάρινα απωκίσθη το πρώτον υπό των Συρακουσίων, ακριβώς σχεδόν εκατόν τριάντα πέντε έτη μετά την ίδρυσιν των Συρακουσών. Οικισταί αυτής ήσαν ο Δάσκων και ο Μενέκωλος. Αλλ' οι Καιμαριναίοι, επαναστατήσαντες κατά των Συρακουσίων και νικηθέντες, εξεδιώχθησαν υπό τούτων, και μετά καιρόν ο Ιπποκράτης, τύραννος της Γέλας, λαβών την χώραν των Καμαριναίων ως λύτρα Συρακουσίων τινών αιχμαλώτων, έγινεν ο ίδιος οικιστής και συνώκισεν εκ νέου την Καμάριναν. Αλλ' οι κάτοικοι αυτής εξεδιώχθησαν πάλιν υπό του Γέλωνος, και η πόλις απωκίσθη διά τρίτην φοράν υπό των κατοίκων της Γέλας. - Θουκυδίδης, Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου (μετάφραση Ελ. Βενιζέλου)/ΣΤ (βλ. Βικιθήκη
