Ιάκωβος του Πεδεμοντίου
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ιάκωβος | |
---|---|
Ο θυρεός του κόμη του Πεδεμοντίου | |
κόμης του Πεδεμοντίου | |
Περίοδος | 1334 - 1367 |
Προκάτοχος | Φίλιππος Α' |
Διάδοχος | Φίλιππος Β' |
Γέννηση | 16 Ιανουαρίου 1315 |
Θάνατος | 17 Μαΐου 1367 Πινερόλο |
Σύζυγος | Βεατρίκη ντ' Έστε Σίβυλλα του Μπω Μαργαρίτα του Μπωζέ |
Επίγονοι | Φίλιππος Β' Αμεδαίος Λουδοβίκος |
Οίκος | Σαβοΐας |
Πατέρας | Φίλιππος Α' |
Μητέρα | Αικατερίνη ντε λα Τουρ ντυ Πεν |
Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
δεδομένα ( ) |
Ο Ιάκωβος (16 Ιανουαρίου 1315 - 17 Μαΐου 1367) ήταν κόμης του Πεδεμοντίου (1334-1367). Ήταν υιός του Φιλίππου Α' κόμη του Πεδεμοντίου και της Αικατερίνης ντε λα Τουρ ντυ Πεν, κόρης του Ουμβέρτου Α' κόμη του Αλμπόν.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ιάκωβος υποστήριξε την Ιωάννα Α' Καπέτων-Ανζού, όταν ο Ιωάννης Β' μαρκήσιος του Μονφερά προσπάθησε να επωφεληθεί από την απειρία της νεαρής βασίλισσα της Νάπολης και να αποκτήσει το 1344 γαίες στη Β. Ιταλία. Το επόμενο έτος ο Ιωάννης Β' νίκησε το στρατό της Νάπολης στη μάχη του Γκαμενάριο και μετακινήθηκε πιο πέρα, έτοιμος να επιτεθεί στο Κιέρι, πόλη υποτελής του Ιακώβου. Ο κόμης του Πεδεμοντίου, αν και ο 2ος εξάδελφός του Αμεδαίος ΣΤ' κατείχε τη Σαβοΐα που θα έπρεπε να ανήκε στον Ιάκωβο ως γόνο πρεσβύτερου κλάδου, ζήτησε τη συνδρομή του. Με τη βοήθεια του Αμεδαίου ΣΤ' απέκτησε το 1347 το Κιέρι και έπειτα τις πόλεις Άλμπα, Κούνεο, Σαβιλιάνο. Τότε ο Ιωάννης Β' συμμάχησε με το Θωμά Β' του Σαλούτζο και Ουμβέρτο Β' κόμη του Αλμπόν· ο πάπας Κλήμης ΣΤ' το 1348 έκανε ανακωχή και προσπάθησε να τους συμβιβάσει με μια συμφωνία ειρήνης. Το επόμενο έτος ο Ιάκωβος έκανε συνθήκη αμοιβαίας άμυνας και βοήθειας με τον Αμεδαίο ΣΤ', Αμεδαίο Γ' της Γενεύης και τον Γκαλεάτσο Β΄ Βισκόντι κύριο του Μιλάνου· η συμφωνία επισφραγίσθηκε με το γάμο του Γαλεάτζο Β' με τη Μπιάνκα, αδελφή του Αμεδαίου ΣΤ'.
Η πρώτη σύζυγος τού πατέρα του ήταν η Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου πριγκίπισσα της Αχαΐας, που απεβίωσε το 1311/12· την κληρονόμησε η κόρη από προηγούμενο γάμο της, η Ματθίλδη και ο σύζυγός της Ιωάννης του Δυρραχίου. Ο Ιωάννης παραχώρησε τον τίτλο στον ανιψιό του Ροβέρτο του Τάραντα. Σε αυτόν αντιτέθηκε ο Ιάκωβος διεκδικώντας το πριγκιπάτο το 1340.
Επιτέθηκε στον Αμεδαίο ΣΤ' ο οποίος όμως τον αιχμαλώτισε στο Πινερόλο και κατάσχεσε τις κτήσεις του· το 1362 με συμφωνία τού επιστράφηκαν. Απεβίωσε στο Πινερόλο το 1367.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1338 νυμφεύτηκε τη Βεατρίκη, κόρη του Ρινάλντο Β' ντ' Έστε, που όμως απεβίωσε το επόμενο έτος.
Ο δεύτερός του γάμος ήταν το 1339 με την Σίβυλλα, κόρη του Ραϋμόνδου Β' του Μπω. Υιός τους ήταν ο:
- Φίλιππος Β' 1340 - 1368, διάδοχος του πατέρα του.
Η Σίβυλλα απεβίωσε το 1361 και το επόμενο έτος νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα, κόρη του Εδουάρδου Α' του Μπωζέ. Είχαν τέκνα:
- Αμεδαίος 1363 - 1402, διάδοχος του αδελφού του Φιλίππου Β'
- Λουδοβίκος 1364 - 1418, διάδοχος του αδελφού του Αμεδαίου.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι του Ιακώβου του Πεδεμοντίου | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Cox, Eugene L. (1967). The Green Count of Savoy. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. LCCN 67-11030.