Η Μικρή μας Πόλη
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Η Μικρή μας Πόλη Our Town | |
|---|---|
 | |
| Συγγραφέας | Θόρντον Ουάιλντερ |
| Πρωτότυπος τίτλος | Our Town |
| Παγκόσμια πρώτη παράσταση | 22 Ιανουαρίου 1938 |
| Τοποθεσία πρώτης παράστασης | McCarter Theatre |
| Ρόλοι | Διευθυντής ακηνής, Κυρία Μύρτλ Γουέμπ, Κύριος Τσάρλς Γουέμπ, Έμιλυ Γουέμπ, Τζοε Κρόουελ Τζ., Κυρία Τζούλια Γκιμπς, Δρ. Φρανκ Γκιμπς, Σάιμον Στίμσον, Κυρία Σομς, Τζόρτζ Γκιμπς, Χάουι Νιούσαμ, Ρεμπέκκα Γκιμπς, Ουάλι Γουέμπ, Καθηγητής Γουίλαρντ, Γυναίκα στο ακροατήριο, Άνδρας στο ακροατήριο, Γυναίκα από τον εξώστη, Κύριος Κάρτερ, Σι Κρόουελ, Σαμ Κρεγκ, Τζόε Στόνταρντ, Α' παίχτης του Μπέιζμπολ, Β' παίχτης του Μπέιζμπολ, Γ' παίχτης του Μπέιζμπολ, Αγρότης, Νεκρός άνδρας, Νεκρή γυναίκα και Αστυνόμος Γουόρεν |
| Γλώσσα πρωτότυπου | Αγγλικά |
| Είδος | πρόζα και δράμα |
| Διαδραματίζεται στο/η | Grover's Corners |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η μικρή μας πόλη (πρωτότυπος τίτλος: Our Town) είναι τρίπρακτο θεατρικό έργο του 1938 του Βορειοαμερικανού συγγραφέα Θόρντον Ουάιλντερ. Τοποθετημένο στη φανταστική αμερικανική μικρή πόλη Γκρόβερς Κόρνερς μιλάει για την ιστορία των κατοίκων μιας συνηθισμένης πόλης των αρχών του εικοστού αιώνα, όπως απεικονίζεται στην καθημερινή ζωή τους. Παρουσιάζονται σκηνές από την ιστορία της πόλης μεταξύ των ετών 1901 και 1913. To έργο παίζεται σχεδόν χωρίς σκηνικά. Σε όλο το έργο ο Ουάιλντερ χρησιμοποιεί μεταθεατρικές τεχνικές, όπως η αφήγηση από έναν διευθυντή σκηνής. Πρώτη παράσταση στο θέατρο Μακάρτερ στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϊ το 1938. Την ίδια χρονιά κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ για του θέατρο. Το έργο παραμένει και σήμερα δημοφιλές και είναι συχνά τα ανεβάσματα του.
Πλοκή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώτη Πράξη: Kαθημερινή Ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο διευθυντής σκηνής εισάγει τους θεατές στη μικρή πόλη του Γκρόβερς Κόρνερς του Νιου Χάμσαϊρ και τους κατοίκους του καθώς ξημερώνει ένα πρωί του 1901. Ο Τζο Κρόουελ φέρνει τις εφημερίδες, ο Χάουι Νιούσαμ μοιράζει το γάλα και οι γειτονικές οικογένειες Γουέμπ και Γκιμπς στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο.
Δεύτερη Πράξη: Έρωτας και Γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έχουν περάσει τρία χρόνια και ο Τζορτζ και η Έμιλι ετοιμάζονται να παντρευτούν. Ο Χάουι Νιούσαμ φέρνει το γάλα ενώ βρέχει και ο Σι Κρόουελ, νεότερος αδερφός του Τζο, θρηνεί που θα σπαταληθεί το ταλέντο του Τζορτζ στο μπέιζμπολ. Ο Τζορτζ κάνει μια αμήχανη επίσκεψη στο μέλλοντα πεθερό του. Εδώ ο διευθυντής σκηνής διακόπτει τη δράση και φέρνει τους θεατές έναν χρόνο πίσω. Η Έμιλι κατηγορεί το Τζορτζ για την υπεροψία του και τρώγοντας παγωτό συζητούν για το μέλλον και τον έρωτά τους. Ο Τζορτζ αποφασίζει να μην πάει στο κολέγιο, όπως σχεδίαζε, αλλά να εργασθεί και τελικά να αναλάβει τη φάρμα του θείου του. Ακολουθεί ο γάμος, όπου ο Τζορτζ, σε μια κρίση άγχους, λέει στη μητέρα του ότι δεν είναι έτοιμος να παντρευτεί.
Τρίτη Πράξη: Θάνατος και Αιωνιότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο διευθυντής σκηνής αρχίζει την πράξη με ένα εκτενή μονόλογο με έμφαση στην αιωνιότητα και μας μεταφέρει στο νεκροταφείο έξω από την πόλη και στους ήρωες, που έχουν πεθάνει στα εννέα χρόνια από τη Δεύτερη Πράξη: την κυρία Γκιμπς (από πνευμονία ενώ ταξίδευε), τον Ουάλι Γουέμπ (ρήξη σκωληκοειδίτιδας ενώ ήταν σε κατασκήνωση), την κυρία Σομς και τον Σάιμον Στίμσον (αυτοκτονία με απαγχονισμό). Συναντάμε τον νεκροθάφτη Τζο Στόνταρντ και τον νεαρό Σαμ Κρεγκ, που έχει γυρίσει στο σπίτι του από την κηδεία της ξαδέρφης του. Μαθαίνουμε ότι ξαδέρφη του είναι η Έμιλι, που πέθανε πάνω στη γέννα του δεύτερου παιδιού της με το Τζορτζ. Η κηδεία τελειώνει και η Έμιλι εμφανίζεται να συναντά τους νεκρούς. Τότε η κυρία Γκιμπς της λέει ότι πρέπει να υπομένουν και να ξεχάσουν τη ζωή που προηγήθηκε, αλλά η Έμιλι αρνείται. Παρά τις προειδοποιήσεις του Σάιμον, της κυρίας Σομς και της κυρίας Γκιμπς η Έμιλι αποφασίζει να επιστρέψει στη Γη για να ξαναζήσει μια μόνο μέρα, των 12ων γενεθλίων της. Τελικά το βρίσκει πολύ επώδυνο και συνειδητοποιεί πόσο θα έπρεπε να εκτιμούμε τη ζωή "κάθε, μα κάθε στιγμή". Καυστικά ρωτάει τον διευθυντή σκηνής αν υπάρχει κανένας που συνειδητοποιεί τη ζωή ενόσω ζει και παίρνει την απάντηση "Όχι. Ίσως λίγο οι άγιοι και οι ποιητές". Επιστρέφει τότε στον τάφο της, δίπλα στην κυρία Γκιμπς, παρακολουθώντας με απάθεια τον Τζορτζ να γονατίζει στο μνήμα της. Ο διευθυντής σκηνής ολοκληρώνει το έργο πιθανολογώντας την απουσία ζωής πέρα από τη γη και καληνυχτίζει τους θεατές.
Παραστασιολογία στην Ελλάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Σεζόν | Θέατρο | Μετάφραση | Σκηνοθεσία | Ηθοποιοί |
|---|---|---|---|---|
| 1954-1955 | Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» | Μίνως Βολανάκης | Κάρολος Κουν | Κώστας Μπάκας, Τάνια Σαββοπούλου, Δημήτρης Μπάλλας, Μηνάς Χρηστίδης, Αναστασία Πανταζοπούλου, Τασσώ Καββαδία, Γιώργος Λαζάνης, Σπυριδούλα Γιαννάτου, Πέτρος Φυσσούν, Αλέκος Κουρής, Χρήστος Αδαμόπουλος, Νίκος Μπιμπίλης, Δήμητρα Ζέζα, Κώστας Καζάκος, Λεωνίδας Τριβιζάς, Θωμάς Καπνοδούνης, Δημήτρης Χασάναγας [1] |
| 1961-1962 | Διονύσια | Μάριος Πλωρίτης | Μάριος Πλωρίτης | Έλλη Λαμπέτη, Γιάννης Φέρτης, Νίκος Κούρκουλος, Γιάννης Βόγλης, Βασιλάκης Βασιλείου, Νίκος Τσούκας, Σούλα Αθανασιάδου, Λουίζα Ποδηματά, Άννα Τάρη, Τάκης Βασιλείου, Χρήστος Αδαμόπουλος, Κώστας Ρηγόπουλος, Ορφέας Ζάχος, Μαρία Φωκά, Φραντζέσκα Αλεξάνδρου, Στάθης Γαβάκης, Ισιδώρα Σιμοπούλου [2] |
| 1991-1992 | Λαμπέτη | Μίνως Βολανάκης | Μίνως Βολανάκης | Νικήτας Τσακίρογλου, Πέμη Ζούνη, Αλεξάνδρα Λαδικού, Στέφανος Κυριακίδης, Στράτος Τζώρτζογλου, Θέμις Μπαζάκα, Γιώργος Γεωγλερής, Νεφέλη Ορφανού, Φώτης Θωμαίδης, Βάσω Γουλιελμάκη, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Μιχάλης Μικαήλος, Γιώργος Μακρής, Στέλιος Φώτης [3] |
| 2003-2004 | Δημήτρης Χορν | Σταμάτης Φασουλής | Σταμάτης Φασουλής | Χρήστος Στέργιογλου, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Πέγκυ Τρικαλιώτη, Γιώτα Φέστα, Νίκος Χύτας, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Κατερίνα Μανουσοπούλου, Γιώργος Δεπάστας, Μάριος Ιωάννου, Ζώγια Σεβαστιανού, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Κωνσταντίνος Παπαβασιλείου [4] |
| 2013-2014 | Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος | Σταμάτης Φασουλής | Γιάννης Βούρος | Μάνος Ζαχαράκος, Τιμολέων Παπαδόπουλος, Δημήτρης Σιακάρας, Μιχάλης Σιώνας, Ελένη Θυμιοπούλου, Αριέττα Μουτούση, Μαριαλένα Ροζάκη, Θάνος Φερετζέλης, Χρήστος Παπαδημητρίου, Ευανθία Σωφρονίδου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Γιώργος Σφυρίδης, Εύη Σαρμή, Στάθης Βούτος, Σωτήρης Καρκαλέμης, Χρύσανθος Καγιάς, Γιώργος Κολοβός, Τάσος Πανταζής, Μιχάλης Γούναρης, Σίμος Πατιερίδης [5] |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Αρχείο παραστάσεων 1954-1955». Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Η μικρή μας πόλη | Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης». flipbook.mcf-archives-tp.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Βιβλιοθήκη Τμήματος Θεάτρου Α.Π.Θ.». Psifiothiki.
- ↑ «Η μικρή μας πόλη (2003) - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Η μικρή μας πόλη». www.ntng.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.