Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επίχαρμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Επίχαρμος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ἐπίχαρμος (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση524 π.Χ. (περίπου)[1] ή 540 π.Χ. (περίπου)[2]
Κως[3]
Θάνατος435 π.Χ.[4] και 448 π.Χ.[2]
Συρακούσες[2]
Ιδιότηταδραματουργός, φιλόσοφος, κωμικός συγγραφέας, μαθηματικός και συγγραφέας[5]
ΤέκναΔεινόλοχος
ΚίνημαΠαλαιά κωμωδία
Καλλιτεχνικά ρεύματαΠαλαιά κωμωδία

Ο Επίχαρμος (5ος π.Χ. αι.) ήταν κωμωδιογράφος και φιλόσοφος από την Κω. Αναδείχθηκε ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της αρχαίας Ελλάδας.

Από μικρή ηλικία μετανάστευσε στις Συρακούσες ενώ έζησε και στη Σικελία. Ελάχιστα έργα του έχουν διασωθεί, όχι ολόκληρα, και αυτά από άλλους συγγραφείς όπως ο Διογένης ο Λαέρτιος, ο Πλάτων κ.α.

Για τον τόπο γέννησής του ερίζουν πολλές πόλεις, Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει ότι γεννήθηκε στην Αστυπάλαια της Κω, το Λεξικό της Σούδας στις Συρακούσες ή στη Σικελική πόλη Κράστος. Ο Διογένης ο Λαέρτιος μάλιστα αναφέρει ότι ο πατέρας του μετακόμισε με την οικογένεια του στα Μέγαρα και από εκεί μετά στη Σικελία. Όταν μεγάλωσε ο Επίχαρμος εγκαταστάθηκε στις Συρακούσες και εργάστηκε για τους τυράννους Γέλωνα και Ιέρωνα.

Πέθανε 90 ετών ή κατά άλλους 97. Ο Διογένης ο Λαέρτιος αναφέρει ότι οι Συρακούσιοι είχαν στήσει μπρούτζινο ανδριάντα του.

Είχε γράψει 32 ή 52 κωμωδίες οι περισσότερες έχουν χαθεί ή έχουν διασωθεί μικρά τμήματά τους. Έργα του αναφέρονται τα Κύκλωψ, Προμηθεύς, Αγρωστίνος κ.α.

  • Philip Wentworth Buckham, Theatre of the Greeks, 1827.
  • P.E. Easterling (Series Editor), Bernard M.W. Knox (Editor), Cambridge History of Classical Literature, v.I, Greek Literature, 1985. ISBN 0-521-21042-9, cf. Chapter 12, p. 367 on Epicharmus and others.
  • Rudolf Kassel, C. Austin (Editor) Poetae Comici Graeci: Agathenor-Aristonymus (Poetae Comici Graeci), 1991.
  • A. W. Pickard-Cambridge, Dithyramb, Tragedy, and Comedy (1927, repr. 1962).
  • Plato, Theaetetus.
  • William Ridgeway, contrib. The Dramas and Dramatic Dances of Non-European Races. Cambridge: Cambridge University Press, 1915.
  • Xavier Riu, Dionysism and Comedy, 1999. [1]
  • Lucia Rodríguez-Noriega Guillén, Epicarmo de Siracusa. Testimonios y Fragmentos. Edición crítica bilingüe.; Oviedo: Universidad de Oviedo, Servicio de Publicaciones, 1996. Reviewed by Kathryn Bosher, University of Michigan, in Bryn Mawr Classical Review 2005.10.24
  • Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, 1870, article on Epicharmus, [2]
  • Theocritus, Idylls and Epigrams. (Theocritus translated into English Verse by C.S. Calverley, [3])
  • Μάρκος Αντώνιος, «Βασικές επιστημονικές και φιλοσοφικές αρχές στον Επίχαρμο». Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση 4 (1987), 26-35.
  • Μάρκος Αντώνιος Γ, «Η προτεραιότης του πνευματικού πολιτισμού εις τον ποιητήν πίχαρμον». Πλάτων 38 (1986), 187-193.