Εξάντληση διευθύνσεων IPv4

Η εξάντληση διευθύνσεων IPv4 είναι η εξάντληση του συνόλου των μη κατανεμημένων διευθύνσεων IPv4. Επειδή η αρχική αρχιτεκτονική του Διαδικτύου είχε λιγότερες από 4,3 δισεκατομμύρια διευθύνσεις διαθέσιμες, η εξάντληση αναμενόταν από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν το Διαδίκτυο άρχισε να βιώνει δραματική ανάπτυξη. Αυτή η εξάντληση είναι ένας από τους λόγους για την ανάπτυξη του διαδόχου πρωτοκόλλου του, IPv6. Τα IPv4 και IPv6 συνυπάρχουν στο Διαδίκτυο.

Ο χώρος διευθύνσεων IP διαχειρίζεται παγκοσμίως από την αρχή αριθμών διαδικτύου (Internet Assigned Numbers Authority, IANA) και από τα πέντε περιφερειακά μητρώα διαδικτύου (regional Internet registries, RIRs) που είναι υπεύθυνα στις καθορισμένες περιοχές τους για εκχώρηση στους χρήστες και τα τοπικά μητρώα διαδικτύου, όπως είναι οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου . Οι κύριες δυνάμεις της αγοράς που επιτάχυναν την εξάντληση των διευθύνσεων IPv4 περιλάμβαναν τον ταχέως αυξανόμενο αριθμό χρηστών του Διαδικτύου, τις συσκευές που είναι πάντα σε λειτουργία(always-on devices), τις κινητές συσκευές.

Η αναμενόμενη έλλειψη ήταν ο λόγος για τη δημιουργία και την υιοθέτηση αρκετών νέων τεχνολογιών, όπως η μετάφραση διευθύνσεων δικτύου (NAT), η ταξινόμηση μεταξύ τομέων χωρίς ταξινόμηση (Classless Inter-Domain Routing, CIDR) το 1993 και η IPv6 το 1998.^[1]

Η εξάντληση των διευθύνσεων IPv4 πραγματοποιήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2011. Όλα τα RIRs έχουν εξαντλήσει τα σύνολα διευθύνσεών τους, εκτός από αυτά που προορίζονται για μετάβαση IPv6. Αυτό συνέβη στις 15 Απριλίου 2011 για την Ασία-Ειρηνικό (APNIC), στις 10 Ιουνίου 2014 για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική ( LACNIC ), στις 24 Σεπτεμβρίου 2015 για τη Βόρεια Αμερική (ARIN), στις 21 Απριλίου 2017 για την Αφρική ( AfriNIC ) και στις 25 Νοεμβρίου 2019 για την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία (RIPE NCC). Αυτά τα RIRs εκχωρούν ακόμη ανακτημένες διευθύνσεις ή διευθύνσεις που έχουν δεσμευτεί για έναν ειδικό σκοπό. Ορισμένοι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου εξακολουθούν να έχουν ομάδες διευθύνσεων IP που δεν έχουν εκχωρηθεί και θα μπορούσαν να ανακυκλώσουν διευθύνσεις που δε χρειάζονται πλέον από τους συνδρομητές.

Παραπομπές

↑ Niall Richard Murphy· David Malone (2005). IPv6 network administration. O'Reilly Media, Inc. σελίδες xvii–xix. ISBN 0-596-00934-8.

[Murphy-1] Niall Richard Murphy· David Malone (2005). IPv6 network administration. O'Reilly Media, Inc. σελίδες xvii–xix. ISBN 0-596-00934-8.

[1]