Εθνογραφικό Μουσείο της Άγκυρας
Συντεταγμένες: 39°55′57.60″N 32°51′17.62″E / 39.9326667°N 32.8548944°E
| Εθνογραφικό Μουσείο της Άγκυρας | |
|---|---|
| Ankara Etnografya Müzesi | |
 | |
 | |
| Είδος | εθνογραφικό μουσείο και κτήριο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 39°55′58″N 32°51′18″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Άγκυρα και Altındağ |
| Χώρα | Τουρκία |
| Έναρξη κατασκευής | 1927 |
| Ιδιοκτήτης | Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Εθνογραφικό Μουσείο της Άγκυρας είναι εθνογραφικό - λαογραφικό μουσείο των τουρκικών φύλων. Το Μουσείο Εθνογραφίας βρίσκεται σε κτίριο που δώρισε η Γενική Διεύθυνση Ιδρυμάτων στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας.[1] Ο Γκιούλα Μέσαρος (1883-1957) ήταν αυτός που πρότεινε στον Κεμάλ Ατατούρκ την ίδρυση του Μουσείου Εθνογραφίας το 1924. Ο πρώτος διευθυντής του μουσείου ήταν ο Χαμίτ Ζιουμπεγίρ Κοσάι.[2]
Το μουσείο φιλοξένησε προσωρινά τη σαρκοφάγο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ από το 1938 έως το 1953, κατά την περίοδο κατασκευής του Ανίτκαμπιρ, της τελευταίας του ανάπαυσης.
Αρχιτεκτονική του κτηρίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κτήριο σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Αρίφ Χικμέτ Κογιούνογλου και χτίστηκε μεταξύ 1925 και 1928. Το κτίριο έχει ορθογώνια κάτοψη με ενιαίο τρούλο. Οι πέτρινοι τοίχοι είναι επενδεδυμένοι με χοντρό ψαμμίτη και το μαρμάρινο αέτωμα έχει σκαλιστή διακόσμηση.[1]Το κτήριο, που εγκαινιάστηκε το 1930, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα κεμαλικής αρχιτεκτονικής.[2]
Εκθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Μουσείο Εθνογραφίας περιέχει τα ακόλουθα αντικείμενα:
- Παραδείγματα τουρκικής τέχνης από την περίοδο των Σελτζούκων μέχρι σήμερα.
- Λαϊκά ρούχα, στολίδια, παπούτσια, τσόκαρα, που συλλέγονται από διάφορες περιοχές της Ανατολίας, γυναικείες και ανδρικές κάλτσες από την περιοχή Σίβας, διάφορα πουγκάκια, κορδόνια, κύκλοι, πικέ, χαρτοπετσέτες, δεσμίδες, καλύμματα κρεβατιού, νυφικά, σετ ξυρίσματος του γαμπρού είναι όλα μέρος της παλιάς παραδοσιακής τουρκικής τέχνης.
- Μια συλλογή χαλιών και ταπήτων από τις περιοχές Ουσάκ, Γκιόρντες, Μπέργκαμα, Κούλα, Μίλας, Λαντίκ, Καραμάν, Νίγδη, Κίρσεχιρ, που συγκαταλέγονται στα κέντρα της ταπητουργίας, με τεχνικά υλικά και σχέδια μοναδικά για τους Τούρκους.[3]
- Μεταξύ των όμορφων παραδειγμάτων μεταλλικής τέχνης της Ανατολίας, είναι καζάνια Μαμελούκων του 15ου αιώνα, οθωμανικά καζάνια σερμπέτι, λεκάνες, κανάτες, δίσκος, δίσκος καφέ, τηγάνια, μπολ, ψαλίδι για κεριά κ.λπ. Υπάρχουν διάφορα μεταλλικά αντικείμενα.
- Τόξα, βέλη, πιστόλια πυριτόλιθου, τουφέκια, ξίφη, γιαταγάνια και ένα οικόσημο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με την τουρά του σουλτάνου Μαχμούτ Β' κεντημένη σε σατέν ύφασμα της Οθωμανικής περιόδου. [4]
- Τουρκική πορσελάνη και πορσελάνη Κιουτάχειας, αντικείμενα, που σχετίζονται με τον Σουφισμό και την Ταρίκα και όμορφα παραδείγματα τουρκικής καλλιγραφίας.
- Ένα από τα πιο όμορφα δείγματα τουρκικής ξυλουργικής: ο θρόνος του Σελτζούκου Σουλτάνου Καϊχοσρόη Γ' (13ος αιώνας), η Σαρκοφάγος Αχί Σεραφετίν (14ος αιώνας), το Μιχράμπ του Τζαμιού Τασχούρ Πασά του χωριού Ντάμσα στο Προκόπι (12ος αιώνας), το Μιμπέρ του τζαμιού Σιίρτ Ουλού (12ος αιώνας) και η Πύλη του Μεντρεσέ Τσελεμπί Σουλτάν της Μερζιφούντα (15ος αιώνας).
- Η συλλογή, την οποία ο Μπεσίμ Αταλάι, μέλος της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, δώρισε στο μουσείο, περιλαμβάνει τουρκική τέχνη από διάφορες περιόδους.
- Στο μουσείο υπάρχει μια εξειδικευμένη βιβλιοθήκη, η οποία περιλαμβάνει έργα, που σχετίζονται με την ηθογραφία και τη λαογραφία της Ανατολίας και την ιστορία της τέχνης.
Προσωρινός τόπος ανάπαυσης του Ατατούρκ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τον θάνατο του Ατατούρκ στις 10 Νοεμβρίου 1938, στο παλάτι Ντολμά Μπαχτσέ της Κωνσταντινούπολης, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν δια θαλάσσης στις 19 Νοεμβρίου με το καταδρομικό TCG . Γιαβούζ[5] στο Ιζμίτ και στη συνέχεια με το τρένο στην Άγκυρα, που έφθασε στις 20 Νοεμβρίου. [6] Το φέρετρο ήταν τοποθετημένο σε έναν βάθρο στο μπροστινό μέρος του κτηρίου της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για την κρατική κηδεία του Ατατούρκ. [7] Στις 21 Νοεμβρίου 1938, η σορός του μεταφέρθηκε με ιππήλατη στρατιωτική άμαξα στο Μουσείο Εθνογραφίας της Άγκυρας. Βρετανοί, [8] Ιρανοί [9] και Γιουγκοσλάβοι [10] τιμητικοί φρουροί συνόδευσαν τη νεκρική πομπή στο μουσείο.
Το φέρετρο από μαόνι του Ατατούρκ τοποθετήθηκε μέσα σε μια λευκή μαρμάρινη σαρκοφάγο όπου παρέμεινε για σχεδόν 15 χρόνια. Στις 4 Νοεμβρίου 1953, μετά την ολοκλήρωση του Ανίτκαμπιρ, η σαρκοφάγος του άνοιξε παρουσία του προέδρου του Κοινοβουλίου Ρεφίκ Κοραλτάν, του πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές, του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Νουρί Γιαμούτ και άλλων αξιωματούχων. Το φέρετρο αφαιρέθηκε και τοποθετήθηκε σε ένα βάθρο του μουσείου, όπου παρέμεινε μέχρι τις 10 Νοεμβρίου 1953, στη 15η επέτειο του θανάτου του. Μεταφέρθηκε στο Ανίτκαμπιρ την ίδια μέρα, με συνοδεία στρατιωτικών τιμών με μία λαμπρή νεκρική πομπή. [11]
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Εμπρόσθια όψη του Εθνογραφικού Μουσείου στην Άγκυρα -
Άγαλμα του Ατατούρκ -
Άγαλμα του Ιμπραχίμ Σάλι
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «MWNF - Museum With No Frontiers». www.museumwnf.org. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2023.
- ↑ 2,0 2,1 «Museum of Ethnography». www.turkmagyarizi.com. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Ankara - Ethnography Museum». wowcappadocia.com. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2023.
- ↑ «Arşivlenmiş kopya». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «Yavuz zırhlısının güvertesinde (19 Kasım 1938)» (στα Τουρκικά). K-Atatürk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011.
- ↑ «Ankara'ya varışı (20 Kasım 1938)» (στα Τουρκικά). K-Atatürk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011.
- ↑ «Ankara'da Meclis önünde Katafalkta (20 Kasım 1938)» (στα Τουρκικά). K-Atatürk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011.
- ↑ «İngiliz Kıt'ası tarafından selamlanırken (21 Kasım 1938)» (στα Τουρκικά). K-Atatürk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011.
- ↑ «İran Kıt'asın tarafından selamlanırken (21 Kasım 1938)» (στα Τουρκικά). K-Atatürk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011.
- ↑ «Yugoslav Kıt'ası tarafından selamlanırken (21 Kasım 1938)» (στα Τουρκικά). K-Atatürk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011.
- ↑ «Atatürk'ün Naaşının Anıtkabir'e Nakli» (στα Τουρκικά). Atatürk Devrimleri. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2011.
